{^ Raven's POV ^}Today is Saturday.Nasa bahay lang ako.Sa kwarto.Sa kama nakahiga.Thinking about what happened last week ,nang biglang may kumatok.
"Anak?"
"Ma?"
"Pwede ba ako pumasok?"
"Ok po."
Umupo ako at ganon din si mama sa tabi ko.
"Spill it." nagulat ako sa sinabi nya.Spill what?
"Spill what?" pag mamaang maangan ko.
"I know how difficult it was.Na mag tago ng sikreto,pero nanay mo ako Raven.Alam ko pag may problema ka,pag may sakit ka,pag malungkot ka,o kung umutot ka ba." Natawa naman ako ng bahagya sa huli nyang sinabi. " Kahit kasalanan pa yan tatanggapin pa rin kita." di ko na napigilan ang sarili ko at niyakap sya.
"H-hindi..Hindi k-ko alam ang..Ang gagawin k-ko m-mama.." gumahagulgol na ako.Ngayon na nasa bisig ako ni mama,i feel so safe.
"Andito lang ako anak.Tell it to me.Para matulungan kita.Please."
Pinunasan ko ang mukha ko na basang basa dahil sa luha.Kinalma ko ang sarili ko at umupo ng maayos.
"I...I saw...A crime,ma..." hindi sya nag react pero nakikita ko sa nga mata nya na natatakot sya at nag aalala.
"Jusko Raven.Bakit ngayon mo lang sinabi saakin ito?Kelan pa?Saan?" sunod sunod nyang tanong.
"L-last...Last week.I'm sorry ma.Sobrang natakot lang ako non.At ayoko na rin namang dagdagan din yung problema mo." hinaplos haplos nya ang buhok ko.
"Saan nangyari ang krimen?" Should i tell her where the crime happened?Saka na lang..Siguro..Pansamantala ako na muna dapat ang makaalam.Baka mapahamak pa ang pamilya ko.
"Ma." hinawakan ko ang kamay nya at pinisil pisil yun.Naiintindihan nya ako pag ganon.It means ayaw ko muma mag salita.
"Ok.Sa ngayon,wag ka na munang mag alala.We'll work on that.Kalimutan muna natin yan.Mag shopping muna tayo.Tagal na nating hindi nakakapag bonding Ravy." Ravy again.Di na ko toddler.
"Ma hindi na po ako toddler.Stop that Ravy name."
Bahagyang natawa si mama. "Ok fine.Fix yourself." at lumabas na sya.
Hindi ko pa talaga alam kung sasabihin ko ba talaga kay mama o kay papa ang lahat.Ayoko sila madamay.And i don't want to lose them kung may mangyari man.Ok lang na ako na lang.Lalo na si James.Mahal na mahal ko yung batang yun kahit supot pa.Sa ngayon,kikimkimin ko muna to.Binuksan ko yung cabinet kong isang hampas na lang magigiba na.Kinuha ko yung simpleng black t-shirt ko tsaka pantalon.Bago ko isara yung cabinet ko,may naramdaman akong malamig pero mabigat na presensya,nang isaea ko yun,i saw something wierd.Kulang ata ang salitang wierd para i describe yun.Nang tingnan ko,ay wala naman.Inignore ko na lang.Baka daga lang yun or something.
Pag kababa ko,nakita ko na si mama na naka black and white na dress with her black and white na purse.Magalung talaga sya manamit.White lahat at black ang flowers na halos bumalot sa buong damit.Ganda.At ako naman,eto,pantalon at black tshirt lang.Purse?Wala ako nun.
"Lets go?" Tumango na lang ako at saka kami pumasok sa garage.Si mama ang mag da-drive since wala pa akong driver's license.
"Sinong maiiwan sa bahay?" tanong ko habang nasa highway kami.
"Ang papa Daven mo lang at si James."
Raquelle si mama Daven si papa.Raven.Kay James?Ewan.Ang layo diba?Basta ang alam ko lang si papa may Aries pag katapos ng Daven.Thirteen years ang agwat namin ni James.Four years old pa lang sya kaya ang kulit kulit!Nakaka gigil.
YOU ARE READING
Stella
HorrorA girl who only wants to be happy. A girl who have a normal family and friends. But one day,she found out something--wait "someone" that changes the cycle of her life. Lets figure it out and you'll know EV.RY.THING :>