Let Me Be The One

Chapter 7

Matthew's POV

"WALANG HIYA SIYA!! SINASABI KO NA NGA BA!" galit kong sigaw nang malaman kong si Paolo ang kumuha kay Charm.

"Si Paolo? Yung nanligaw dati kay Charm kahit na alam niya na kayo noon?" Tanong ni Niel (Nathaniel Gens)

"Oo si Paolo na patay na patay kay Charm, at mukhang hanggang ngayon ganun parin." Sabi naman ni Dave

Hindi maganda ang kutob ko. Alam ko kung anong kayang gawin ng Lalaking yon kay Charm

"Edward hacker ka dba. Can you hack and locate the phone of Charm, I'm sure na si Paolo at ang mga kasama niya yung nagtext kay Chezka gamit ang phone ni Charm. " utos ko kay Edward

Siguraduhin lang ng sira ulong lalaking yon na wala siyang gagawing masama kay Charm kung hindi ako mismo Babali sa mga buto niya. Pumunta nako sa sasakyan sumunod na din sila. Once ko nang naging kaibigan si Paolo at alam ko kung saan niya gustong pumunta. Sigurado akong doon niya dinala si Charm.

*after 3 mins*

"Matthew nahanap ko na, dun tayo sa 'the secret garden' " sabi ni Edward. Sabi na eh.

Wag ka lang magkakamali Paolo.

*****************

Jazelle's POV

Ano toh? Nasaan ako???

Wait...bakit ako nasa sasakyan??? Panaginip lang kaya yung kanina?? Baka naman nasa bahay nako. Lumabas ako ng sasakyan pero...wala ako sa bahay? Tanong ko sa sarili ko.

Kukunin ko sana ung phone ko kaso wala. ARGH!!! Nasaan na ba yun.

"Eto ba hinahanap mo Jazelle?" Tanong nung lalaki kanina. Teka nga bakit nasa kaniya yung phone ko? Aba snatcher pala ito!

"Eh loko ka pala eh kung sinabi mo palang sa una na kailangan mo ng pera edi binigyan kita inggitero ka akin na nga yang phone ko!" Sabi sabay kuha ng phone ko. Buti nlng binigay niya kung hindi ay nabugbog kona.

"Jazelle may dapat kang malaman" sabi niya

"At ano naman yon ha?" Tanong ko ..." as if naman kilala mo talaga ako duh alm mo lang pangalan ko okay so back off you freak!" Aalis na sana ako nang biglang...

"Nagsinungaling sayo ung mga inaakala mong kaibigan." Sabi nung aldrin

Dapat hindi ko toh pinapakinggan eh pero bakit hindi ako makagalaw parang half part of me gusto malaman kung ano yun. Nanahimik nalang ako pero hindi parin ako umaalis

"Incident happend and nabangga ka ng sasakyan and obviously nagka-amnesia ka pero ang hindi mo alam si Chezka, ikaw at ang HANDSOME ay magkakaibigan." Where on earth did that came from? kilala ko naman talaga sila mukhang vovo toh

"Nagsinungaling sila sayo about everything right now. They made you like a fool. Pinaglalaruan ka nila, They're making fun of you." What the heck?!

"Hoy lalaki ka what are you up to huh? Ano ko loko loko? Di ko alam kung ano yang pinagsasasabi mo" Sabi ko tangek din tong isang toh eh

"totoo yung sinasabi ko." Sagot niya.

"Pasensya ka na ah wala kase akong pake! Atyaka hindi ako tangang katulad mo eh ano naman kung may amnesia man ako? Eh ano ngayon kung magkakaibigan nga kami dati pa ? Eh ano ngayon? Bitter ka lang." Sabi ko. Kahit na medyo kinakabahan nako syempre diko papahalata.

"Osige, akala ko pa naman mapapaniwala kita, okay I lose...for now. " kinilabutan ako after niyang sabihin yun. Napatingin ako sa likod niya... ano toh?? Sino sila?

