"Bakit nag iisa ka?" Binasag agad ni Zijan ang katahimikan.
"Ahm. Wala! M-may iniisip lang." Mahinahon kong sabi sa kanya.
"Hahaha. You look sad" Tumingin lang ako sa kanya at ngumiti. Ang tamlay ko ngayon!
"Maybe. There's something bodering me" Matamlay kong sagot. Parang kanina lang ang saya kong kausap sya pero ngayon medyo matamlay na!
"What is it? May maitutulong ba ako para gumaan pakiramdam mo?" Masiglang sagot nya at napatawa nalang ako. Kung alam nya lang kase na sya ang dahilan e.
"Ahm. I think i can handle this! Don't mind me" Napatawa nalang ako para gumaan nararamdaman ko.
"Okay. Just tell me if you need me! Im your friend rigth?"
"Yes. Ofcourse!"
Mga ilang minuto ring naging tahimik ang kapaligiran. Pareho lang kaming tahimik. Ako nag iisip parin ng magiging atittude ko. Nagulat ako ng bigla syang kumanta....
When i looking to your eyes
Is like watching the nigth sky
All beautiful sunlight
But there's so much to hold
And just like them old stars
I see that you come so far
To be rigth where you are
How old is your soul?
And i won't give up on us,
Even if the skies get rough,
Im giving you all my love
God know's we worth it,
No I won't give up.
Ang Ganda ng boses nya! Ka kilig >//////< Pero sabi ni Genei bihira lang daw syang kumanta. Pero? Basta kinikilig ako! Ngayon ko nalang uli narinig yung kantang yun e. Kanya pinaka magandang version na napakinggan ko!
"Para kanino yang kanta mo?" Mahinahon kong tanong.
"Para sayo. Sabi kase ni Genei paborito mo daw na song yun?" Aba? Si genei talaga oh.
"Ahm.Yup! Hahahaha"
"Hay salamat. Napatawa rin kita na hindi plastic"
"So you mean na plastic ako? Plastic ba ako?
"No. Its not what you think! What im trying to said is Totoo yung tawa mo. Not like kanina na tumatawa ka kahit alam kong malungkot ka! But now your smiling. Ang ganda mo talaga pag naka ngiti"
"Hahahaha. Hindi ako maganda" Sa ngayon medyo maayos na timpla ko.
"Hu? Who said that? Your beautiful. I swear!" Ano daw? Hahaha. Wag mo akong ganyanin.
"Well? Im not believing anymore" Sabay ngiti.
"Why? You think im a liar?" Seryosong tanong nya.
"I don't know!"
"Hahaha. Don't underestimate your self. Your the most beautiful girl for me"
"But you know what? Sabi sakin ni Genei bihira ka lang daw kumanta?"
"Ahm Oo. Kinakantahan ko lang yung mga importanteng tao sa buhay ko!" Sabay takbo palayo. Tss. Nako Beatrish wag ka mag assume okay? Importante lng hindi mahal.
~~~~~
"Good morning IX- Cuanco" Bati ko sa mga estudyante ngayon. Nandito kase ako ngayon sa room nila!
"Good Morning" Masiglang sabi nila sabay umupo.
Kasama ko ngayon si Zijan. Nandito kami para mag turo ng lesson. Habang nag tuturo ako may na aninag akong isang mukang pamilyar! Si Gelo. Naka titig sya sakin na medyo malungkot ang muka. Si Gelo yung taong mahal na mahal ako! Minahal ko rin sya kaso maraming hadlang sa aming dalawa. Pinag hiwalay kami noon kaya hindi kami nag tagal. Wala namang happy ending e. Maraming sagabal samin, Especially yung family nya! And now i find him, dito na rin pala sya nag Aaral. Naka balik na pala sya from canada.
Flashback 2years ago...
Nandito kame sa may park ng village. Ngayon na kase alis ni Gelo papuntang Canada! Inilalayo sya ng Grandpa nya sakin. Siguro dahil sa alitan sa kumpanya namin sa kanila. Ngayon pinipilit nya akong ipaglaban namin to kahit alam naming hindi namin kaya. Masyado pa kaming bata para ipag laban to! Alam kong kahit tumakas kami matutunton parin kami. Pinapili na rin ako ng Lolo ko noon, pinili ko yung family ko kaya hindi alam ni lolo na nag uusap parin kami ni Gelo.
