Hallo, kennen jullie mij al? Ik ben een ninja. Misschien verwacht je het niet maar ik ben een meisje. Ik heet Sylvia. Ik ben wel groot voor mijn leeftijd. Ik ben 1,85m en ik ben 16jaar. Maar ik zit al van mijn 8 jaar op de ninjaschool. In mijn dromen ben ik een jongen. Mijn ouders zijn snel overleden, toen ik 4 jaar was. Maar ik heb een super lieve tante die me opvoedt. Zij is helemaal alleen maar zij steunt mij in alles en luistert altijd naar mij. Zij is mijn steun en toeverlaat.
Van haar moest ik leren vechten tegen de boze, slechte buitenwereld. Hierdoor zit ik op ninjaschool. Uit mezelf ben ik heel lenig, dat is altijd een voordeel. De ninjaschool is de beste school in het land want het is de enigste ninjaschool.
Jammer genoeg op de ninjaschool zitten natuurlijk alleen maar jongens. Ik ben het enigste meisje. Maar ik doe alsof ik een jongen ben. Mijn haar is kort en zwart zoals een jongen. De school heeft me toch toegelaten, waar ik heel blij om ben. Mijn tante wist goed de directeur om te praten.
Maar natuurlijk zijn jongens de max! Jongens als vrienden hebben is super. Ze zijn gewoon zo ontzettend grappig. Elk unieke jongen is grappig. Ze maken mij allemaal aan het lachen. Ze kennen mij ook allang dus ze vinden het niet erg dat ik erbij ben. Ze vinden het hartstikke normaal dat ik er gewoon bijhoor. Ik ben in het begin wel gepest geweest vanwege ik een meisje was. Er was een hele stoute jongen Xan maar op de speelplaats hebben we een spelletje gespeeld toen ik 8 jaar was. Ik had gewonnen! Dus had hij beloofd dat hij me met rust ging laten. Natuurlijk het duurde niet lang of hij pestte mij terug. Ik kwam huilend naar huis. Mijn tante heeft meteen ingegrepen. Hij werd van school gestuurd want pesten hoort niet thuis op die school. Vanaf dan is alles beter gegaan.
Nu op dit moment voel ik me goed op de school tussen de jongens. Stiekem heb ik een relatie met een jongen. Hij heet Maxim. Ik ben zo smoorverliefd op hem. Hij is zo mooi! Ook grappig maar anders dan alle andere jongen want hij is een prins. Hij gaat niet naar de koninklijke school zoals zijn ouders wilden. Maar hij mocht na een lange tijd toch naar de ninjaschool. Hij heeft blond haar, blauwe ogen en draagt altijd een grasgroen ninjapak. Als ik zijn ogen kijk smelt mijn hart. Hij heeft mijn hart veroverend van in het begin.
Onze ontmoeting ging heel vlotjes. Ik was mij voor de zoveelste keer aan het haasten voor de les en ik botste tegen hem en viel. Zo was onze eerste ontmoeting. Dit bleef niet bij die ene keer maar tot dat we samen les hadden. We hadden samen praktijkles en moest met hem oefenen. In het begin durfde we allebei elkaar geen pijn te doen en stonden gewoon wat rond te huppelen. Maar we leerde elkaar beter kennen op de speelplaats en tijdens de lunch. Zo werden we verliefd op elkaar. We zijn al 4 jaar samen ondertussen maar het is nog altijd in het geheim want zijn ouders mogen het niet weten dat ik maar een gewoon, normaal, gemiddeld meisje ben van een lagere klasse. Mijn tante weet het wel al een beetje. Ze weet dat ik een vriendje heb op de school maar ze weet niet wie. Natuurlijk de bewakers van Maxim weten ook van onze relatie want die moeten hem altijd sterk in het oog houden. Wat soms wel ongemakkelijke situaties met zich meebrengen.
Maar gisteren was hij niet op school. Ik dacht misschien is hij ziek maar de bewakers van Maxim hebben niks laten weten op de school. Dus ik vrees dat zijn ouders het te weten zijn gekomen. Snel stuurde ik hem een smsje: 'Alles oké? Kom je naar school?' Hij antwoordde wel op het berichtje maar heel kort. Hij zei: 'Ouders ontdekt.' Er overvalt me een vloed van angst. Zijn ouders weten het! Oh nee, daarom mag hij niet naar school want ze willen niet dat we een relatie hebben. Ik mis hem zo hard. Ik maakte mij enorme zorgen gisteren. Maar tijdens de lunch plotseling liep hij over de speelplaats met zijn ouders en een hele hoop bewakers. Ze gingen in de office van de directeur. Meteen belde ik naar mijn tante. Zij kon mij gerust stellen dat alles goed kwam maar ze was wel ondertussen ook geschrokken dat ik juist op hem viel. Maar ze vond het onvermijdelijk want hij heeft enorm veel charmes. Gisteren werd ik plotseling ook bij de directeur geroepen. Ik moest samen met Maxim en zijn ouders gaan praten.
Het gesprek verliep heel vlot. Ik kon het heel goed uitleggen hoe we verliefd werden op elkaar. Vooral zijn mama was heel zacht van karakter en keek vol begrip en liefdevol als ik alles vertelde. Ook de directeur was heel begripvol alleen de vader van Maxim was koel. Hij zei op het einde: 'Het is oké.' Ik keek naar hem en hij lachte en knikte naar mij. Ik wist zeker dat alles goed kwam.
Kijk vandaag zijn we 14 april en we zijn 4 jaar samen. Ik kom vaak bij hem en bij hem mag het zonder bewakers alleen bij mij thuis met mijn tante lopen er bewakers achter ons. Maar mijn tante flirt wel soms eens met één van de bewakers.
We leefden nog lang en gelukkig als ninja's.
