Selin İçin Yeni Bir Hayat

44 4 1
                                    

Artık beni senelerdir kukla gibi oynatan o düşüncesiz ailenin himayesi altında değildim, aslında hem mutlu hem hüzünlüydüm. Aklım da çok fazla sorular vardı. Ne yapacakdım ? Bundan sonra yaşamanın nasıl olacaktı ? Peki ya şuan nerde kalacaktım ? Aklım da bunca soru varken tek bir cevap yoktu. Ama şuan bunları düşünmek en son isteyeceğim şeydi. Saat gecenin ikisiydi ve ben korkuyordum. Aslın da bu olanlar rüya gibi geliyordu, sanki herkes birden çıkacak ve şaka yaptık diyecek gibi zannediyordum. Tamam zannetmiyordum, evet böyle olmasını istiyordum.

Ama artık çok geçti evden çıkmıştım, karşıda bir park gördüm ve orada ki banka oturdum. Kafamı toplayıp napacağımı düşünmem gerekiyordu. Evet bu çok zordu fakat yapmam gerekiyordu. Sanırım bu geceyi burda geçirecektim, başka çarem yoktu.

Bakın üzerine hırkamı serdim, çantamı yastık yaptım ve üzerime ceketimi örtecekken bir adamın bana yaklaştığını hissettim. Elinde bira şişesi vardı ve ben korkuyorudum. Ama korkumu belli etmeyip sakin görünmeye çalışıyordum. Yanıma geldi ve şarkı söylemeye başladı, artık ne kadar içtiyse o iğrenç içki kokusu burnumun direğini sızlatıyordu. Ondan uzak durmaya çalıştım, ayakta dahi zor duruyordu. Birden yanıma oturdu ve git gide bana yaklaşmaya başladı. Dayanamayıp şiddetle kalkıp " Naptığını zannediyorsun sen ? " diye sesimi yükselttim. Oda ayağa kalktı ve beni belimden tutup kendine çekti. Kurtulmaya çalışıyordum ama bir erkek gücüne karşı koymak cidden zordu. Birden bir genç geldi ve adamı tuttuğu gibi yere fırlattı, kaslı uzun boylu yakışıklı bir çocuktu. Belli ki bi o kadar da güçlüydü. Adam yerde sızakaldı, pis ayyaş.

Çocuk bana elini uzattı ve,

Ben Cem merhaba, dedi. Ama ben halâ olanların etkisinden çıkamıyordum. Kendimi toparlayıp elini sıktım ve, Ben de Selin ben de memnun oldum dedim.

Bu saatte burada ne işim olduğunu sordu, ilk başta anlatmak istemedim, reddettim fakat ona karşı koymak çok zordu. Lütfen diyince dayanamadım. Başımdan geçen herşeyi tek tek anlattım. Şaşırmıştı ve üzülmüştü bu çok belliydi. Beni teselli etmeye çalışıyordu ama ben her defasında susturuyordum, en sonunda dayanamayıp kes artık sesini dedim sonrasın da pişman olacağımı bile bile. Konuşmadı ama yanımdan kalkıp gitmedi de. Bir süre sessizlik olduktan sonra " Özür dilerim, sadece sinirlerim bozuk. " dedim ve bana dönüp özür dileme çünkü kızmadım, senin gibi masum bir kıza kızamam dedi. İlk defa bir erkekle bu kadar yakındım ben. Sanırım ondan hoşlanıyordum, ilk görüşte aşk dedikleri bu olsa gerek. Ama bu ne kadar doğruydu ? Onun kim olduğunu bile bilmiyordum, sadece adını bildiğim bir insana aşık olmak garip bir duyguydu fakat içimdeki sese dur diyemiyordum. O benim kurtarıcımdı, ilk kez bir erkek beni kurtardı bir zor durumdan acaba olabilir miydik biz ? Of kes sesini Ecem ya diyip  kedimi hayal aleminden çıkarıp Ceme odaklandım. Nerde kalacağımı kalacak bir yerim olup olmadığını sordu ve ona yatağa benzettiğim bankı gösterdim, gülümsedi ve istersen bizim malikaneye götüreyim seni, burada kalmana gönlüm el vermez dedi. Önce tereddüt ettim ama ona güvenebilirdim sanırım. Cemin tabiriyle ' onların malikaneye ' gittik. Satanist tipli kişiler vardı, bana çok kötü bakıyorlardı, korkuyodum. Bu tedirginliğimi çok belli etmiş olsam gerek Cem bana dönüp sakin ol, seni yemeyecekler dedi ve gülümsedi, içimden sen gülme diyordum çünkü öylesine tatlı gülüyordu ki yiyesim geliyordu ve bu ilk defa bir erkeğe karşı oluyordu.

Burası değişik bir yerdi oda gibi bölümleri vardı ama koltuk tabure falan yoktu. Sadece her oda da, yani oda diyebilirsek eğer ateş yanıyordu. Neyse Cem beni kalacağım yere getirdi ve istersem onla aynı odada kalabileceğini söyledi, tabi ki reddettim. Ben bir gecelik bir kız değildim. Banka kurduğum düzeneği burada da  kurdum ve uyumaya başladım yarın ola, hayrola.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 01, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Küçük Kızın ÇilesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin