LUCAS ANDERSON
Sanırım sadist olmaya 8-9 yaşımdayken karar verdim. Babam haftada en az 3-4 tane korku filmi getirirdi eve gelirken. CD-DVD kiralamak vardı o zamanlar. Şimdiki gibi internetten film izlemek, film indirmek falan pek yaygın değildi. Ben izlediğim her korku filmini not ederdim, özet çıkarırdım. Hatta sevdiğim korku karakterlerini kağıtlara çizip, boyardım. Sonra da onları keserek kendi kendime senaryolar üretirdim. Oyunlar oynardım. Bu bana çok mutluluk verirdi. Filmleri izlerken genellikle kendimi katilin yerine koyardım. Sanki kurbanları kesmek için benim onların peşinde koştuğumu hayal ederdim. Sonra sevmediğim insanları filmlerdeki kurbanların yerine koymaya başladım. Katil onları kestikçe ruhum rahatlıyordu. Yıllar geçti. İlkokul, ortaokul, lise derken benimle birlikte dertlerim de büyüdü. Babamın işi nedeniyle kasabada yaşıyorduk. Liseyi okumak için merkeze gidip gelmem gerekiyordu. Bu oldukça pahalıya patlıyordu ailem için. O yüzden anneannem ile birlikte kaldım 4 yıl boyunca. Sadece bayramlarda ve tatillerde gidebiliyordum kendi evime. Aile sevgisinin ne olduğunu bilmeden büyüdüm. Okulda da pek arkadaşım yoktu bu yüzden. Samimi olduğum, öz kardeşim kadar sevdiğim biri vardı. Ve bu 4 yıllık lise arkadaşımdan kazık yedim. Beni, 1-2 gün önce tanıştığı kıza tercih etmişti ve bir anda bitirmişti dostluğumuzu. Ailesinden uzakta, en sevdiği dostu tarafından geride bırakılmış birini düşün… Kimseye güvenmemem gerektiğini anladım. İçimde adını tarif edemediğim bir öfke birikmeye başladı o günden sonra. Ne zaman biri bana beni sevdiğini söylese, hemen boğazına sarılıp öldürmek istiyorum. Çünkü insanlar bencil. Bugün dostumuz bildiğimiz, kişiler bir sevgili uğruna bizi satabiliyor. Bugün parası olmadığı için yardım ettiğimiz biri bize yarın sırt çevirebiliyor. En önemlisi de bazı insanlar hiç tanımadan yargılıyor. Beni en çok sinir eden durum bu zaten. Çocukluğumda başlayan sadistlik duygusu benimle birlikte büyüyor. Gün geçtikçe şu tarifini edemediğim öfke daha da birikiyor.
ALLISON MORGAN
Neden Sadistim?
Sıradan bir şekilde hayatına devam edenler, kendilerinden farklı olanı görünce rahatsız olurlar; laf atarlar, tanımadan eleştirirler, küfür ederler falan… İnsan bir süre yapılan bu doğru olmayan davranışları göz ardı edebiliyor. Fakat daha sonra patlama noktasına geliyor. Açıkça söylemek gerekirse, beni tanımadan eleştiren herkese tek tek işkence yapmak, çığlık attıkların dillerini ve dişlerini yerinden sökmek, gözlerindeki o çaresizliği görmek, kanlarını emerek o sefil bedenlerini kurutmak istiyorum.
YENİ BİR HİKAYE YAZMAYA KADAR VERDİM. İKİ SADİST KARDEŞİN HAYATINI ANLATIYOR. DAHA YENİ OLDUĞUM İÇİN OY VERİRSENİZ SEVİNİRİM :D <3
