MAVİLĞE VEDA #K.A.R

1.Geçmiş...

2 YIL ÖNCE...

Denizin ortasında... Kardeşim, ben ve o hiç tanımadığımız adam. Kardeşim o adama sarılırken o adam ellerini aşağıda sallayarak benim bacaklarıma usulca yaklaşmaya çalışıyordu. 15 yaşında bir kız çocuğu olarak ne yapmaya çalıştığını alıyordum. Ama şu an kardeşim için anlamamazlığa vurmak zorundaydım.

Adam ellerini bacağıma ve daha yukarı doğru sürerken ben ise gözlerimin dolmasını engellemeye çalışıyordum.

Kardeşim Oğuz' a sesimin titremesine engel olmaya çalışarak " Kardeşim annem çağırıyor hadi gidelim." dedim. Oğuz ise beni başıyla onayladı ve kıyıya doğru ilerledikten sonra eve doğru yürümeye başladık.

***

Oğuz çok hareketli bir çocuktu ve denizde eğlenirken nasıl olduğunu anlamadan kıyıdan uzaklaşmıştık. Yanımızda iri yarı bir adam belirmişti ve Oğuz da dınlenmek amacıyla o adamın yanına gidip ' Amca çok yoruldum omzundan tutabilir miyim? diye sormuştu. Adamsa başıyla onaylamıştı. O esnada zaten olan olmuştu.

***

Eve gidince duşumu alıp uyumaya çalıştım uyuyamadım...

Kitap okumak için uğraştım okuyamadım...

Şarkı dinlemeye çalıştım dinleyemedim...

Merak ettiğim bir şey vardı. Ben bu başıma gelenlere rağmen yaşayabilecek miydim? Mutlu olabilecek miydim?

***

Etrafıma baktığımda kimsenin olmadığını gördüm... Sedece ben ve o adam. Bana istemediğim şeyleri yapmaya çalışıyordu. Korkuyordum hem de çok.

Sarılmamla uyandım. O olayı yaşayalı yaklaşık bir ay oluyordu ama ben hâlâ kabuslar görerek uyanıyorudum.

Beni yine uyandırmaya çalışan kişi abimdi. Abim Mert aramızda yalnızca 2 yaş vardı ve arkadaş gibiydik. Yaşadıklarımı kimseye anlamamıştım. Abime bile... Bu çok zordu anlatmayı bırak aklından geçmesi bile kalbinizi milyonlarca parçaya bölebiliyordu.

Abim bana ne olduğunu defalarca kez sormuştu ve defalarca bir şey yok dememe rağmen ısrarcı oluyordu.

***

Bir ay daha geçmişti ve ben hâlâ aynı durumdayım artık dayanacak gücüm kalmamıştı. Annem bugün alışverişe çıkacaktı beni de davet ettiğinde gitmeyeceğimi söylemiştim.

***

Sonunda annem evden çıkmıştı. Babam zaten işteyim. Abim ise Oğuz' u alıp dışarıya çıkmıştı. Bense yavaş yavaş yatağımdan doğrulup ecza dolabımı doğru yol aldım. Gördüğüm bütün ilaçları alıp yanıma da bir barsak su aldım.

Yatağımda oturur pazisyona geçince elime bir kağıt bir de kalem aldım. Benim yazacak çok bir şeyim de yoktu. Ama yine de yazmak istedim. Kısa ve net olsa da. Ve yazmaya başladım.