SOYGUNCU

   Ben Asya Gülen , lise son sınıf öğrencisiyim. Aşırı derecede hayalperest ve duygusalım. Sakin ve fazla denecek kadar sessiz , çekingen ve içene kapanık kendi kurduğu dünyasında yaşayan kulaklığı takınca hayatla bağlarını koparan bir insan.  Dışarıdan bakan biri kesin benim için ot gibi yaşayan kız terimini kullanırdı.

 Sürekli ders çalışıyorum. Zevk için değil tabi, hayallerime giden yol ders çalışmaktan geçiyor. Sosyalleştiğim tek an romanımı elime aldığım andır.  Arkadaş ortamı kesinlikle yok, hiçte olmadı ben hep yalnızdım. 

 Saat 02.19’u gösteriyor fizik çalışmaya başlasam iyi olacak. Test kitabımı elime aldım kapağını açacaktım ki dışarıdan bağırma sesleri geldi. Kitabı bırakıp cama koştum, tabii kim olacaktı ki alkolik abimden başka. Yine sarhoş olmuş mahalleyi ayağa kaldırıyor. Komşular bizden bıktı, bu yüzden  Emre’nin kaç kere karakolluk olduğunu ben bile sayamadım. Kapıyı tekmeliyordu hayvan, daha fazla gürültü olmasın diye koşarak kapıyı açtım. Yine berbat kokuyordu, ayakkabılarını bile çıkarmadan eve girdi, direk koltukta sızdı..

  Alkol kokusu odayı sardı, babam rahatsız olmasın diye hemen pencereleri açtım odayı havalandırmak için.Sonra  odama dönüp kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım .

 

  Alarmın tiz sesi kulaklarımı tırmalıyordu bu sese tahammül edemediğimden hemen kalktım yatağımdan. Ahh başım çatlıyordu, yine çok karışık rüyalar gördüm. Ne zaman böyle rüyalar görsem başıma kötü bir şey geliyordu. Terliklerimi giyip banyoya yöneldim, Ellerimi ve yüzümü yıkadıktan sonra okul için hazırlanmak üzere odama geri geldim. Formamı giyip saçlarımı da taradıktan sonra artık hazırdım. Son bir kez kendimi kontrol etmek için boy  aynasının  karşısına geçtim. Aynamın sol üst köşesi kırıktı ,çok eskiydi zaten annemin hatırası. Annemi hiç tanıyamadım çünkü beni dünyaya getirirken ölmüş. Babam hep anneme benzediğimi söyler, onun da saçları benim gibi simsiyah ve uzunmuş. Onu bir kez görebilmek için her şeyi yapardım. Beni babam büyüttü bana ve abime hem anne hem de baba oldu. Benim fedakar babam, ömrünü bize bakmak için çalışmakla geçirdi şimdi ise bir hastalığa yakalandı onunla pençeleşiyor. Tek isteği benim üniversiteyi kazanıp mezun olduğumu görebilmek. Abim den ümidi kesti zaten bu saatten sonrada doğru düzgün bir insan olacağını da hiç sanmıyorum. 

  Ayakkabılarımı giyip siyah hırkamı da aldıktan sonra evden çıktım. Okul 20 dakikalık bir mesafedeydi, ben yürümeyi tercih ediyordum. Kulaklığımı takıp yürümeye başladım.

   Okul yine her zaman ki gibi geçti dersi dinlerken zamanın nasıl aktığını fark edemiyordum bile. Çantamı toparladım evin yoluna koyuldum. Benim hayatım buydu zaten evden okula,okuldan eve.

Eve geldiğimde kapı hafif aralıklı duruyordu, içeri girdim babam evde yoktu. Emre ve bir adam vardı. Bu adamı ilk defa görüyordum, normalde eve arkadaşları gelirdi ama bu adam daha önce hiç gelmemişti.  Emre ile muhatap olmamak için doğruca odama yöneldim.

  Bu arada adam pis bakışlarıyla beni süzüyordu. Tipinden de serserilik akıyordu, zaten Emre’nin arkadaşlarının nasıl olması  beklenirdi ki. Odama gelip kapıyı kapattım, fazla meraklı bir insan değildim ama bunu yapmaktan kendimi alı koyamadım. Eğilip kapının deliğinden onları izlemeye başladım. Sesleri gelmiyordu ama bir şeyler tartışıyorlarmış gibi bir halleri vardı. Sonunda adam kafasını olumlu yönde salladı elini cebine attı ve bir tomar para çıkardı. Emre’de parayı alıp ayağa kalktı kapıya doğru yöneldi. Adamda ayağa kalktı ve odama doğru gelmeye başladı. Ben olayı yeni kavrıyordum ne yapacağımı şaşırdım.Böyle bir şeyi nasıl yapabilirdi?

   Emre beni bu adama satmıştı!

Arkadaşlar, olumlu/olumsuz yorumlarınızı bekliyorum. Lütfen beni yorumsuz bırakmayın. :D