BUZ

1-BUZ'a mahkum

Normal bir gündü benim için her şey yolunda kayağa hazırlanıyordum

Annem:Merkür Eldivenlerinin unuttun!
Merkür:Ah nasıl unuttum ya sağol anne ben kaçtım
Annem:Çok geç kalma!
Merkür:Tamam!

Kayak hayatıma girmiş en güzel şeylerden birtanesiydi belkide..Hayatımın bir parçası olmuştu...Sebebide vardı aslında...Dünyanın en yumuşak kalpli en karizmatik insanı..ALP

O gün ağır bir çalışma yapmamız gerekiyordu ve eşlere ayrılmamız gerekiyordu..

Kaptan:Kendinize eş seçin çok önemli bir çalışma var bugün
Merkür:Alp se-
Alp:Aa! Eşim olur musun?

O an hayallere daldım belki bir gün önüme diz çöker büyük bir yüzükle aynı soruyu sorar diye ve gülmeye başladım

Alp:Duyuyor musun? Eğer istemi-
Merkür:Evettt!!!!
Alp:Ta-tamam sakin ol (dedi ve utanmışçasına boynuna dokundu)

Etrafıma baktığımda herkes bize garip garip bakıyordu.. Sanırım biraz fazla tepki vermişim..

Kaptan bizi Efla Dağının (kitabın içinde geçicek dağ böyle bir dağın varlığı hakkında bir bilgim yok) Uzaklarına yolladı ve diğer eşleride farklı yerlere, en kısa zamanda buluşma noktasına kaybolmadan varan eşler kazanıcak ve sertifikalarını alıcaklardı. Gitmemiz gereken yere vardıktan sonra telsizden gelen ses ile kaymaya başladık o kadar hızlıydı ki zor konuşuyorduk

Merkür:Alp biraz yavaş kaysak!
Alp:Olmaz!Biz kazanıcaz!
Merkür:Lütfen biraz yavaşlayalım!
Alp:Olmaz dedim!

Biraz kaydık ve up uzun bir yokuşa geldik burası gerçekten çok korkutucu görünüyordu

Merkür:Alp dur dedim!
Alp:Hadi amaaa hızlan biraz!
Merkür:ALP DİKKAT ET BUZ VAR ALP!
Alp:Duyamıyorum!
Merkür:(ağlamaya başladım) Alp dur alppp!!

Buzun üzerine doğru gitti ben hüngür hüngür ağlarken ve sesim kısılana kadar bağırırken gözümün önünde buzun yüzünden kaydı ve yuvarlanmaya başladı karlar üzerine yığıldı ve düştükten sonra gelen küçük kayalıklara başı çarptı...Çok ıssız bir yerdeydik onu yerde kanlı bir şekilde yatarken gördüğümde içimden bir parça kopmuş ve gitmiş gibiydi o benim hayatımın bir parçasıydı,hemen yanına gittim...

Merkür:Alp uyan alp lütfen alp uyan!

Telsizi aldım ve konuştum fakat telsizde mahvolmuştu çünkü o da alp ile yuvarlanıp kırılmıştı...

Başka çarem kalmamıştı ısınması gerekiyordu...Tüm sırrım ortaya çıkacaktı,tabi alp yaşarsa...

Ellerimi birleştirip Alp'in kalbinin üzerine koydum tüm sıcaklığımı ellerime yükleyip Kanımın akışını hızlandırdım kalbim daha hızlı atıyordu ve gittikçe soğuyordu nefes nefese kalmıştım tüm sıcaklığım akıyordu.Vücudumun her yeri yanıyordu ve alp tepki dahi vermiyordu daha hızlandırdım ellerim buz tutuyordu kanımın rengi gittikçe mavi olmaya başlamıştı bile Alp'de iyileşiyordu,gittikçe sıcaklaşıyordu ben ise buz tutuyordum üzerimdeki montu çıkarmam gerek vücudum yanıyor gözlerim kuruyor...

Merkür:Tüm sıcaklığımı sana verdim Alp uyan artık

Alp öksürmeye başladı uyanıyordu,tenine renk gelmişti Fakat ben ona dokunamazdım çünkü daha içimdeki tüm sıcaklığı yeni vermiştim ona... O sıcaktı ben soğuk artık sıcak hiçbir şeye dokunamayacağım... Tüm sıcaklığım gitti ALP İÇİN

Alp:Ben hastayım!

öksürdü ve ölsürüğünden kan geldi

Merkür:Ne?nasıl? Neden söylemedin bana senin yüzünden artık insan değilim!!

ağlamaya başladım

Alp daha fazla ölsürdü ve hareketsiz kaldı O ölmüştü....