White Magic Academy

Chapter 7:First Day

SOMEONE
(Someone's point of view)

I sighed as I stared at the blank ceiling. Kanina pa ako nakahiga sa kamang ito pero hindi parin ako dinadalaw ng antok.

Patulog na ako kanina sa bahay nang may kumatok sa pinto. Agad akong tumayo at naglakad pababa para tingnan kung sino iyon. Its midnight yet someone's knocking on my door, that's bullshit.

Pagbukas ko ng pinto bumungad sakin ang isang malaking lalaki. Sya rin ata yung sumundo sakin noong kukunin ko ang result ng exam.

Sinabi nyang kailangan ko ng pumunta sa WMA dahil may pasok na bukas. Ilang oras na akong nakatitig sa kisame pero hindi parin ako makatulog.

Im not comfortable.

Sa pagkakaalam ko, halos lahat ng babae ay may dormmate but dito sa boys dormitory halos lahat kami solo sa room. Kaonti lang kasi ang lalaking nag-enroll.

This little room is simple as ever. May isang sofa, and one study table. Sa left side ng kwarto makikita ang kitchen at ang cr. Sa right side ang kwarto ko.

Dapat ba akong matuwa? Nope. Mas presentable pa nga ang cr ko sa mansion, kesa dito. Hindi ako sanay pero kailangan kong masanay.

Mariin kong pinikit ang mga mata pero agad rin akong napamulat nang sumagi sa isipan ko si Snow, ang dahilan kung bakit ako nandito.

Napa-facepalm nalang ako nang tumunog ang cellphone ko na nakapatong sa bedside table. Dad's calling...

(How's the plan, my son? Did you talk to her, already?) He asked.

I sighed. "Its... going well."

He laughed. (Good job, son.)

"Where's mom?"

(Still locked in her own room.) Pang-aasar nya sakin.

"Shut up."

(Finish your mission immediately.)

"Why?"

(Because I say so.) Aniya at agad binaba ang tawag. I sighed.

Ano ba kasing nagawa sa kanya ni Snow? Bakit parang ang laki ng galit nya sa babae?

Hindi ko pa nakikitang ngumiti si Snow, wala rin syang kaibigan pero mukha namang wala syang ginagawang masama.

---

SNOW

"Hey, wake up!"

Naramdaman kong niyugyog nya ako. Bahagya nya pang hinampas ang balikat ko. Gusto kong sigawan at awayin kung sino man ito pero 'wag nalang pala, inaantok pa ako.

"Gising na!"

Hindi ko sya pinansin. Tinakpan ko ng unan ang mukha ko, bago ako humarap sa kabilang direksyon.

"Snow, gising na! May pasok pa tayo!"

Kusang nawala ang antok ko nang maramdaman ko ang bigat nya sa ibabaw ko. Dinaganan lang naman nya ako para magising ako, agad ko syang tinulak.

Kinusot-kusot ko ang mata ko at nag-unat. "Eh di pumasok ka. Bakit ba ginigising mo pa ako ha?"

She pouted. "Ayoko lang naman na... malate ka sa first day natin."

I rolled my eyes. "Ano bang pakialam mo kung malate man ako?"

She smiled, kahit na naluluha na ang mata nya "Kase... kaibigan kita."

Dahil sa sinabi nya hindi agad ako nakapagsalita. Sunod-sunod akong napalunok habang nakatitig sa kanya, parang paulit-ulit na nagreplay sa utak ko yung sinabi nya.