"Isa ka bang..." di ko na natuloy sasabihin ko nung bigla siyang nag-smile yung nkakakilabot na ngiti.

"Oo isa akong gangster. Alam mo ba hindi dapat ganito ung nangyayare ngayon eh dapat nga bumabyahe kana pauwi kase nasabi ko na ung gusto kong sabihin sayo for short tinatakot lang kita, but it turns out in the opposite way. An opposite way where you can not go home" seryosong sabi niya.

Hinila ako ng kasamahan niya at pinasok ulit sa sasakyan kasama si Paolo.

"Alam mo ba, yung pinuntahan natin kanina favorite place ko yun."

Eh anong care ko as if close kami psh.

"Matalik na kaibigan ko noon si Matthew, pinakita ko sakaniya yung lugar na yan. Sabi ko sakaniya na doon ko dadalhin yung taong mahal ko at tatanungin ko siya para maging girlfriend ko. Kaso nalaman ko na yung babaeng pinopormahan ko, girlfriend na pala niya." Sabi niya di ko alam kung galit ba siya or malungkot.

"Pero kahit na alam kong may boyfriend na siya, hindi parin ako tumigil sa panunuyo sakaniya. At nalaman ni Matthew yon, Funny thing is nag-away pa kami dahil sa isang babae. Kaso yung babaeng yon hindi lang basta basta para saken, dahil yung babaeng yon matagal ko nang gusto. Kahit na yung babaeng yun yung dahilan kung bakit kami nag kalimutan ni Matthew, mahal ko parin siya at kaya kong gawin lahat para lang maging akin siya." Sabi niya. Wow kanina snatcher toh ngayon naman story teller na iba toh.

"Swerte naman ng babaeng yun pinag-aagawan ng dalawang lalaki" bulong ko. Pero mukhang narinig niya kase natawa siya ng konti.

"Oo ang swerte niya nga." Sabay tingin sakin.

"Bakit ka nakatingin sakin?" Tanong ko. Nakakatakot tingin netong lalaking toh.

"Hindi mo talaga maalala noh... ikaw yung babaeng tinutukoy ko, oo kayo ni Matthew noong hindi ka pa nagkakaroon ng amnesia. At ngayong wala na kayo pwede ka nang maging akin." Sabi niya habang naka ngiti...ihh ang creepy lang

Sasagot pa sana ako kaso biglang tumigil ung sasakyan sa isang uhm parang Mansion? Ang galing noh? Kinidnap ako tas pumupunta kami sa taguan nila wala man lang akong piring sa mata wala din akong tali sa kamay. Upong prinsesa pa nga ako eh.

"Tara na magkukwentuhan pa tayo." Sabay hila niya sa kamay ko. Close tayo bro? Psh.

Pagpasok namin pinaupo niya ako sa table may nakahandang foods. Shemay foods ang sarap ataaaaa.

"So mabalik sa topic natin kanina, paano mo nalaman na nagka amnesia ako" tanong ko sakaniya at hindi ko ginagalaw ang pagkain ko.

"Jazelle maniwala ka man o hindi pero nung na-ospital ka nandun ako." Sabi ni Aldrin.

"Paano mo nalaman? You wouldn't know unless nandoon ka mismo sa place kung saan ako na-aksidente." Tanong ko sakaniya. Sa totoo lang gulong gulo na ako, hindi ko na alam gagawin ko. Hindi ko na alam papanwalaan ko.

"Ako ang.... ako ang nagmamaneho sa sasakyan, ako ang nakabangga sayo... I'm sorry" sabi niya habang nakayuko siya.

S-siya?? Siya ang dahilan ng lahat? Siya ang may kasalanan kung bakit ako hindi nakaka-alala? This is $h!+

Hindi ko namalayang...tumutulo na ang mga luha ko sa mukha ko .

Ang sakit na malaman ang totoo...