"အခုက်ေတာ္တို႔ဘယ္သြားေနတာလဲChanyeol shi"
"Chanyeol shiလို႔ေခၚျပန္ၿပီလား..Yeolလို႔ေခၚရမွာပါဆို.."
"အာ..ေမ့သြားလို႔...ခင္ဗ်ားကလည္းစြတ္ေဟာက္ေနတာဘဲ...ေမ့သြားလို႔ကုိ.."
"ေနာက္တစ္ခါေမ့ရင္..ဟင္းဟင္း"
"ဘာလဲ..ေနာက္တစ္ခါေမ့ရင္ရိုက္မလို႔လား"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေမးလာတဲ့သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီးမစဘဲမေနႏိုင္ေတာ့ပါ..မ်က္ႏွာထားကုိတည္လိုက္ၿပီး..
"ဟုတ္တယ္..ရိုက္မွာ.."
"ေျပာေတာ့က်ေတာ္တို႔ကခ်စ္သူေတြဆို..ခ်စ္တဲ့သူကုိရိုက္လို႔လားဗ်..အဲ့ဒါခင္ဗ်ားက်ေတာ့္ကုိတကယ္မခ်စ္လို႔ဘဲ"
"အမေလး..အဲ့လိုအေတြးေတာ့မဝင္လိုက္ပါနဲ႔Baekရယ္..ကုိယ္ကစေနတာကုိ..ရိုက္ခ်င္းရိုက္ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ခင္ဗ်ားေလးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိရိုက္မွာေပါ့"
"ဟင္.....အဲ့ဒါဆိုက်ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းနာမွာ...အင္.."
အစကသတိလက္လြတ္နဲ႔သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနာမွာေပါ့ဆိုၿပီးေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနတဲ့ေကာင္းေလးခမ်ာခ်က္ခ်င္းၿငိမ္က်သြားၿပီးကားေမာင္းေနတဲ့က်ေတာ့္ကုိျပဴးတူးတူးနဲ႔ၾကည့္ေနရွာတယ္..
သူမထင္မွတ္ထားတဲ့စကားကုိေျပာလိုက္လို႔ထင္ပါရဲ႕...အံ့ဩသြားတာမ်ားမ်က္ဝန္းေလးေတြျပဴးလို႔..
က်ေတာ့္စကားအဓိပၸါယ္ကုိရိပ္မိလို႔လည္းပါမွာေပါ့
.....
"Baek.."
"ေျပာေလ"
"ခ်စ္တယ္.."
"ဟင္.."
ေခါင္းကေနေျခဖ်ားအထိရွက္ေသြးကျဖန္းခနဲဘဲ..
တစ္ကုိယ္လံုးရွိန္းတိမ္းတိမ္းနဲ႔မရိုးမရြေတြျဖစ္လာတယ္...
"ကုိယ့္ကုိခ်စ္တယ္လို႔ျပန္ေျပာစရာမလိုပါဘူး...
ကုိယ္baekအေပၚပ်က္ကြက္ခဲ့တာထက္စာရင္ဒါကမေျပာပေလာက္ပါဘူး.."
Baekမမွတ္မိတဲ့အတိတ္မွာBaekကခ်စ္တယ္လို႔ေျပာရင္ကုိယ္ကအျမဲျငင္းဆန္ေနခဲ့ဖူးတာေလ...
ကုိယ္ဒီေလာက္ေတာ့ဝဋ္လည္ဖို႔တန္ပါတယ္..
Seoulၿမိဳ႕ထဲသို႔ဝင္လာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္က်ေတာ့္တို႔Anniေရာက္တိုင္းက်ေတာ္သြားေနက်ေနရာေလးကုိBaekကုိေခၚသြားလိုက္တယ္....
