Davete Adım

312 8 2
                                    

Dün gece müzik dinleyip hayal kurarken uyuyakalmıştım.Ah! ne güzel bi gündü öyle.Acaba o kaslı çocuğu bir daha görebilecek miydim ? Kendimi tekrar soru yağmuruna tutmuştum.Ama o çocuk unutulmazdı.Bugüne kadar hiç aşık olmamıştım ve aşk nasıl bir şey onu bilmiyordum.O yüzden bilmediğim bir şeye aşk diyemezdim.

Kendimi biraz sallayıp kendime geldikten sonda mutfağa gidip annemin hazırlamış olduğu kahvaltı masasına oturdum portakal suyumu yudumlarken annem "ahh Hande ben sana söylemeyi unuttum,yan komşumuz Selda Hanım kızı Selin için bir doğum günü partisi verecekmiş seni de oraya davet etti" dedi.Bende pek umursamaz bir tavırla bilmiyorum belki giderim dedim.Aslında pek gitmek istemiyordum.Sonuçta yeni taşınmıştık buraya.O kızı fazla tanımıyordum bile sadece taşındığımız gün bana odamı yerleştirmem için yardım etmişti insanlara çok çabuk ısınamazdım ben.Ama yine de partiye davet ettiği için gitmeyi biraz düşündüm.Kahvaltıya babam da indi.Annem doğum günü partisini babama söyledi babam da izin verdi ben yarın gece olacak o partiye gidecektim.Babam çok düşünceli bir insan olduğu için bana hemen paraya ihtiyacım olup olmadığını sordu.Ben de gerek yok dedim.Annem de al işte üsteleme dedi.Ben de babamın kredi kartını aldım.Yarın bir alışveriş merkezine gidip kendime elbise alacaktım ve tabi ki doğum günü olan Selin'e hediye alacaktım.Kahvaltıma devam etmiştim.Ve yedikten sonra masayı toplamak için anneme yardım ettim.

Topladıktan sonra biraz internette takılmaya karar verdim.

Bilgisayardan Bon Jovi - İts My Life 'ı açtım ve dinlerken twitterima göz attım bi kaç bildirimim gelmişti ve umursamadan baygın gözlerle bir kaç tweet okurken "Sevdiğinin peşinden git" diye bir tweet gördüm.Aklıma hemen o çocuk geldi nerden bulacaktım ki onu.Sonra bi an aklıma orada o gün check-in yapan kişilere bakmak geldi aklıma.Ee sanal dünyada bulabilirdim onu belki ya da  bi ihtimal.Sonra baktıktan sonra hiçbir şey bulamamıştım.Çaresizce bilgisayarı kapattıktan sonra evimize yakın olan parka yürüyüşe çıktım.Aslında yürüyüş için değilde kendime huzurlu bir yer arıyordum.Parka gelince orda yemyeşil bir ağacın altındaki banka oturdum.

Salıncakta sallanan çocukları görünce aklıma küçüklüğüm geldi.Annem ve babam beni hep parka götürür salıncakta sallarlar ve eve dönerken biri bir elimden diğeri bir elimden sıkı sıkı tutar beni kendimi güvende hissetmemi sağlarlardı.Parkta uzun süre durmuştum sonra etrafı biraz daha gezdikten sonra eve gidip kendimi TV nin karşısındaki kanepeye doğru attım.Ve kumandayı almadığımı farkettim ah ne kötü bir şeydi bu böyle.Tekrar kalkıp kumandayı aldıktan sonra rastgele bir dizi açıp izlemeye başladım.Uzun süre TV izlemiştım ve akşam olmuştu.Mutfaktan mis gibi kokular gelirken anneme yardım etmek isteyip mutfağa doğru gittim ve anneme yardım etmeye başladım.Yarın gidecekmisin partiye deyince evet o kadar çağırmışlar gitmesem ayıp olur dedim ve ailecek yemeği yedikten sonra odama çekildim.

Ve uykum gelmişti kendimi yatağa atar atmaz uyumaya başladım.

HEDİYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin