Bitter Sweet ME

Chapter 3: 'Till we Meet Again

Zyrah's POV

Now Playing: Perfect by Ed Sheeran
'I found a love.. For me... Darling just dive righ----'

As always pag tunog palang ng alarm ko..

Exactly 3:00 am..

Kahit di ako natulog ni katiting na segundo..

Bangon.

Ligo.

Kain.

Bihis.

Alis.

My school morning routine. Nakasanayan ko na. Hindi na bago. Kahit puyat, kelangan bumangon. Kahit punong puno yung isip, kelangan burahin. Kahit ayoko ng gumising, kelangan pa ring gawin.

Kasalukuyan akong naglalakad papuntang kanto. Sasakay ng jeep. Magbabayad at Hihigop ng coffee. Yizz jeep lang. Di gaya ng nababasa nyo may pa kotse sila. Di ako ganun. Haha.

I'm just a typical student na nagsisikap para magtapos. Hindi mayaman, pero hindi rin mahirap. Nasa middle lang. My personality? Normally, wild as in baliw but for now? Cold mode. Turn on. Di din ako sanay. Maraming taon na rin akong hindi naging ganito.

Yes again, I'm not that Zyrah you first met.

Lemme clarify.

I'm Zyrah Nicole Fernandez. Cold, tahimik, iyakin, madrama, tanga, stupid, lahat na! Pinipilit yung sarili sa ayaw naman sakanya. Trying hard mapabilang sa famous girls sa school and you know what's worst? Hated by everybody. Why? As always sa mga telenovela and stories.. I'm a campus nerd. Isa lang non yung naging kaibigan ko.. It's Lorraine, who's not just my friend.. Best friend ko pa. Well, that's me 3 years ago..

And now?

I'm the modern Zyrah Nicole Fernandez. Palaban, baliw, masayahin, palangite, palatawa.. Ng malakas of course, let's say papansin. Well that's my way of being happy though, so may purpose. I let people come to my life and go. Kahit walang paalam para di hassle mag habol. Lahat nagbago.. Including my best friend.. It became Winnona. But the fact is..

I'm really mysterious.

No one knows what's the real me and who's the real me.. Except for Him and Her.. Yung dalawang taong sobrang pinagkatiwalaan ko.

"Para poooo!" malakas na sigaw ko dahil di marinig yung boses ko. Like, it's just so unfair na konting kibot lang ng ibang tao ihihinto na ng driver yung jeep. While me.. Kelangan ko pang sumigaw ng kanda lakas lakas para lang marinig.

Pagka baba ko ng jeep I just sipped the rest of my coffee saka na tinapon yon. I'm actually not feeling well right now. Not actually may saket pero.. I just feel something fishy. A fishy bad news.

Masyado ata akong maaga ngayon dahil kaakyat ko ako pa nag open ng lights pero laking gulat ko nung kabukas na kabukas ko ng mga ilaw bumalatad sakin yung tulog na tulog na si Mester Soplado. Nakayuko kasi sya so feel ko tulog nga. Di ko na sya inistorbo saka ko nalang pinatay ulet yung ilaw. I know his feeling na puyat noh!

Kaya naman nung dumating yung next na classmate namin which is Ems.. Nastar struck din sya.

"Woi. Anyare dito?" nagulat pa ring sabi ni Ems. "Bat di nyo inopen yung lights?" tanong nya kaya naman ininguso ko si Mester Soplado. "Oh? Napano yan?"

"Shunga ka bakla! Malamang tulog!" habol ni Cha kay Ems.

"Eh ano naman kung tulog?" takang tanong naman ni Ems.

"Shunga ka ulet malamang concern si Zy----"

"Oyy di ako concern bakla! Alam ko lang yung feeling na inaantok noh! Stop!" pagpuputol ko sa sasabihin ni Cha.