Let Me Be The One

Chapter 8

Jazelle's POV

"Anong nagawa naming kasalanan sayo at ginawa mo yung bagay na yon?!" Oo sumigaw nako di ko na kaya toh galit na galit ako sakaniya.

"Jazelle I'm sorry hindi dapat ikaw ang naaksidente hindi dapat ikaw ang nagkakaganiyan ngayon dapat hindi ikaw ang nagka-amnesia. Dapat si Matthew" sabi niya. Hindi ko maintindihan.

"What do you mean by that?" Tanong ko.

"Jazelle I already told you, gagawin ko ang lahat para lang mapasakin ka." Sabi niya. Is he being serious? Baliw na yata toh.

"Kung mahal mo talaga ako, kaya mo bang tuparin mga gusto ko?" Yeah yeah sinasabi ko lang yan para makagawa naman ako ng paraan para makauwi nako. I miss my house ㅜ.ㅜ

"Anything for you my love" grabe nasamid ako dun sa ' my love' thingy niya. Maybe he's dreaming.

"Ugh, don't and NEVER EVER call me 'my love' or any call signs na pang couple got that? 'Cause we're not in a relationship at wala akong balak na makipag relasyon sa isang katulad mo." Seryosong sabi ko sakaniya.

"Jazelle just hear me out, bigyan mo naman ako ng chance sa puso mo." Aniya. Say what?

"Ang kapal din ng mukha mo noh? Chance? Para saan? Hindi nga kita kilala eh at wala na akong balak na kilalanin ka kase hindi ako interesado sayo" kapal kapal talaga ng mukha niya. May lakas pa talaga siya ng loob para sabihin sakin yun ah. =_=

"Kilala mo ko Jazelle alalahanin mo lang, ako to si Paolo, *sigh* kung wala ka lang amnesia, kilala moko talaga Jazelle" may pagkadismayado niyang sabi.

Wow parang ako pa ang may kasalanan ng lahat ah?

"Kasalanan mo kung bakit ako nagkaroon ng amnesia, kasalanan mo kung bakit hindi kita kilala, kasalanan mo kung bakit wala akong naa-alala. Ikaw ang may kasalanan ng lahat! Wala akong balak makipag-relasyon sa isang desperadong katulad mo! No, hindi ka lang desperado, kriminal ka pa!!!" Sigaw ko sakaniya hindi ko na talaga kayang kontrolin ang galit ko sakaniya.

"Mas mamahalin kita Jazelle sobra pa sa pagmamahal na binigay sa'yo noon ni Matthew, hayaan mo lang akong maging boyfriend mo" wait wait tama ba naririnig ko?

"Nagpapatawa ka talaga noh? Sige tatawa ako para hindi ka naman mapahiya.. ha-ha-ha-ha-ha.. limang tawa yun binilang ko na for you nakakahiya naman sayo eh. Sa tingin mo ba gusto kitang maging boyfriend? Kung papapiliin lang ako kung ikaw o si Lucas pwes kahit na may amnesia ako pipiliin ko parin si Lucas kaya wag ka nang mangarap!"

Oo tama kayo si Lucas ang pipiliin ko, may amnesia man o wala, nararamdaman ko talaga na mas mapag-kakatiwalaan ko si Lucas kesa dito sa lalaking toh kahit na mayabang yon. 

"So, si Matthew talaga ang pipiliin mo at hindi ako?" Seryoso niyang tanong sakin.

"Bingi ka ba ? Gusto mo ulitin ko? Sge, Oo si Lucas ang pipiliin ko at hindi ikaw. Ok na?" Kelan ba susuko toh.

Out of nowhere, pinalapit niya sakaniya ang isa niyang tauhan at may inabot na baril. Babarilin ba niya ako?

"A-anong gagawin mo diyan" nanginginig kong sabi. Siya naman ngumiti nalang bigla habang nakaharap sakin

"Kahit anong tapang mo Jazelle, hindi parin mawawala sayo ang pagiging matatakutin mo. Atyaka wag kang mag-alala hindi kita papatayin, hindi kita kayang saktan eh...pero si Matthew? Kayang kaya ko." Nakangiti siya sakin habang hawak hawak niya ang baril.

"A-anong ibig mong sabihin?"may balak ba siyang saktan si Lucas? " Tigilan mo na ang mga kalokohan mo sa buhay pwede ba?! Tigilan mo na kami!!!" Aalis na ako dito, pwedeng pwede naman kase wala nga akong tali diba? Kaso..