Sabah olduğunda Hasan durumumuzun fakir olduğunu demir elmas altın gibi şeyler bulursak daha rahat yaşayacağımız söyledi.Tahta bir çapamız vardı.Bu çapayla aşağı doğru kazsak iki yıl süreceğini söyledi.
Ben bu tür durumlarda sessiz kalıyorum.Çünkü oyun hakkında çok az bilgim var. Bu bilgilerin çoğunu zaten Hasan dan öğrenmiştim.Hasan ın tahminiyle buraların yakınlarında maden olabileceğini söyledi.
Dışarı çıktık ve yakınlarda maden var mı yok mu onu öğrenmeye çalıştık. İkimizde farklı yerlerde madeni arıyorduk bir kaç dakika sonra Hasan bağırarak "Burak gel maden buldum".dedi. Hasan'ın seslerini takip ederek Hasan'ın yanına geldim gerçekten de maden bulmuştu.
Madene girmeden önce bereketli çıkması için dua ettik.
Ve hızlı bir şekilde madene girdik.İlk başta bir şey bulamadık. Ama biraz sonra Hasan demir buldu ilk demirimiz olduğu için çok mutlu olmuştuk.
Hemen demiri kırdık ve aldık.Hasan demirin yarısı bana attı. Azcık daha dolaştık demir dışında bir şey bulamadık.Ger dönmeyi düşündük fakat yolumuzu kaybetmiştik.
Hasan nasıl çıkacağımızı düşünürken. Bir sürü Zombi üzerimize yürümeye başladı. Aldım elime kılıcımı ve savaşa hazırlandım. Hasan da hazırlandı ve savaştık hepsini hallettik ama azda olsa yara bere aldık.Eğer böyle devam edersek oyun bizim için bitmiş demekti.
Bu tür durumlarda olumsuz düşünme meliydik.Ama biraz açlık ve durumumuz bizi böyle şeylere sürüklüyordu.
Bir anda aklıma üstümüzdeki blokları kırarak çıkmak geldi. Hasan"Uçamıyoruz ki yeryüzünü görsek ne olacak." dedi."Kırdığımız gereksiz blokları zıplaya zıplaya altımıza koyacağız." dedim ben de.