Endless love ft. Niall Horan

Hoofdstuk 28

Anne’s pov

*twee dagen later*

Vandaag is het vrijdag en dat betekent laatste examen en….GALA! ik heb er echt veel zin in! Maar ik zie wel een beetje op tegen het laatste examen... Ik stap uit mijn bed en loop naar de badkamer om mijn haar te doen en mijn make-up, ik doe voor nu alleen wat mascara op. Ik moet het er straks toch weer afhalen. Ik haal ook vast mijn nagellak eraf, want dat doet straks de visagiste toch opnieuw. Daarna loop ik naar mijn kamer terug om me aan te kleden. Vandaag kies ik voor een witte broek met een mintgroen shirt met de tekst love my friends. Ik kies een paar zilveren oorbellen en een zilveren armband en trek mijn mintgroene all stars aan. Daarna pak ik mijn tas van mijn stoel en stop ik mijn mobiel erin. Als ik dat heb gedaan loop ik naar beneden om te ontbijten. Mijn moeder stopt twee broodjes in de broodrooster. ‘hoi mam’. ‘goedemorgen! Wil je ook een geroosterd broodje?’. ‘ja graag’. ‘oke komt er zo aan’. ik ga aan tafel zitten en pak de krant en begin te lezen, ik moet toch nog wachten tot mijn broodje klaar is.

‘eet smakelijk’ zegt mijn moeder terwijl ze mijn broodje op mijn bord legt. ‘dankje. Hebben we trouwens nog sinaasappelsap?’. ‘nee we hebben alleen nog melk’. ‘oke dan drink ik dat wel’. ‘ik zal vanmiddag boodschappen doen’.  ‘moet je niet werken vandaag?’. ‘nee ik heb de afgelopen tijd veel moeten invallen dus ik heb tot volgende week donderdag vrij’. ‘lekker. Dan kunnen we wel iets leuks gaan doen samen ik ben volgende week ook vrij dus’. ‘ja lijkt me gezellig. Ik zal eens kijken wat we kunnen doen. Wat vind je van een dagje Amsterdam?’. ‘lijkt me leuk’. ‘mooi. Maar ik moet nu Nils even helpen’. ‘oke’. ‘als ik je niet meer zie voor je naar school gaat, veel succes’. ‘dankje’. Als mijn moeder de keuken uit is pak ik mijn mobiel en kijk of ik nog berichten heb. Eén van Aimee en één van Charlotte. Jammer geen ééntje van Niall. Ik open die van Aimee:

Veel succes met je laatste examen en veel plezier op het gala!! Kusjes

Ahh wat lief dat ze er aan heeft gedacht! Snel typ ik terug:

Hey, thanks. Jij ook veel succes op college xx

Dan open ik die van Charlotte

 Hoihoi, veel succes met de laatste, je kunt het! Xx

 Ja Charlot heeft geluk vandaag die hoeft het examen Latijn niet te maken. Als ik mijn eten op heb ruim ik mijn bord en beker op. Daarna pak ik mijn tas en roep dat ik ga en loop dan de keukendeur uit. Ik pak mijn fiets en fiets naar school. Op naar het laatste examen! Ik heb er eigenlijk best zin in. Als ik op school kom zet ik mijn fiets in het fietsenhok en loop de school binnen, vandaag hebben we geen examen in de gymzaal maar in lokaal 308. Ik loop naar boven en kom ondertussen Mieke tegen ‘hey An. Klaar voor?’. ‘ja helemaal! Jij?’. ‘my to. Zin in het gala?’. ‘jazeker!’. ‘ja ik ook, alles is geregeld dus laat het feest maar komen’.

