Seena: Jihyun!!!!
.
^bang!!!!!^
Seena: Jihyun! JIHYUN!! Bangun la!! PLEASE!!!!
*Jihyun's POV*
Mimpi. Saya rasa sangat aman. Bagaikan di syurga. Saya ingin meneruskan hidup saya dengan cara seperti ini.
.
Seena: -..hyun -jihy.. -bangun la.. -jihyun.. -JIHYUN!!!!!!!
.
Jihyun tersedar dari tidur matinya itu *komma*.
.
Jihyun: apa yang berlaku ni?
Seena: akhirnya! Awak sedar!!!
.
Seena terus memeluk Jihyun.
.
Seena: maafkan saya sebab saya tak dapat nak menghalang awak dari excident malam kemarin.
.
^Jihyun's POV^
What?! Saya excident?! Macam mana? Argh!! Penatnya!!! Kenapa hidup saya ni berputar belit???? Saya lebih suka hidup seperti dalam mimpi saya tu!
^End of Jihyun's POV^
.
Jihyun confuse dengan apa yang terjadi.
.
Seena: Jihyun. Awak okey?
Jihyun: saya okey. Cuma. Saya lebih bahagia ..~~
Seena: awak lebih suka mati dati hidup!?
Jihyun: bukan.. maksud saya..~~
Seena: Jennie! Tolong sedar! Hidup awak boleh berubah kalau awak usaha kan!!!
Jihyun: Seena. Tolong. Saya penah :( saya tak suka hidup macam ni!! SAYA BENCI HIDUP SAYA! Tolong Seena. Fahamkan saya. :'(
.
Seena sayang kan Jihyun sehingga tidak mahu meninggalkannya. Tiba-tiba, Sooyoung datang melawat Jihyun. Sooyoung memang bencikan Jihyun dan pembuli Jihyun...~
.
Seena: Yah! Ketuk la pintu dulu!
Sooyoung: shh. Ni kan hospital. Ramai pesakit tu.
Seena: memang la! Jihyun pon pesakit! Hormat la dia jugak!
Sooyoung: ops! Haha! Mianhae Jihyun. (Evil smirked)
Seena: Sooyoung. Tolong keluar. Jangan ganggu Jihyun. Dia tak bersalah!
Sooyoung: saya datang sini bukannya nak melawat atau mencari masalah dengan perempuan yang kurang kasih sayang ni! Erh! Tak ada masa saya nak buat perkara yang bodoh ni!
Jihyun: mulut awak!! Jaga sikit!!! Kalau saya kurang kasih sayang! Tuhan saya boleh beri lebih!
Sooyoung: HAHA! siapa kisah? Mm? Haha! Dah Jihyun. Awak patut mati dari hidup macam ni!
.
Pap!!
.
Seena menampar Sooyoung. Sangat kuat Seena tampar Sooyoung sehingga pipi sooyoung merahdarah. Sooyoung jatuh ke lantai. Sooyoung memandang mata Seena. Seena tidak rasa bersalah langsung. Seena tidak takut pada Sooyoung.
Jihyun terkejut dengan apa yang berlaku. Sooyoung bangun sambil memegang pipinya kerana kesakitan. Seena menjaga Jihyun.
Sooyoung keluar dari bilik Jihyun. Selepas Sooyoung keluar. Seena terus memeluk Jihyun. Jihyun memeluk Seena kembalik.
.
Jam 5.00 p.m.
Doktor: miss Jihyun. Awak boleh keluar sekarang.
Jihyun: terima kasih Jihyun.
.
Seena dan Jihyun keluar dari hospital dan menuju ke kereta Seena.
.
Seena: yeay! Jihyun! Saya tunpang gembira untuk awak!
Jihyun: tak ada apa2 la. Saya pon.. mmm..
Seena: Jihyun. Awak kena tabah. Satu hari nanti awak pasti rasa lebih bahagia.
Jihyun: harap la.
Seena: awak balik rumah saya dulu la. Baju pakai baju saya. Awak belum sihat sepenuhnya. Nanti saya takut.. mmm.. awak tahu2 je la kan.
....~~~
YOU ARE READING
alone~
FanfictionNovel^ Menceritakan tentang hidup konflik seorang perempuan yang tidak diberikan perhatian. Sering bercakap dengan cermin dan mencederakan diri sendiri.