Benim Aşkım Bir Vampir (Düzenlenecek)

BEN

wattpad de daha yeniyim umarım beğenirsiniz yorumlarınizi bekliyorum ...

Her yerde loş bir ışık vardı.Önümde ayaklarımı acıtan taşlardan oluşan bir yol vardı.Şiddetli rüzgar sarı saçlarımı savuruyordu.Cılız bedenimse bu rüzgara karşı durmakta zorlanıyordu.Üstümde bembeyaz bir elbise vardı.Bu ürkütücü yerde tek başıma olmak istemiyordum .Bu yüzden gözlerim hemen başka insanlar da aradı.Ama önümdeki yol ve yolu çevreleyen kavak ağaçlarından başka varlık belirtisi yoktu.Şiddetli rüzgarın sesi kulaklarımı tırmalıyordu.Ben korku dolu gözlerle etrafıma bakarken birden önümdeki yol ikiye ayrılmaya başladı.Bu aralık giderek büyüyor ve çevresindeki herşeyi yutuyordu.Görünen o ki sıra bendeydi.Sonumu bekliyordum.Tam o anda bir şey beni tutup havaya kaldırdı.Sanki uçuyorduk.Ama bu şey bir insandı.Yüzünü seçemiyordum ama ellerini zar zor görebiliyordum.Sağ bileğinde bir dövme vardı.Bu bir yıldız dövmesiydi.Şaşırtıcı derecede gerçekçiydi.Ben tüm bunları düşünürken o bir an da beni aşağı bıraktı ve düştüm...

Birden ter içerisinde uyandım.Yataktan doğruldum ve kendimi cimcikledim.Tanrım,hepsi rüyaymış.Bu da neydi şimdi?Kimdi o?Beni kurtardıktan sonra niye aşağı attı ki?

Elimi yüzümü yıkayıp hazırlanmaya başladım.Bir kot ve The Beatles tişörtü giyip aşağı indim.Babam yine kanepede sızıp kalmıştı.Kendisi bir alkoliktir.Evet öyle.Neden bu kadar içtiğini sorduğumda bana cevap vermez.Ama bence annem yüzünden.Annem ben daha 5 yaşındayken bizi terk edip gitmiş.Nedenini babam bile bilmiyor.Onu yıllarca aradık,kayıp ilanları verdik ama bulamadık.Ve aslında bulmak istediğimden de emin değilim.Sonuçta o bizi terk edip gimişken ben niye hala onun peşinden koşayım ki...

Onu uyandırmalıydım.Ama olağanüstü derecede içki kokuyordu.Tamam , sonuçta babamın başından bir çok kötü olay geçmişti ama bu onun iğrenç kokusunu hafifletmiyordu.Tanrım , şu an bir kokarcayı kaldırmayı tercih ederdim.Ama bunu yapmalıydım . Yoksa zaten zar zor bulduğu lokantadaki işinden de atılacak ve biz yine beş parasız kalacaktır.Gerçi şu an da durumumuz çok iyi değildi ama o günleri bir daha yaşamak istemiyordum.

Ama onu uyandıramadım.Uykusu o kadar ağırdı ki...Ben de bir kase yulaf ezmesi yedikten sonra alarmı son sese kurup evden çıktım.

Yan komşumuz ve en iyi arkadaşım Lucy de çıkmıştı.Lucy başkalarına biraz tuhaf gelirdi.Kızıl saçları vardı,minyondu,aslında çok zekiydi ama çekingenliği yüzünden derste kendini belli edemezdi.Ama sınavlarda hep sınıf birincisi olurdu.Onu tuhaf yapan özelliği de buydu.Bizim okulda çalışkan öğrenciler farklı karşılanırdı.İnek diye dalga geçilirdi.Lucy nin benden başka arkadaşı yoktu.

-Hey Bridget !

-Hey Lucy ! Günaydın.

-Günaydın.