İstediğini Al

İSTEDİĞİNİ AL - FİNAL BÖLÜMÜ 1/2

Hikayenin mutlu sonla bitmesini beklediğinizi biliyorum .Ama kötü bitme olasılığının da olduğunu sakın aklınızdan çıkarmayın.Hayat bu neler olacağı belli mi olur ne de olsa...

-İsmini bulamadın mı halan?dedi her zamanki otoriter sesiyle.Mahçup bir şekilde gülümsedim.

-Ne yazık ki hikayenin ismini bulamadım.Emin olun çok düşündüm ama bulamadım Gaye Hanım dedim hızlıca.

-Sana son 3 gün veriyorum Ada .Başarılı bir konu ama ismide ilgi çekici olmalı dedi yüzünde hafif bir gülümseme oluşturarak.Oturduğum sarı koltuktan kalktım

-Peki efendim dedim endişeli bir sesle ve dışarı çıktım.O kadın koskaca Gaye Taran'dı.İnanabiliyor musunuz Gaye TARAN.Benim bir geleceğe sahip olmam için kesinlikle onun yanında işe başlamam gerekti ve bunu içinde hikayemi beğenmesi.

Evime ulaştığımda zile bastım.Kapıyı annem açtı .

-Nerde kaldın kızım?Bana yardım et valla misafirler geliyor diye öldüm resmen burda dedi.Cevap vermeden içeri girdim ve bulaşıkları yıkamak için beyaz önlüğü giydim.Saçlarım terden kafama yapışmıştı.Annem telaşla bitmek bilmeyen bulaşıkları mutfağa taşıyordu.

İşte bunu için Gaye Taran'a ihtiyacım vardı.Sevdiğimin adamın hizmetçisi olmaktan kurtulmam gerekti.Annemi bu bataklktan kurtarmam gerekti.

Hikayemin konusu iki üvey kardeşin aşkını anlatıyordu ve sonunda ikisi evleniyordu .Ve bu konuyu Ufuk ile olmasını istediğim aşkı yazarak kurgulamıştım.Tamam,psikopat olduğumu düşünüyorsunuz ama kafamda sadece o olduğu sürece başka bir konu yazamazdım.Hikayemdeki karakterlerin ismi tam istediğim gibiydi.Hikayeleri sadece masal olabilecek kişilerin ismi.Ada ve Ufuk.Sıradan bir hikayeydi aslında.Bir kere amatörce yazmıştım.Sadece duygularımı yansıtmak istememiştim .Ve tabiki çoğu hikaye gibi mutlu sonla bitiyordu.İşte hayatımı kurtaracak  hikaye.

Bir gün daha böyle geçerken bacaklarım ayakta kalkmaktan hissetmiyordum .Yorgundum ve pili bitmiş bir bebek gibiydim.Gözlerim uykuluydu.Kendimi zar zor yatağa attığımda yatak pis bir şekilde gıcırdadı.Uyumadan önce Ufuk'un yani Ufuk Bey'in bilekliğini son kez dokundum.Onu yerde bulmuşrum ve vermeyi ise bu yoğunlukta unutmuştum.Onun için çok önemli olduğuna emindim.Keşke beni de o bileklik kadar değerli görseydi.Ama 11 yıldır evlerinde olan hizmetçinin adını bile bilmediğine emindim.

UFUK

Ada.Aklıma çok takılıyordu.Lanet olsun ki nedenini bilmiyordum.Belkide telaşlı halleri ve gözüme uzun süre bakabilmesini seviyordum.Bunları düşünürken bileğimde bilekliğin olmadğını farkettim.Odanın her tarafını arasam da bulamadım.Aklıma gelen bütün küfürleri ediyordum.O bilekliği değerli yapan annemin bana almış olmasaydı ve annemin bana bir daha bileklik alamayacak olmasaydı.Hızla aşağı indim.Ada kahvaltıyı hazırlıyordu.

-Bilekliği mi gördün mi dedim sert bir biçimde.Neden sert  bir biçimde söylediğimi bilmiyorum belkide sert söyleyince yüzündeki kızgınlık ifadesini sevdiğimdendi.Elindeki dolu tabakları indirmedi ve yüzünde aynı kızgınlık oluştu.

-Evet dün merdivenlerin orda gördüm.Benim odamda izin verin hemen getiriyim dedi  tabakları indirmeye hazırlanırken.

-Hayır.Dur ben gidip alırım sen işinle ilgilen dedim .Sikiyim böyle işi neden ona acıyıp kendim almayı teklif etmiştim.Ama son zamanlarda daha yorgun gözüküyordu.Odasının kapısına geldiğimde biraz da merakla kapıyı açtım.Küçük bir yerdi ve eşyalar tıkış tıkıştı.Bilekliği gördüğümde almak için yanına gittim.Bilekliği hemen taktıktan sonra gözüme bir sürü sayfalar ilişti.Elime aldım ve ilk satırını okuduktan sonra içeri Ada girdi.Teleşlı bir hali vardı.