‘eerst nog een examen maken’. ‘ja das waar’. Ondertussen zijn we bij ons lokaal aangekomen. Onze lerares klassieke talen, mevrouw van Talen staat al op ons te wachten. Ze is naast onze Franse docente mijn favoriete lerares. ‘hoi meiden, zijn jullie er klaar voor?’. ‘helemaal!’. ‘nou super!’. Ik ga op mijn plek ‘eigen’ plek naast Lennard zitten helemaal achterin de klas naast het raam. Het is echt raar als je je realiseert dat ik hier waarschijnlijk voor het laatst zal zitten. Ik pak mijn etui uit mijn tas en haal mijn pen en typ-ex  eruit. Ondertussen worden de antwoordbladjes en opgaveboekjes uitgedeeld. Als iedereen er één heeft mogen we beginnen. De eerste deel is een tekst lezen en daar vragen over beantwoorden en het tweede deel is woorden vertalen van het Latijns naar het Nederlands. Het is makkelijker dan ik had verwacht. Dus ik sta naar dus ik ben snel klaar. Nadat ik nog een praatje met de docent heb gemaakt loop ik naar beneden. Op naar huis! Als ik de keuken binnenkom zit mijn moeder al op me te wachten. ‘en hoe ging die?’. ‘goed! Hij was eigenlijk best makkelijk’. ‘nou mooi. Nu zit het erop’. ‘ja dat klinkt echt heel raar’. Mijn moeder begint te lachen, ‘dat zeiden je broers ook allemaal toen ze klaar waren met een examens, maar het went vanzelf hoor’. ‘ja dat denk ik ook wel’. ‘wil je drinken?’. ‘ja lekker. Zal ik even koffie zetten?’. ‘ja is goed. Als jij even koffie zet en je broer en vader roept, dan fiets ik even naar de bakker om wat lekkers te halen om te vieren dat je klaar bent’. ‘ik ben nog niet geslaagd hoor’. ‘weet ik maar daarom kunnen we wel wat lekkers eten’. ‘ja dat is waar’ zeg ik lachend. Terwijl mijn moeder haar fiets pakt en naar de bakker fiets, zet ik koffie en roep ik Nick en papa.

*vijf uur later*

Ik heb net gegeten en zit nu in de auto op weg naar de kapper en de visagiste. Ik heb echt zin in het gala! Wat wel een beetje raar was dat er twee keer iemand belde, niet dat dat bellen raar is want er bellen wel vaker mensen. Maar twee keer het zelfde nummer en elke keer mocht ik hem niet opnemen en als ik dan vroeg waarom, begonnen ze hard te lachen en zeiden ze verder niks. En wat ook vreemd was naarmate het gala dichter bijkomt mijn moeder steeds zenuwachtig en geheimzinniger gaat doen. Ik ben zo benieuwd wat er is maar daar ben en kom ik dus gewoon niet achter. Ik ben ondertussen aangekomen bij de kapster. Ik parkeer de auto van mijn moeder voor de kapsalon en loop naar binnen. ‘hey Anne. Kom maar hier zitten’. ‘oke’ ik loop achter Carmen aan naar een stoel. Carmen is een goede vriendin van mijn moeder en heeft een kapsalon en haar dochter Celine is visagiste. Dus Carmen gaat mijn haar doen en Celine mijn make-up. Ik ga op de stoel zitten. ‘ik kom er zo aan hoor’. ‘is goed’. ‘wil je wat drinken?’. ‘nee ik heb net mijn eten op’. ‘oke is goed’. Na drie minuutjes komt Carmen weer terug. ‘nou vertel me meid, hoe wil je je haar?’. ‘ehh ik heb eigenlijk geen idee’ zeg ik. Ik heb hier eigenlijk helemaal niet over nagedacht. Maar Carmen heeft vast wel raad. ‘hoe ziet je jurk eruit?’. ‘ik heb wel een foto’ zeg ik en ik pak mijn mobiel en laat haar een foto van mijn jurk zien. Ik zie Carmen knikken en nadenken. ‘ik weet wel wat leuks. Wil je het weten of wil je dat het straks een verassing is?’. ‘ehhmm… ik laat het aan je over’. ‘oke prima’. ‘ik ben benieuwd’ zeg ik. ‘ja ik ook’ zegt Carmen lachend. ‘als je het maar goed doet en niet roze verft ofzo!’. ‘nee komt goed was ik ook niet van plan’. ‘gelukkig’ zeg ik lachend.

 Na een ruim half uur is Carmen klaar met mijn kapsel en mag ik eindelijk kijken. Ze draait mijn stoel om naar de spiegel. ‘wow!’. Is het enige wat  ik kan zeggen of eigenlijk roepen. ‘wow! Carmen wat mooi!’. Ze heeft mijn haar gekruld en heeft aan de zijkant een klein invlechtje gemaakt en is vanachter begonnen met een visgraat vlecht maar is niet doorgegaan en heeft het vastgezet met speldjes. ‘wow! Het is echt geweldig. En wat mooi dat je die speldjes niet kunt zien’. ‘vind je het mooi?’. ‘ja echt perfect!’. Ik geef haar een dikke knuffel. ‘oke dan zal ik nu even Celine roepen voor je make-up’. ‘is goed. en super bedankt!’. ‘heel graag gedaan’ zegt Carmen lachend.

 ~zie foto van het haar aan de zijkant~

 =================

 hey,

 eindelijk is het dan zover, het gala! hopelijk vinden jullie het een beetje leuk hoofdstuk, laat het me weten!

 kusjes, Lieke

 PLEASE

 VOTE

 COMENT

 FOLLOW=FOLLOW BACK