Hoofdstuk 3

13 4 9
                                    

P.O.V. Lilian

Ik liet een traan vallen. Ik miste mijn vrienden heel erg. Er waren meerdere mensen hier, die 3 jaar geleden werden opgegeten. Ze zeiden dat ik in een vernietigings onderwereld zat, waar ik na 4 jaar hier zitten opnieuw word vermoord door een ander beest en in de duistere onderwereld komt, waar je niet uitgehaald kon worden. Valerie, een aardig meisje van mijn leeftijd, ging op hetzelfde moment op onderzoek als mij en mijn vriendinnen. 'Valerie, heb jij slimme vrienden die onderzoeken of je eruit kan worden gehaald?' Vroeg ik.
'Nee. Ik heb niet zoveel vrienden omdat ik anders ben dan hen.' Zei Valerie. 'Anders? Hoezo anders? Je bent hartstikke aardig! Waarom ben je 'anders'?' Vroeg ik. 'Omdat ik wilde onderzoeken waarom we niet na half 6 naar buiten mochten, en ik zei daarna dat er misschien wel wat achter zat en iedereen zei dat ik tik tik was. Het is 2000. We zitten allebei al een jaar hier. Misschien willen jouw vriendinnen iedereen redden, inclusief mij,' zei Valerie. 'Vast wel. Ze zijn geweldig. Ze moeten weten dat ik een manier heb om het monster uit te schakelen. Maar ik kan ze niet bereiken in deze onderwereld. Ze weten niet hoe easy het is om ons eruit te halen. We zitten in de onderwereld. De wereld onder de normale wereld. Ze moeten hier graven,' ik wees naar een plaatje van 7 hoge bomen in een cirkel. 'Ze kunnen het met een heks doen, maar ook graven. Dan komt er een gat in de onderwereld en kan IEDEREEN naar buiten. Weet jij een manier hoe ik ze kan bereiken?' Vroeg ik. 'Je bent slim, Lilian. Ik ben zelf een heks, misschien kan ik je helpen. Heb je pen en papier bij je?' Vroeg Valerie. 'Jazeker!' Zei ik. Ik haalde een pen en een kladblok uit mijn tasje die ik vorig jaar tijdens mijn soort van dood om had. 'Schrijf een brief voor Sofie, je beste vriendin,' zei Valerie. Ik schreef:

'Lieve Sofie,

ik heb een manier waarop je mij kan redden, met nog een paar andere mensen die samen met me zitten. Eerst: ik zit in een vernietigingswereld en je moet snel zijn, want de meeste mensen hier zitten hier al 3 jaar, als dit jaar voorbij is, vergaan ze als stof. Je moet naar het midden van het Stolz bos. Daar staan 7 bomen in een cirkel. Je moet een heks vinden die de spreuk weet. Stolz zit vol van de heksen.

X Lilian'.

Ik gaf de brief aan Valerie. Ze maakte van het briefje een propje en sprak vreemde woorden uit. 'Vesmantoes Espirado Exendia!' Zei Valerie. Bij het woord 'Exiendia' kwam er vuur, het propje vloog in de fik. 'Wat doe je nu?!' Vroeg ik geschrokken. 'Valerie is dol op Exendia. Vuur, daar houdt ze van,' zei een ander meisje, Jenna. 'Wat gebeurd er nu?' Vroeg ik aan Valerie. Jenna was een vervelend meisje van 9 jaar. Ze was heel kinderachtig. 'Door het vuur verstuurd het propje naar Sofie,' vertelde Valerie. 'Dank je,' fluisterde ik. 'Geen probleem, we zijn vriendinnen, Lilian. En daar heb je vriendinnen voor, toch?' Vroeg Valerie. Ik knikte. 'Als we samen terug zijn, mag je in de vriendengroep die ik opgericht heb. Je bent een geweldige vriendin, Valerie!' Zei ik. 'Mag ik ook mee?' Vroeg Jenna. 'NEE!' Riepen Valerie en ik tegelijk.

P.O.V. Sofie

We hadden dankzij Bo een papiertje met de ingrediënten en daar stond ook dat we een heks nodig hadden, maar hoe kwamen we nou weer aan de heks?
Een héks...

Ik las verder in een boek met meer informatie. Ik sloeg de bladzijde om en ineens zag ik daar, op pagina 7, een propje. Ik vouwde het open en las de tekst die er stond. Het was van Lilian! Hoe kan dat nou weer?! Ze schreef dat ze in een vernietigingswereld zat en dat er in het midden van Stolz bos 7 bomen stonden waar een spreuk uitgesproken moest worden. Konden we daardoor Lilian bevrijden? 'Meiden! Lilian heeft een brief gestuurd!' Riep ik. Gelijk kwam iedereen naar me toe. Bo pakte het gepropte papiertje. 'Duidelijk Lilians nette, losse handschrift. Misschien zit ze met een heks daar. Misschien wel meerdere heksen,' zei Bo. 'Vast, anders zou dit hier niet kunnen zijn. Duh! Logisch toch?!' Zei Melissa. 'Je onderschat Bo, Melissa,' zei ik kattig. Ik haatte Melissa bijna zo erg als de hond van mijn oma die me altijd beet. Die hond was echt het schoothondje van oma en Melissa is Mia's schoot hondje!

Verdwenen In De NachtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu