CHAPTER TWO

22 0 0
                                    

CHAPTER TWO

2 YEARS AGO

(AZALIA’s POV)

Second year high school na ako ngayon......................................................................

 “kyyyyaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!! Go Ady!!!!!!! Ampogi mo talaga! Super hawt!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

Rinig kong sigaw nang mga fangurls dito sa ibabang bahagi nang bleachers, nasa taas kasi ako nanonood nang game nang basketball may practice game kasi ang mga players nang school namin, kaya heto ako nabibingi na sa katititli nang mga babae rito,  kahit ayokong aminin sa sarili ko mga gwapo kasi lahat ang mga varsity players namin, hehehehe kaya kailangan nang masanay.

Tanong nyo mahilig ba ako sa sports? Hindi po, wala lang akong magawa kasi tapos naman na akong mag-review at halos memorize ko na lahat nang nere-review ko, kaya nagpasya akong manuod muna nang basketball game kahit na hindi ko naman talaga pinanaood, masid masid lang ginagawa ko, minutes have passed tumayo nako sa kinauupuan ko bumaba na kasi nasa itaas na bahagi ako nang bleachers nang biglang nagsigawan ang mga tao

“kyaaahhh si Ady!”

at ako’y nagulat sa lalaking bubunggo na sakin, take note: sa patumbang paraan, kaya ayun nadaganan nya ako!

“ahhckk!!!!” ako

Amputik! Kabigat nya!

“a-arayyyy!!!!!!”

“ouch!”

Pagdilat ko nanlaki mga mata ko kasi inches na lang ang pagitan nang mukha nya,

*gulp*

Isang gwapong nilalang ang naka-dagan sakin,

“oh noooo!!!!!!!!! Fhafha Ady ako nalang dapat dinaganan mo!!!!!!!!!!”

“no way!!!!!!!!”

Rinig kong sigaw nang mga babae

Pero di ako makapag concentrate kasi sobrang lapit talaga nang mukha nya

*Lubdub lubdub*

“uhhh miss”

at sa pagka-gulat ko bigla ko syang naitulak at napa-upo sya

“a-anong ginagawa mo!” sigaw ko

“ouch!” sigaw nya! Ang arte!

“hey dude! You okay? Sorry naitulak kita nang malakas!”

Sabi nung lalaking ka-team nya sa kanya!

So ano ako invisible? Hello ako kaya ang nadaganan! Bakit di ako ang tulungan nilang tumayo at di man lang nagsorry?! Kapal! Pag katayo nya pinag-pag nya yung damit nya at humarap sakin.

“next time miss wag tatanga-tanga, god you push like an amazon!”

Aba’t! Ang antipatikong lalakeng ito?!

“hahaha amazon? Really Ady?”

Tawa ang mga kasama nya! Aba!

“hahahaha loser!”

Sabi nung mga fangurlz nila!

“okay! tuloy na natin ang laro!”

Sigaw nya! Aba’t! Bastos na mga lalaki! Ungentle man! At ako pa ang may kasalanan kung bakit sya natumba! Eh dinaganan nya nga ako?!

Pagtayo ko, bigla sumakit paa ko, na pilay ata! Huhuhuhuh

Anu ba yan! Napaka-malas naman nang araw na to!

LOVE ME AGAIN AND AGAINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon