Lydia P.O.V ცოტა არ იყოს ვნერვიულობდი და ერთ ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი. მალე სტაილსის სახლსაც მივაღწიეთ. მანქანიდან გადმოვედი ის გარეთ შეგვეგება. ყველას მოეხვია და ჩემამდეც მოვიდა. ელი და სკოტი წინ წავიდნენ - რა ცუდ დროს არიან ჩემები სახლში მითხრა და ამათვალიერა მერე კი ლოყაზე ნაზად მაკოცა და მეც ჩამეხუტა. როგორ მიყვარს რომ მეხუტება. იქვე ვდნები ხოლმე. - მადლობ კომპლიმენტისთვის ვუთხარი და გავუღიმე. - მოვუყევი შენზე და ფოტოებიც კი მომთხოვეს დარწმუნებული ვარ მოეწონები. მითხრა სტაილსმა და ხელი მაგრად ჩამჭიდა. მართლაც ხომ არ ვთხოვდები მაგრამ მაინც რაღაცნაირად გული ამოვარდნაზე მაქვს. სტაილსმა ოთახში შემიყვანა და ყველა გამაცნო. ცოტა უხერხულად ვიყავი კარგია რომ მალე დავიშალეთ. მისი დეიდაშვილები კლუბში გამოგვყვნენ და ყველანი ერთად წავედით. კლუბში შესვლისთანავე ეიდენის და შემეჩეხა თვალში. სტაილს გამომწვევად უყურებდა. საშინელი სუნი ტრიალებდა უსიამოვნო. სტაილს ხელი მოვკიდე და კმაყოფილი სახით გავხედე იმ ბოზს. დიდხანს ვცეკვადით. ძალიან ბევრი დავლიეთ. საპირფარეშოსკენ წავედი დდა ეიდენი შემეფეთა მთვრალი იყო ისიც და მეც. - ვაუ. მხოლოდ ეს მითხრა. ჩემკენ მოიწია და კოცნა სცადა თუმცა მოვიცილე. - ნუ გაიმეორებ ნაბიჭვარო შეცდომას. მართალია ადამიანი შეცდომებზე სწავლობს მაგრამ შენთან ყველაფერი სხვაგვარადაა ხომ ასეა. - სტაილსი ვერ გაიგებს იქნებ ძველი დრო გავიხსენოთ. წარბები აათამაშა და მწველი მზერით მიყურებდა. - ხო აბა რა ელოდე. არ ვაპირებ მეც შეცდომის დაშვებას იდიოტო. მაშინვე საპირფარეშოსკენ წავედი. სახეზე წყალი შევისხი ცუდად ვიყავი. გავედი რომ რას ვხედავ ეიდენისს და და სტაილსი ერთმანეთს კოცნიან. მაშინვე თვალში დამიბნელდა სადაც იყო უნდა წავქცეულიყავი მაგრამ არა მას მივვარდი და თმებში ვწვდი და გავაქანე კედლისკენ მერე კი სტაილს მიუბრუნდი ძვლივს იდგა ფეხზე და გაკვირვებული მიყურებდა. - ლიდია? მხოლოდ ეს მითხრა მე საყელოში ვწვდი და მოვქაჩე. - აღარასდროს გაბედო ჩემთან მოახლოება გასაგებია. ღმერთო როგორ გენდე საერთოდ. ცრემლები წამომივიდა. - რახდება? - ვითომ არ იცი რახდება. საპირფარეშოსკენ გავაქანე კარი გადავკეტე და ჩხუბი დავუწყე. - ეს სიტყვები ჩაიწერე ზუსტად ახლა რასაც გეტყვი. მძულხარ! ვერ გიტან ეს რატომ გააკეთე? გუშინდელის შემდეგ რაც ჩვენს შორის მოხდა მეგონა სერიოზულად ფიქრობდი ჩემზე თუმცაღა არა. შენც