Hoofdstuk 2

478 77 41
                                    

Wat er zich voor afspeelde:

"Wil je een rondleiding? Een beetje kennis maken hiero?" vraagt hij. Ik begin te grijnzen als ik een stapel geld op tafel zie. "Hoeft niet, ik weet wat ik moet doen" zeg ik. Geld...

Hier begon het allemaal... La vie de drogue

Vervolg

Ik loop naar de tafel en ga zitten op de stoel. Ik begin het geld te tellen. Opeens vormt er een lach op mijn gezicht ''C'est la vie.''

Ik zie alleen maar paarse en gele brieven van 500 en 200. Gewoon alle kleuren van de regenboog. Ik dacht dat dit alleen in films kon gebeuren maar ik had het fout.
Marouane komt naar me toe lopen met een grijns. Terwijl alle jongens nu naar een andere kamer zijn gegaan om verder hun ding te doen. Hij pakt ondertussen een stoel erbij en gaat naast mij zitten. '' Tu aimes, ou pas parfois!'' ( Je houdt ervan he, of niet soms). Zegt hij en wacht op mijn antwoord. ''Natuurlijk, Bien sûr'' antwoord ik en laat een lach verschijnen.
''Mooi zo''

~• VOLGENDE DAG •~

Ik word wakker en zie dat ik in bed lig. Haha wie de fuck bracht mij hier heen. Zeker Marouane. Meskien ewa ja. Ik sta op en verken de kamer. Ik open elke deur die ik zie. Eerlijk gezegd, het is echt een grote kamer. Met kapot veel deuren. Na elke deur geopend te hebben vond ik eindelijk de badkamer. En besloot om te gaan douchen. Ik kleedde me uit en stapte in de douchecabine.

Na een half uur was ik klaar met douchen, en pakte de handdoek die bij de hanger lag. Ik deed het om mijn lichaam en liep naar 'mijn' kamer, en pakte ik weer mijn oude kleding die ik nog had. Want ja, ik had geen kleding. Toen ik net mijn handdoek af wou doen komt opeens Marouane binnen zonder izjen teken te geven of zo, dat hij naar binnen komt. ''Ey hier heb je wat kleding'' zei Marouane en gaf het aan mij. Het was een Paris Saint-Germain trainingspak, met Nike Air Max 95, en wat onderkleding.
''Waar heb je dit allemaal vandaan?'' zei ik en keek hem aan. Hij liet een zucht en zei ''trek het gewoon aan!''. Hij legde het op bed en ging weg.

Voordat hij weg ging zei hij nog wat, en dat was als volgt. ''Ik zie je zo beneden saff!''

Ik kleedde mij om in de kleding die hij gaf, en kamde mijn haren en deed het in een staart. Ik pakte mijn oude kleding, en liep uit mijn kamer opzoek naar een wasmachine of zo. Ik kwam een van die jongens tegen die hier gister ook waren en zei tegen hem '' Ey waar ligt de wasmachine?''. En ik keek hem vragend aan. ''Hier links van uit het einde van de gang.'' zei hij. ''Oke'' antwoordde ik. En liep weg. Toen ik daar bijna was zei hij dat hij het wel gaat doen. Dus ja ik gaf hem toen mijn kleding. ''Saff is goed, merci!''.

Ik liep naar beneden en zag daar Marouane op de bank liggen. Met allemaal andere jongens. Ik liep er naartoe en stond daar maar ongemakkelijk. ''Kom zitten Safiyae''. Zei Marouane tegen mij. ''is goed, c'est bon!''.

Ik ging zitten op een andere bank tegen over hun.
''Zo Safiyae, je wilt toch geld verdienen of niet soms."
zegt Marouane en hij gaat nu recht zitten.

Hij kijkt mij recht in de ogen aan, wachtend op een antwoord. ''Oui, duhh. Nog al logisch anders zou ik hier niet zijn.'' zei ik tegen hem en ik kijk hem fronsend aan.

Net wanneer hij wat wilt zeggen komt er een man aangerend, die echt moe was alsof hij net mee deed aan een marathon ofzo.
''Patron, patron we hebben een probleem. Het is een urgence ( noodgeval.)" is het eerste wat er hijgend uit zijn mond komt.

"Ik moet dringend met u praten, nécessaire! (Noodzakelijk )'' zegt hij tegen Marouane. ''Oke mannen ik kom zo ik ga effe met Ashraf naar mijn kantoor ik kom zo.''

Dus hij heet Ashraf...

~• POV MAROUANE •~

''Ewa, wat is er Ashraf. Wat is het problème ( probleem )?'' Vroeg ik Ashraf.

"Patron, kijk je weet toch gister dat ik zei dat Bilal de helft maar had betaald! Toch?''.

''Ja ga verder'' zei ik tegen hem en keek hem strak aan. ''Nou dat was niet zo hij heeft ons bedrogen. Het geld was vervalst''. En hij keek me afwachtend aan. Ik stond op. ''En daar kom je nu mee eh chien ( hond ).'' zei ik tegen hem. Want wollah ik was nu echt boos. ''Ewa hoe konden jullie dat niet weten? En waar is hij nu, zoek hem.''
''Ja kijk patron, we hebben hem gevonden en we weten hoe het kwam dat hij zo won. Je ouwe vijand is weer terug in het spel.''

''WIE, WIE, IK HEB ZE TOCH ALLEMAAL GEDOOD!" schreeuwde ik boos. ''HOE KAN ER NOG IEMAND VAN HUN NOG LEVEN. HOE?"

''Rustig patron. Rustig. Het komt omdat het.."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Comment wat je ervan vond!
Alvast heel erg bedankt 💋😘

Geschreven door Meryem8888 ❤️

La vie de drogueWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu