Herkese merhaba! Büyük ihtimalle bu kitabı en son ne zaman okuduğunuzu bile hatırlamıyorsunuz çok haklısınız bende en son ne zaman bölüm yazdığımı hatırlamıyorum.
Ben buralardan gideli çok şey değişti hayatım da.
Okullar açıldığından beri sanki bir kısır döngüye girmişim gibi aynı şeyleri yaşayıp duruyorum. Tabi bu insanın aklına bir soruyu getiriyor: Neden, neden bunca üzüntüyü sevinci yaşıyorum da sonuç hiç değişmiyor?
Bu soru bende garip bir hal yarattı başlarda hiç kimseyi hiçbir şeyi umursamadığımı sandım ama artık eskisinden daha çok kafaya takıyordum her şeyi.
Sonra fark ettim ki bu duygular beni canlı kılıyordu. Sonuç değişmeye bilirdi ama süreç beni daha çok ben yapıyordu.
Doyasıya sevmekte ağlamakta gülmekte çok güzeldi bu beni insan kılıyordu.
Eleştirmekte öyle bir histi. Belki sonuç değişmezdi ama ben daha canlı olurdum eskisinden daha ben gibi.
Bu hiçbir şeyi umursamadığım dönemde bu kitabı sildiğimi sanıyordum ama şimdi geri dönüyorum ama kendimi sadece kitaplarla sınırlamamak istiyorum.
Ne anlattığıma dair hiçbir fikrim yok ama böyle bir şey yazmak istedim geri dönüyorum deyip 20 yıl sonra bölüm atarsam çokta şaşırmayın :D
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
