Postponed Forever

Chapter 8

Gian's

Lunch break na pero hindi ko pa nakikita si Joey super excited pa naman akong ipakita sa kanya yung surprise ko.

Napansin kong ang daming studyanteng nagkakagulo ngayon sa canteen, bakit may artista ba?

"Hey Gian dito tayo!" tawag sakin ni Lee na nasa bandang dulo na table

"Oh anong ginagawa mo dito!?" tanong ko sa lalaking nakaupo sa tabi ni Lee

"Bakit ba lahat kayo takang taka na nandito ko?"

"Wala lang sabi mo kasi wala kang plano tapos bigla kang nandito"

"Dapat ba pinagpaplanuhan pa yun?"

"Hay ewan ko sayo"

"Ang daming girls na nakatingin dito ang gwapo ko kasi" biglang singit ni Lee

May mga babaeng papunta sa table namin at...

"Hello, pwedeng magpapicture?"

"Busy ako eh pero dahil mabait ako sige sure" at ngumiti pa si Lee

"Ha? Excuse me lang ha hindi sayo sa kanya" sabay turo kay Megan natawa tuloy ako ng palihim

"Hello Megan, pwedeng papicture. Please please please" pacute nung girl

"Kumain ka na ba? Eto oh carbonara. Pakabusog ka ha" sabi nung isang girl na kasama ni girl picture

"Sorry ha nahihilo kasi ko ngayon next time nalang" tumayo si Megan at umalis ng table namin

"Ano ba yan umalis na si baby Megan"

"Ano ba yung nangyare bakit bigla syang umalis?"

"Sobrang kainis puro blurred yung mga shots ko"

"Ako nga eh hindi blurred kaso puro nakatalikod at nakayuko naman"

"Dapat pala lumapit din ako next time hindi na ko mahihiya"

Yan ang mga hinaing na nadinig ko nang umalis si Megan. Grabe lakas ng sex appeal na taong yun bakit ako lagi akong nandito pero wala man lang lumapit sakin para magpapicture.

"Tara Lee sundan natin baka sakaling mahawahan tayo ng kagandahang lalaki nun" tumawa lang sya at umalis na rin kami

-------------

Joey's

Isinabog ko na ang lahat gamit ko sa bag pero hindi ko pa rin makita.

Halos itaktak ko na yung room namin pero wala talaga

Sinubukan kong hanapin simula sa gate hanggang sa lahat ng pinuntahan ko mula kaninang umaga pero wala talaga.

"Joey"

"Ay anak ka ng panget, ano ba yan" nagulat ako ng biglang may kumalabit sakin

"kumain ka na ng lunch?"

"bakit?"

"kain tayo"

"ah eh kumain na ko, ikaw nalang tsaka may hinahanap ako" kahit ang totoo gutom na gutom na talaga ko >.<

"ano yun? tutulungan na kita"

"ah wala wala not so important"

"not so important pero hinahanap mo?"

"Brave sige na iwan mo na ko"

"bakit ba ayaw mong tulungan kita?"

lumakad ako ng lumakad at sya naman walang ginawa kung hindi sumunod ng sumunod