Genç kız tedirgin bakışlarıyla etrafı tararken diğer yandan tam karşısında olan karakola doğru adımlarını atıyordu. Soğuk rüzgar kısa sarı saçlarını sağa sola savururken, bakışları da onlara ayak uydurmak istercesine sağa sola gidiyordu.
Karakolun kapısından içeriye girdiği an telefonu titredi. Korkuyla gözleri irileşirken derin bir nefes alarak telefonunu eline aldı.
Psikopat: Bir adım daha atarsan arkadaşın ölür.
Psikopat:
Psikopat: Hazır kafası da güzelken çok rahat bir kurban oluyor.
Atacağı adım havada kalırken omzunun üzerinden arkasına baktı. Kimseyi göremiyordu.
Sertçe yutkunup koşar adımlarla karakoldan çıktı. Kendisini bir ağaçın gölgesine atarken ellerini toprağa bastırdı. Bu işe bir türlü son veremiyor oluşu canını sıkıyordu.
Ceylin: Çıktım. Eslem'i rahat bırak.
Psikopat: Ayağını denk al, Ceylin. Bir daha yanında polis dahi görmeyeceğim.
Psikopat: Şimdi uslu bir kız ol ve evine doğru yürü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
25 Eylül, 16:45
Short Story#tamamlandı. | kısa hikâye | texting Bir katil'in ağına takılan genç kızın yavaş yavaş kaybedişinin hikayesi... ~ Boş İnsan: Bu dünyanın kötülerden arınması lazım. Boş İnsan: Bunun için bende sizin tarafınıza geçtim. Boş İnsan: Cehennem de görüşürüz...