You Really Love Me?

23.

Taehyung pov.

"Tae ik hou van je."
"Ik wil je nooit meer kwijt."
"Misschien wil ik zelfs wel een leven met je opbouwen."
Spookte er door mijn hoofd.
Het waren allemaal uitspraken van Jungkook.

*flashback*

"Waarom Taehyung?! Waarom?" Zei Jungkook in tranen voor mij staand.
"Jungkook? Wat heb ik gedaan?" Zei ik op mijn knieën zittend, hem smekend om me niet te verlaten.
"Ga het niet ontkennen!" Zei hij zijn tas al inpakkend.
"JUNGKOOK IK HEB ECHT NIKS GEDAAN!" Schreeuwde ik nog harder huilend.
"Je bent vreemdgegaan, met Jin nog wel.." zei Jungkook terwijl hij een broek in de tas propte.
"Jungkook jij kent me het best, je weet dat ik nooit zoiets zou doen!" Zei ik.
Hij schudde zijn hoofd en deed de rugtas over zijn schouder en zei zijn tranen wegvegend :
"Zet de rest maar op de veranda. Dat haal ik later wel op."

*end flashback*

De tranen waren al lang aan het stromen.
"I-ik heb toch niks gedaan?" Zei ik huilend.
Ik zit nu al een maand hier, in huis.
Ik heb niet gegeten.
En ik voel al dat ik veel dunner ben geworden.
"Misschien moet ik weer iets eten." Zei ik tegen mezelf.
En ik liep naar de keuken.
Verschillende scenario's met Jungkook zie ik voor me gebeuren.
En de tranen sprongen me weer in de ogen.
Ik bakte 1 van mijn favoriete dingen:
Gebakken rijst.

Ik stond daar,
In de keuken.
Met het bord voor me.
Honger had ik niet.
Ineens dacht ik aan hoeveel calorieën er wel niet in gebakken rijst zitten.
Ik zette het bord van me af.
Ik liep weer naar het aanrecht.
Daar stond hebt messenblok.
Ik pakte een groot mes en een messenslijper.

"Als ik heb slijp gaat het snijden misschien sneller."