SIRADIŞI

Yeni okul , yeni arkadaşlar .. Yalnış anlamayın. Liseye falan başlamıyorum. Yeni bir okula başlıyorum. Eziklik durumları yaşayacak mıyım? Hiç sanmıyorum.

Koskoca(!) KANATLI HOLDİNG'in sahibi Selim KANATLI'nın kızı Mısra KANATLI'ya yani bana daha önceki okulumda ki gibi yalakalıktan başka bir davranış sergilenmeyecektir. Bu yüzden okulda sorun yaşayacağımı sanmıyordum.

Gerçek dost bulmak benim için zor olan olacaktı. Ki buna gerek duymadan şu 2 seneyi atlatırsam ciddi anlamda mutlu olacaktım artık. 'Artık ' da bir çelişki mi aradınız?

  Annem bizi terk edene kadar gayet mutluydum. Ama onun bu bende yarattığı deprem sonucu babamın parası elbette beni tatmin edememişti. Hiçbir şey bu ihaneti tatmin edemezdi...

  Diğer okulumda neredeyse tüm okul erkekleri bana çıkma teklifi etti. Lise 2'deyken Lise 4'den çocukların etmesi normal değildir değil mi?

   Tüm kızlar bana imrenirdi. Hatta bir keresinde bir kız gelip

' Sana çok özeniyorum. Doğru söyle estetikten oluşan bir insan mısın?'

demişti. Tabii ki öyle değildi. Doğal halimdi.

Hiç sevgilim olmadı. Ne var? kezban falan değilim tamam mı? Annemin yarattığı iç savaşlarımla meşguldum.

Kapımın tıklama sesiyle kafamı okuduğum kitabımdan kaldırdım.

-Gir.

  Kafamı kapıya yönelttiğimde içeriye babamın girdiğini gördüm.

-Kızım? Merak ettim seni. Yemeğe neden gelmedin?

-Canım istemiyordu. Kusura bakma babacım.

   Pekala. Annem bizi terk etmişti ama bunun babamla alakası yoktu. Hala babam onu seviyordu. Biliyordum. Ama nefretle karışık bir şeydi bu..

-Yarın yeni okula başlıyorsun. Biliyorum benim yüzümden arkadaşlarından-

  Sözünü kestim ve;

-Yalaka arkadaşlar baba.

   Güldü.

-Yarın seni ben bırakacağım. İlk gün., dedi ve göz kırptı.

-Ben giderim baba. Arabayla.

-Hayır mısra hanım. Orda duruyorsunuz. Ehliyet yokken artık kullanmak yok. Geçen kazanda neredeyse kalpten gidecektim.

   Bu konuşmasına cidden gülme isteğim gelmişti fakat onu ciddi almadığımı görmesini istemezdim. Sanmasını yani.

-Pekiii Babaaa., Ciddi anlamda uzatarak söylemiştim.

-İyi geceler canım., dedi ve alnımdan öpüp gitti.

     Babam bu konuyu açınca aklıma yaptığım kaza geldi.

  'Annemin ihanet ettiği gündü.Sinirle evden çıkıp babamın bana aldığı arabaya binmiştim. Ve bu sinirle daha pek bilmediğim-babamdan öğrendiğim kadarıyla- araba sürmeye kalkışmıştım. Tabii ki buna sinir ve ağlama krizi de eklenince bilmediğim ıssız bir yolda ilerlerken bir ağaca çarpmıştım. Beni nasıl buldukları saçma gelmiş olabilir ama babam takip ettirmiş. Hastaneye kaldırıldıktan sonra kafama sargı bezi ve vücuduma -o eşsiz vücut (!) - çizikleri kapatabilmesi amacıyla küçük bantlar yapıştırılmıştı.'

  Annem psikolojik zararlarından sonra bir de fiziksel zararlara neden olmuştu. Onu hiç affetmeyecektim.

   Bu günleri hatırlamak hiç iç açıcı değildi. Daha 17 yaşındaydım ve normal bir insan gibi annemle okul mevzularını konuşmam gerekirken annemin bizi aldatışlarını küçük yaşta yaşamıştım. Bizi o adama değişmişti..

   Kitabımı yatağımın yanına koydum ve ıslak olan saçlarımın -duş almıştım malum yarın okul var.- kuruduğunu hissedince yatağıma uzanıp gözlerimi yumdum.

  Normal insanlar yeni okul heyecanlanırken ben istemsizce gidecektim. Sanırım bu yüzden insanların bana taktığı lakabı anlıyordum. 'SIRADIŞI BİR İNSANSIN MISRA '

Selam Millet ! Bu ilk bölüm. Açıklamayı okursanız idrak edeceksinizdir. 2.Bölüm için lütfen yorumlarla isteklerinizi ve tahminlerinizi yazın :)