"Bea? Please. Wag mo namang gawin sakin to. Wag ka naman sanang bumitaw sa pangako mo! Diba pangako naten? Kahit sino pa yan ipag lalaban natin ang isat isa? I know that were too young for this but? Please Bea. I know that you love me too! Kaya ko silang talikuran para sayo." Nakikita ko ang mga bakas ng kalungkutan sa muka nya, ang luha sa mata nya. Alam kong anytime tutulo na yun! At hindi ako nag kamali tumulo na nga. Kasalukuyan syang nakatayo sa harapan ko, nakayuko habang umiiyak. Alam kong mahal ko sya pero wala akong magagawa!
"Gelo mahal kita. Sobrang mahal kita! Kaso hindi pwede e. Subukan muna nating ayusin yung sarili natin bago yung relasyon natin. Pareho lang tayong masasaktan pag pinag patuloy pa natin to! Sumunod muna tayo sa pamilya natin." Hindi ko mapigilang umiyak. Ang sakit kase na mawala yung taong una mong minahal e.
"Kaya kong masaktan habang buhay, basta alam kong nandyan ka lang! I love you Bea."
"Gelo please? Stop this. We can move o--" Hindi ko na natapos yung sasabihin ko nang nag salita sya.
"Move on? Tss. Bea no! I will never do that. Alam kong mahal mo'ko bea."
"Wala na tong patutunguhan pa Gelo. Iiwan mo na'ko diba? Aalis kana. "
"Diba nga sabi ko sayo? Kaya kong iwan ang lahat para sayo! Bea? I will never leave you kung ma ngangako kang pareho tayong lalaban." Hinawakan nya ang kamay ko at lumuhod.
"Tama na Gelo. Pagod na rin ako e! Tapusin na natin to. Mahal kita! Pero kelangan nating sumunod sa magulang natin. Gelo kung tayo, tayo talaga! Ipag paubaya nalang natin to sa tadhana." Tinanggal ko ang kamay nyang nakahawak sakin. Hinila ko rin sya para tumayo.
"Kung yan nga ang tama. But bea promise me! Someday pag malaya na tayo ipapag patuloy natin to. Mahal kita at patuloy kitang mamahalin. Babalikan kita After two years. I promise." Naiyak ako sa mga sinabi nya. Nakaka guilt, mahal nya ako pero sinasaktan ko sya. Hindi sya deserving sa mga ginagawa ko. At pag katapos nito handa parin syang mahalin ako.
"Thank you for your love Gelo. I appriciate your love! But I can't promise. Goodbye!" Yumakap ako at agad na Tumalikod at nag simula ng lumakad at kasabay nito ang pag patak ng mga luha ko. Napaka sakit maka sakit ng taong nag mamahal sayo! Kung kaya ko lang ipag laban gagawin ko.
"Bea? Whenever will happend. I will always love you! Only you. Now and forever." Narinig kong sinabi nya yan. Pero patuloy parin ako sa pag lalakad ko habang umiiyak! Sana maintindihan nya saomeday.
Sana someday malaman nya ang lahat. Hindi lang naman family nya ang dahilan e. May isang mahalagang tao sa buhay ko ang lubusang maaapektuhan pag pinag patuloy pa namin to! Ayoko nang maka sakit. Mas pipiliin kong ako nalang masaktan kesa marami pa. Kahit alam kong sobrang mahal ko sya kelangan ko tong gawin. Ito lang paraan para mapanatag ang buhay naming lahat. Pero sa mga pag kakataong iyon isa lang alam ko. Mahal ko si Gelo at yun ang totoo.
End Of Flashback
Guys thank you for reading my story. I know naguguluhan pa kayo. Guys abangan nyo kung sino yung isa pang tinutukoy ni Bea na isa pang masasaktan! Thank you uli guys :)) Vote and Comment please para ganahan naman ako mag UD. Godbless <3
