“Ayoko na, ayoko na diba. Tanga lang ang nag titiis sa isang walang silbing lumpong tulad mo! Pwede ba! Hayaan mo nalang akong lumayo sayo! Hindi na kita mahal!”sigaw ni Marco sa kanya, halatang nakainom eto.
“Marco nman ‘eh! Naglalasing ka nanaman!”mangiyak-ngiyak na sabi niya habang nakaupo sa wheelchair.
“Please, Shaine! Lasing man ako o hindi, iiwan parin kita, ayoko na! Ayokong habang buhay nalang akong magtutulak ng wheelchair mo, aalagaan ka at pag sisilbihan, please? Just let me go! Humanap ka nalang ng lalaking mag titiis sa pagiging lumpo mo!” Pasigaw na tugon ni Marco.
“Marco, please. Wag mo nman gawin sakin to ‘oh! Ikaw yung buhay ko! Ikaw lang ang dahilan kung bakit nandito pa ako. Hindi na ako magiging pabigat, wag mo lang akong iwan. Marco, I love you. Please, don’t do this to me!”
“No Shaine! That’s all was enough! I’m sorry”
“Marcoooo, No! Please.. Marcoooo ………
“Marco!” agad-agad siyang tumayo sa kama niya, “Ah, nightmares again!” Dali-dali siyang bumaba sa kama, at pumanaog sa may kitchen para kumuha ng tubig. Napaupo siya sa harap ng kanyang kitchen table. It’s been 9years ng mangyari ang tagpong yun, yung araw na muntik na siyang mag pakamatay dahil sa walang kwentang lalaki. Ang lalaking ng iwan sa kanya.
9YEARS EARLIER..
“I love you Babe, Happy anniversary. Two years na tayo, promise babe ‘ha, kahit anong mangyari walang iwanan ‘ha, ‘deh ko yata kakayanin kung iwanan mo ako ‘eh. Mahal na mahal kita.”!
“Oo naman, hinding-hindi ko iiwan ang ng-iisa kong pinapangarap na babae. Mahal na mahal din kita babe, promise kahit anong mangyari, hinding-hindi kita iiwan.”sabay halik sa leeg ni Shaine, habang akap-akap niya eto mula sa likuran.
Mahal na mahal ni Shaine si Marco, siya lang kasi ang naging sandigan neto mula ng mamatay pareho sa car accident ang parents niya. She never know what to do ng maging ulila siya. Mabuti nalang may naiwan pang ari-arian yung parents niya para sa kanya. Shaine was a strong woman, after her parents burial, agad syang ng hanap ng part time jobs at kung anu-ano para lang mabuhay siya. In every way of her life, andyan si Marco para tulungan siya at maging sandigan niya.
“Uwi na tayo babe, may gagawin pa kasi ako ‘eh” Shaine breaks the silence.
“Ah, cge. Kunin ko muna ‘yung kotse, ha? Antayin mo ako dito”
Agad na tumayo si Marco, at kinuha yung naka park na kotse. Bumaba siya, at pinag buksan ng pintuan si Shaine. “Pasok ka ‘na babe” sabay smile.
“Thank you po, Mr. Gentleman” sabay pouty lips. Pumasok rin nman agad si Marco at ng drive. Tahimik lang silang dalawa habang binabaybay yung daan, medyo madilim narin at wala ng masyadong sasakyan. Hinawakan ni Marco, yung kamay ni Shaine, at lumingon sa kanya then ng smile.
“Bakit?”takang tanong ni Shaine.
“Wala naman, mahal na mahal lang talaga kita, kahit magaspang ‘yung kamay mo. Hehe!”
“Loko ka talaga! Magmaneho ka na ‘nga!” hinampas niya eto ng mahina.
“Joke lang! I love you Baby” at sabay hinalikan ang kanyang kamay.
“Marco, may sasakyan! Marcoooooo …..
