Ο Αρης με πιανει απο το χερι και βγαίνουμε εξω απο το σπιτι
"Που πάμε;" του λέω προσπαθώντας να φερθώ σαν νηφάλια
"Σπιτι αρκετα κατσαμε"
λεει αποτομα καθως ξεκιναει το αυτοκινητο
"Εγω θελω να κατσω"
λεω γκρινιαζοντας
"Εγω δεν θελω ομως"
λεει ενω παρατηρω οτι οι φλεβες στα χερια τους εχουν κανει την εμφανιση τους.
"Μπορεις να μου πεις τι επαθες;;"
απανταω υψονοντας ελαχιστα τον τονο της φωνης μου.
"Ηθελες να τον αφησω να σε πηδηξει;"
λέει σχεδόν φωνάζοντας
"Δεν θα με πηδούσε!"
"Ναι, θα ζούσατε το απόλυρο ρομάντζο" λέει ειρωνικά
"Μια εισαι τόσο γλυκούλης και την άλλη μέσα στα νεύρα, μέχρι που θα φτάσει η κυκλοθυμία σου?"
"Μόλις με είπες γλυκούλη"
λεει με ενα χαμογελο. Πριν φωναζε σαν μαλακας και τωρα χαμογελαει....
Στην υπολιπη διαδρομη επικρατει σιωπη την οποια σπαει η φωνη του Αρη
"Φτασαμε κατεβα"
λεει πλέον ανετος
ανοιγω την πορτα και την κλεινω με ελαχιστη δυναμη. Βγαζω τα κλειδια απο την τσαντα μου ξεκλειδώνω την πορτα και κλείνομαι στο δωματιο μου. Γαμω το κερατο μου... Δεν ξερω γιατι αλλα νιωθω παραξενα για τον Αρη , τα έχω κάνει ολα σκατά
Ξαφνικα ακουω την πορτα του δωματιου μου να χτυπαει.
"ποιος ειναι;"
"Εγω ειμαι"
"Αρη φυγε"
"Και που θα κοιμηθω ρε Δημητρα"
δεν του απαντησα.. Δεν ειχα την δυναμη
"Δημητραα"
ακουγεται επαναλαμβανομενα η φωνη του αλλα εγω εξακολουθω να τον αγνοω.
Καθώς προσπαθώ να ηρεμήσω ακουω ενα δυνατό μπουπ απο το μπαλκονι
Τι στο διάολο, μήπως είναι κλέφτης?
Πάνω στον πανικό μου αρπάζω την βούρτσα μου, δεν κατάλαβα δεν είναι η βούρτσα όπλο??
καθώς κατευθήνομαι προς την μπαλκονοπορτα έτοιμη να επιτεθώ βλεπω τον Αρη να μπαίνει μέσα άνετος
"Πως βρεθηκες εσυ εδω;;"
"Πιστευεις οτι ειναι δυσκολο να πηδηξω απο το μπαλκονι του αδερφου σου στο δικό σου, κολλητά είναι"
CZYTASZ
My brother's best friend (Υπό διόρθωση)
FanfictionΗ Δήμητρα είναι ένα κορίτσι που μεγαλώνει με τον αδερφό Νίκο η αλλιώς Νικόλα. Η ζωή της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ήρεμη ή και βαρετή. Μια μέρα ο Νίκος της ανακοινώνει ότι θα εγκατασταθεί προσωρινά στο σπίτι τους ο κολλητός του Άρης. Ένας άνθρω...
