♥ Never Say Never ♥

3.Bölüm

Bu söylediğim söze dayanarak beni çok acı çekmiş bir sanmayın.Aslında sadece çok yalnızım evet gerçekten en yakınım diyebileceğim sayılı kişiler var.Ben böyle düşünürken annemle çoktan bir ayakkabı mağazasına gelmiştik.Annem içeri girer girmez eline bir ayakkabı aldı ve incelemeye başladı.Gümüş renginde taşlarla süslenmiş harika bir ayakkabıydı.Annem mağazadan bir görevli çağırdı ve ayakkabının 37 numarasını istedi.Bense tabureye oturup vanslarımı çıkarmakla uğraşıyordum.Görevli geldi ve zar zor da olsa ayakkabıyı ayağıma sokmaya çalıştım.Ayakkabıyı giydiğimde gerçekten çok fazla sıkıyordu.Annem hemen 38 numarasını istedi ve görevli şimşek hızıyla 38 numarasını getirdi ve onu denedim.Gayet rahat giymiştim ve ayağımı hiç sıkmıyordu.

1 HAFTA SONRA

Tanrım inanamıyordum bugün mezun oluyorduk.Bu gerçekten harika bir duygu.Hepimiz oldukça mutlu gözküyorduk.Emma hariç.Babası hayata gözlerini yummuştu ve Emma şuan berbat durumdaydı.Ona destek olmak için yanına gittik.

Jess : Emma, iyi gözükmüyorsun bir lavobaya gidelim ne dersin

Emma : Hayır bu gün sizin gününüz eğlenmenize bakın.

Jess : Sen bu durumdayken eğlenemeyiz Emma gerçekten.

Emma : Yalnız kalmaya ihtiyacım var tatlım bugün sadece sizinle vedalaşmak için geldim üzgünüm.

Jess : Seni çok özleyeceğim bizi sakın unutma tamam mı ?

Emma : Sizi asla unutmayacağım asla

Emma bunları söyledikten sonra hepimizle teker teker vedalaşıp okuldan ayrıldı.Tanrım duygularım birbirimize karıştı ne hissedeceğimi bilmiyorum.