Gian's POV
Matapos kong umalis sa shop after kong ipaayos yung kotse ni Joey dumiretso ako sa isang condo unit para ihatid ang pera ng pinakamalaki ang ipinusta sa race ng alaga ko.
"hey!" bati ko sa kanya
"ikaw pala pasok ka"
"long time no see" at umupo na ko sa sofa n'ya kahit hindi pa n'ya sinasabi hahaha ganyan talaga pag kaibigan mo
"hahaha kakakita lang natin noong isang araw ah"
"grabe ka naman parang hindi mo ko namiss matapos mo akong pagtaguan ng dalawang taon"
"hahaha pasensya naman nga pala what brings you here?"
Inilapag ko yung sobre sa center
table n'ya.
"dinala ko lang to"
"ah" ang napakahabang sagot na nakuha ko sa kanya -.-
"wala ka man lang bang ikukwento sakin?"
"tungkol saan?"
Ang sarap kakwentuhan nitong tao na 'to sarap hambalusin
"Hoy! Megan Van Madrigal ipagtimpla mo nalang nga ako ng juice at kumuha man lang ng masarap na pambara!! Hindi mo man lang ako tanungin o alukin man lang? ha!?"
"Hahaha chill I was about to ask you"
"Ikaw ha umi-english ka pa ngayon, wag ka ng maraming satsat kumilos ka na"
"alam mo Gian hindi ka pa rin nagbabago hahaha"
"Talaga! Teka ano nga palang? Ah wala wala"
"Ano?"
"Ah wala masarap ka nga palang kausap"
"Ano nga? Hahaha titinuan ko na"
"Anong plano mo? Why all of a sudden sumulpot ka bigla? Matapos kang umalis ng walang paalam then no communication at all ngayon bigla kang nandito?"
"Dami namang tanong"
"Yaan ba ang sinasabi mong matino?"
"Okay. Plans? To be honest I don't have any."
---------------
Joey's
Sobrang naiinis ako dahil naiwan ko
pala lahat ng books ko sa locker at wala ako kahit isang nabasa noong weekend.
Sumabay lang ako sa kapatid ko ngayong umaga dahil nung tinext ako ni Gian na ayos na daw yung kotse sinabi kong sa school nalang nya dalin dahil baka mausisa pa ni mommy at mahuli ako ng wala sa oras.
Umaakyat na ko ng hagdan nang may biglang dumamba sa likod ko
"Jooooeeeeeyyyy!!!!!!"
Grabe ang aga-aga super hyper nitong si Annika
"Oh bakit?"
"Nabalitaan mo na ba?"
"Ang alin?"
"Na balitang balita ang pagbabalik
Pinas ni baby Megan!!!!"
sabay hampas sa braso ko with matching lundag lundag pa at nag-iisparkle ang mga mata
"Nabasa ko"
"OHHHMMMMYYYYGGGHHHAAD hindi ko alam ang gagawin ko kapag nakita ko sya baka mahimatay akoooo"
Sa tingin ko nga eh ngayon palang mahihimatay na to sa harap ko
"Annika mauna na ko ha. Pupunta pa nga pala ko sa locker ko"
BINABASA MO ANG
Postponed Forever
Teen FictionThey say PATIENCE is a virtue. Waiting, waiting, waiting, waiting for someone you didn't know when he'll be coming back, until such time comes that you never realize what to expect.
