°°°°°°°°°°°°°°°°°W A Y °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
'တီ........'
'လူ ႀကီး မင္း ေခၚ ဆုိ ေသာ ဖုန္း မွာ စက္ ပိတ္ ထား ပါတယ္ ႐ွင္....'
'တီ........'
'လူ ႀကီး မင္း ေခၚ ဆုိ ေသာ ဖုန္း မွာ.....'
"သား ဝသာန္ မျပန္ ေသး ဘူး လား!"
မကုိင္ ေသးသည့္ တဖက္ကဖုန္းကုိ လက္ မေလ်ွ ာ့ ဘဲ
ဆက္ ေနသည့္ ဝသာန္ တေယာက္ ေနာက္ ေက် ာက
အသံ ၾကား မွ ကုိင္ထား သည့္ ဖုန္း ကုိ ခ် ရင္း
လွည့္ ၾကည့္ လုိက္ သည္ ။
ဝသာန္ လွည့္ ၾကည့္ ေတာ့ ခပ္ လွမ္း လွမ္း ေလာက္ က
ေခတ္သ်ွ ားအိမ့္ ရဲ႕ အေဖျဖစ္ သူက အနား ကုိ ေလ်ွ ာက္ လာ ကာ
"မျပန္ရေသးဘူး လား....သားရယ္
အန္ကယ္ က သား ျပန္ သြား ၿပီ လုိ႔ ေတာင္ ထင္ ေန တာ "
"ဟုတ္ တယ္ အန္ကယ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္ လဲ ပထမ ဒီ ေန႔ ေစာေစာ
ျပန္ ဖုိ႔ စီစဥ္ ထား တာ ၊ ဒါေပ မယ့္.....ဒီ ေန႔ စာ ရင္း ေတြက
အရမ္း ႐ွဴ ပ္ ေတာ့ မနက္ ျဖန္ဆုိ အလုပ္ ႏွစ္ ဆ ျဖစ္ သြား မွာ
မုိ႔ တ ထုိင္ ထည္း လုပ္ ရင္း က အခ်ိန္ က ဒီ ေလာက္ ျဖစ္
သြား တာ "
"မဟုတ္ တာ သား ရာ....
အလုပ္ ကုိ ၾကဳိ း စား လုပ္ တာ လဲ လုပ္ တာ ေပါ့ ၊ အရမ္း
အပင္ ပန္း ခံ စရာ မလုိ ပါ ဘူး
အန္ ကယ္ တုိ႔ က အရင္ တည္ က ဒီ ဒဏ္ ေတြ ခံ ႏုိင္ ၿပီး သား ၊
သား က အခု မွ လုပ္ ခါ စ မလား...."
"ရ ပါ တယ္ အန္ ကယ္ ၊ ဝသာန္ က လူ ငယ္ ဆုိ ေတာ့
ပုိ လုပ္ သင့္ တာ ပါ ၊ ဒီ ပင္ ပန္း မႈ ေလာက္ ေလး က
ဝသာန္ အတြက္ ဘာမွ မျဖစ္ ပါ ဘူး "
"ေတာ္ တယ္ ကြာ......"
ဝသာန္ ရဲ႕ အေျပာ ေၾကာင့္ ေခတ္ သ်ွ ား အိမ့္ အေဖ ျဖစ္ သူ
မွာ ဝသာန္ ရဲ႕ ပခုံး ကုိ ဆုပ္ ကုိင္ လုိက္ ၿပီး
ခ်ီ း က်ဴ း သည္ ။
ဝသာန္ က လဲ သူ မ ရဲ႕ အေဖ အေပၚ မွာ ကုိယ့္ အေဖ ရင္း
တေယာက္ လုိ ခ် စ္ ရ တာ မုိ႔ တကယ့္ သမက္ ပုံစံ
အတုိင္း ေန မိ သည္ ။