ნაბიჭვარი ხარ! გამომიყენე და მაგდებ ისე როგორც ნივთს. აღარასდროს ახსენო ჩემი სახელი აღარასდროს გესმის? ვერ გიტან! აღარასდროს მომეკარო. ეხლა წავალ და დაგტოვებ შენი ნამუსის წინ რაღათქმაუნდა თუ გაქვს საერთოდ. მას ზურგი ვაქციე და სლუკუნით წავედი. ვერ ვიჯერებდი. სახლში ფეხით წავბარბაცდი ძვლივს დავდიოდი ქუსლებით. ოთახში ავირბინე ჩემი და სტაილსის ყველა სურათი დავხიე და ყველაფერი დავამტვრიე ოთახში. ამის მერე ჩემოდანი გამოვიღე. ვტიროდი ვერ ვჩერდებოდი. გამოვყარე ყველაფერი რაც მქონდა და ჩავყარე ჩემოდანში მერე კი წერილი დავწერე ელისთვის " ელი! მე უნდა წავიდე. არც კი გაიფიქრო რომ ამით ელიდია ს მეგობრობა დასრულდება. ჩვენ სამუდამოდ ერთად ვიქნებით. ჩემი მეორე ნომერი მხოლოდ შენ იცი ერთი თხოვნა მაქვს არავის გააგებინო და მხოლოდ შენ დამირეკე. მიყვარხარ უზომოდ! სულ ვამბობ და ვიტყვი რომ ჩემი არაბიოლოგიური და ხარ! გთხოვ გამიგე არ შემიძლია დარჩენა. უკვე მენატრები. სხვა ქალაქში წავალ და ყველაფერს დავივიწყებ. ჩემზე არ იდარდო. მიყვარხარ ❤" მერე უფრო მეტად ავტირდი. ბარათზე ფული მქონდა და გადავწყვიტე მშობლებთან წასვლა. ტაქსი გამოვიძახე და მაიამისკენ გავფრინდი. Stiles P.O.V. თავი საშინლად მტკივა. ცოტახანი ვცეკვავდი შემდეგ კი ლიდიას საძებნელად წავედი. საპირფარეშოებისკენ მივდიოდი რომ კინაღამ წავიქეცი და ვიღაცამ დამიჭირა. ეს ეიდენის და იყო. - ფრთხილად სიყვარულო. მითხრა და სახესთან მოიწია. - გამატარე ლიდიას ვეძებ. - ის ეიდენთანააა. - რა? რეებს ამბობ შემეშვი. - არასდროს. მოიწია და მაკოცა. კედელს ამაკრო. უცებ ვერ მოვტვინე ვერაფერი არ ავყოლილვარ რათქმაუნდა და სანამ მოვიცილებდი მას თმებში ვიღაც უფრო სწორად ლიდია დაეტაკა და კედელზე მიანარცხა. მერე კი მომიტრიალდა და საყელოში მწვდა. ვერ ვლაპარაკობდი. ვერ მოვდიოდი აზრზე. -ლიდია. ვთქვი მაგრამ სახელმა კითხვის მსგავსად გაიჟღერა. - აღარასდროს გაბედო ჩემთან მოახლოება გასაგებია. ღმერთო როგორ გენდე საერთოდ. ცრემლები წამოუვიდა და ატირდა. - რახდება? მე აზრზე ვერ მოვდიოდი არ ვთამაშობდი უბრალოდ გაბრუებული ვიყავი - ვითომ არ იცი რახდება. საპირფარეშოსკენ წამიყვანა კარი გადაკეტა და ჩხუბი დაიწყო.. - ეს სიტყვები ჩაიწერე ზუსტად ახლა რასაც გეტყვი. მძულხარ! ვერ გიტან ეს რატომ გააკეთე? გუშინდელის შემდეგ რაც ჩვენს შორის მოხდა მეგონა სერიოზულად ფიქრობდი ჩემზე თუმცაღა არა. შენც ნაბიჭვარი ხარ! გამომიყენე და მაგდებ ისე როგორც ნივთს. აღარასდროს ახსენო ჩემი სახელი აღარასდროს გესმის? ვერ გიტან! აღარასდროს მომეკარო. ეხლა წავალ და დაგტოვებ შენი ნამუსის წინ რაღათქმაუნდა თუ გაქვს საერთოდ. ზურგი მაქცია და სლუკუნით წავიდა. მე ადგილზე გავქვავდი. მან რა მიმატოვა? ღმერთო ეს რა გავაკეთე. საპირფარეშოდან გავვარდი გზაში ისევ ის ძუკნა შემეფეთა. - ოჰოჰო. ეს მითხრა კედელზე ავაყუდე. - ძუკნავ! არ გაბედო მოახლოება ჩემთან და არც მას მიეკარო გასაგებია?არ მაიძულო რომ დაგრტყა და გამოუსწორებელი რამ გავაკეთო. სანამ წყნარად ვარ გაეთრიე და მოშორდი ჩემი თვალთახედვიდან. მას ჩხუბი დავუწყე და კედელს ხელს ვურტყამდი სიბრაზისგან ისე რომ გაიბზარა კიდეც. მერე ლიდიას მოსაძებნად წავედი. ალბათ სახლშია გავიფიქრე და წასვლა გადავწყვიტე მივრბოდი. ის იყო სახლისკენ ვუხვევდი რომ ტაქსი დავინახე შიგნით ლიდია იჯდა ტიროდა დამიდიოდა. მე გავაჩერე მეორე ტაქსი და მას უკან გავეკიდე. აეროპორტში მიდიოდა. მიმასწრო მერე კი ძვლივს შევნიშნე ამდენს ხალხში. სკამზე იჯდა და ტიროდა. მივუახლოვდი. წამოდგა და მივხვდი სადაც მიდიოდა. მაიმეში. ეს სახელი გამოაცხადეს რამდენიმე წამის წინ. ლიდია დაიძრა და არ ჩერდებოდა. უკან მივდევდი დავეწიე და მკლავში ხელი ჩავავლე. ჩემკენ მოვწიე და ვაკოცე. თუმცა მალევე მომიშორა. - სტაილს რამოხდა აღარ ცალია შენს გოგოს? როგორ გაბედე ჩემი კოცნა. - ლიდია უნდა მომისმინო. - და რას მეტყვი რომ არაფერს შუაში ხარ? არა სტაილს მეყო ამდენს ვერ მოვითმენ. პატარა ვარ ჯერ. მხოლოდ 19 წლის. მარტო ვხოვრობდი შეყვარებულმა გამაუპატიურა დეპრესია მქონდა მერე არ მეშვებოდა. გავიდა დრო და ერთი ბიჭი შემიყვარდა სტაილსი ერქვა. მთელი გულით მიყვარდა, ვენდობოდი. საკუთარ სიცოცხლეზე მეტადაც კი მაგრამ როცა მან ჩემთან დაწოლა მოახერხა და თავი დაიმაყოფილა მიმაგდო როგორც ნაგავი და სხვასთან გაიქცა. ამდენს ვერ ვუძლებ. მინდა რომ ეხლა.ჩემი ხელით მოგკლა თუმცა თუმცა ისევ მიყვარხარ და ვერ გავაკეთებ ამას ამიტომ შემეშვი. ხელი გამაშვებინა.და წავიდა. დამტოვა საკუთარ თავთან მარტო. აი ესეც ბედნიერი დასასრული ჩვენი სიყვარულის. აეროპორტიდან გამოვედი და წავედი. არ ვიცოდი სად მივდიოდი. ან რას ვაკეთებდი საერთოდ. ბოლოს ტელეფონმა დარეკა სკოტი იყო ვიფიქრე გადავაგდებ მეთქი მაგრამ ვუპასუხე. -სტაილს ? სად ხარ ძმაო ლიდია ის.. - წავიდა. მე დავასრულე მისი სათქმელი. ტელეფონი მოვისროლე. მდინარის პირას ჩავედი და ავტირდი. ბოლოს მაშინ ვიტირე როცა დედა გარდამეცვალა. კი ისინი მოვიდნენ ჩემთან დღეს თუმცა ის ქალი დედინაცვალია. თავს საშინლად ვგრძნობ. ვტირი უფროსწორად ვღრიალებ. გადის დღეები მე კი ყველასთან გავწვიტე კონტაქტი. ყოველ ღამე მისი სურათი მეჭირა და მას ვუყურებდი მერე კი თავისით მეძინებოდა. თუმცა ბოლოს მამაჩემი მომადგა და ყველამ მაიძულა გაჩერება. გვერდში დამიდგნენ... 3 წლის შემდეგ... Lydias P.O.V. 3 წელი გავიდა იმ დღიდან და რამდენიმე თვე მაგრამ მე მაინც მასზე ვფიქრობ. ფან ფეიჯი შევქმენი და ინსტაგრამზე ვათვალიერებდი მის ფოტოებს. უნივერსიტეტი დავამთავრე აქ. ვისაც ვეკონტაქტებოდი ეს ელი იყო. აქ მეგობრები არ მყოლია შეყვარებულზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია. მიზნები ავისრულე და მსახიობი გავხდი ასევე მოდელიც. დღეს ჩვენებაა და უამრავი სტუმარი მოვა თუმცა მე არ გამოვდივარ. მე მათი უფროსი ვარ და დიზაინერი. ძალიან აქტიური ცხოვრება მაქვს. დილის 8 ზე ვდგები და 10 მდე ვმუშაობ კოლექციებზე. შემდეგ 10: 30 წუთზე გადაღებები მაქვს და ვასრულებ საღამოს 9 საათზე. მერე კიდე ცოტა ხანს ვმუშაობ. სამოდელოში 1 დღე ვახერხებ მისვლას. ბევრი ნიჭიერი ადამიანი მყავს და ამიტომ დიდად არ ვიკლავ იქ სიარულისთვის თავს. წელს მოვრჩი. სამოდელოზე მეორე კურსიდან ვფიქრობდი. ჯერ ჩემი არცერთი ფოტო არ გამოსულა და არცერთი სერიალი/ფილმი. თუმცა ეხლა მალე ფილმიც გამოვა სახელით "I Need Your Love " და სერიალზე ვმუშაობთ ჯერ კიდევ. დღეს როგორც ვთქვი ჩვენებაა და უამრავი სტუმარი მოვა. მოდელები მსახიობები ბისმესნმენები მომღერლები. ერთი ადამიანი აფინანსებს ყველაფერს. საღამოსთვის ვემზადები.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
P.S. დღეს მგონი მესამე თავი დავდე. მთელი დღე თავისუფალი მაქვს. მე- 8 თავის წერა დაწყებული მაქვს და დავამთავრებ კიდეც. ეს ფოტო და მინდა გითხრათ რომ ეს ის მსახიობია ჩემი ფანფიკის გმირი და მთავადი პერსონაჟი ლიდია მარტინი. მისი სახელია " holland roden "ი სინამდვილეში. იმედია ისიამოვნებთ და შემდეგი თავი რაღაც განსაკუთრებული მინდა რომ იყოს. ამიტომ დიდი იქნება და უკანაკნელიც. მიყვარს ფიკების წერა ბევრი დამიწერია გვერდებისთვის ფბ ზე მაგრამ ადრე თუმცა ესეც არაა იდეალური მაგრამ იმასთან შედარებით კარგია. მიყვარს წერა თუმცა პატარ პატარა ფიკების. როგორც კი ამის წერას მოვრჩები სხვას დავიწყებ. ისიამოვნეთ და იმედია მოგრწონებათ! ❤
