Likey | dahmo

43 pt.1

Third Person's POV

"Are you ready?"- Jihyo

Nandito na sina Jihyo at Dahyun sa tapat ng bahay ni Momo. Di naman na siguro kailangan idescribe ang bahay nya diba? Basta mayaman, yun na yon.

"I-i don't know if I can do t-this."- Dahyun

"Ano, ngayon ka pa aatras?"- Jihyo

"No! Of course not."- Dahyun

She looks nervous but still, she's trying her best to calm.

"Ok. Magdodoorbell na ko."-Jihyo

"Tek---"- Dahyun

*tao po tao po* (kunwari ganyan ang tunog ng doorbell, pagpasensyahan nalang)

Pipigilan pa sana ni Dahyun si Jihyo ngunit nakapagdoorbell na ito.

Lumabas ang isang may katandaang babae.

"Omg mama ba to ni Momo? May pinagmanahan naman pala." -Dahyun

"Hi tita!" Bati ni Jihyo sa mama ni Momo. "Bumati ka." Bulong ni Jihyo kay Dahyun.

"Hi po! Good morning po hehe."-Dahyun

Momo's mom look at Jihyo then, tiningnan niya naman si Dahyun. Nagets naman agad ni Jihyo ang mean ng mom ni momo.

"Uh tita, si Dahyun po. Shota ng anak nyo."-Jihyo

"HUH?!?"-Dahyun

Nanlalaki ang matang nakatingin si Dahyun kay Jihyo dahil sa sinabi nito at bigla-biglang umiling.

"Naku hindi po! Bestfriend lang po niya ko!" -Dahyun

Actually, it's okay for Momo's parents. Alam kasi nilang bi ang anak nila. Matagal na. They accept her for who and what she is. They still love her. Wala naman daw kasi silang magagawa kundi tanggapin ito dahil gugulo lang panigurado pag pinilit pa nilang maging streyt ito.

"It's okay honey Hahaha."-Mommy Hirai

Pinapasok ni Mommy Hirai ang dalawa. Inalok ng pagkain at lahat.

"So, bakit pala kayo naparito?" -Mommy hirai

"Si Momo po." -Jihyo

"Ah sige na. Nasa kwarto siya." -Mommy Hirai

Umakyat naman na sila sa kwarto nito. Ngunit hindi naman nila kinakatok ang pinto.

"Ano? Ikaw na."-Jihyo

"Ihhh ikaw na."-Dahyun

"Bilis na."-Jihyo

"Nahihiya ako."-Dahyun

"Arte nito bwiset."-Jihyo

Jihyo facepalm and knock at the door.

*knock knock* (insert sana's voice in knock knock song)

"Mom I said----"- Momo

"Hey. It's me."- Jihyo

"Jihyo?"- Momo

Agad-agad binuksan ni Momo ang pinto nang marinig ang boses ng kanyang kaibigan.

"Hey."- Dahyun

"Dahyun?"- Momo

Tumingin siya kay Jihyo na tahimik lang sa isang tabi.

"What are you doing here?" -Momo

Nasa gilid ang tingin nya, minsan naman nasa baba. 'Di siya makatingin nang diretso kay Dahyun.

"Uhm I should go. Mag-usap kayo."- Jihyo

Bumaba na ulit si Jihyo at ngayon na silang dalawa nalang, di naman makapagsalita si Dahyun.

"What?"- Momo

"U-uhmm anooo..."- Dahyun

"Fvck I want to hug you right now. I really miss you so bad."-Momo

Sumandal si Momo sa pinto at pumikit while crossing her arms.

"I'm waiting."- Momo

Ang hindi niya alam, nakatitig si Dahyun sa mukha niyang mala-anghel.

"She's really pretty."- Dahyun

Dumilat bigla si Momo kaya nagkatama ang mata nila ni Dahyun. Umiwas bigla ng tingin si Dahyun dahil sa gulat.

"Ano.. ano kasi..."- Dahyun

"Sorry."- Momo

Nakatingin si Momo sa mata ni Dahyun nang sabihin niya iyon.

"Ako dapat ang mag-sorry. Sorry. I'm s-sorry."- Dahyun

Napayuko si Dahyun. Di nya mapigilan ang mapaiyak kaya napiyok sya.

"Umiiyak ka ba?" Nag-aalalang tanong ni Momo. Inangat ni Dahyun ang ulo nya at ngumiti sa kanya.

"No! I'm okay!"-Dahyun

She thumbs up to prove that she's really okay.

"G*go ka ba? Kitang-kita yung luha mo oh."- Momo

Pagkasabi ni Momo no'n, di na nga napigilan ni Dahyun ang luhang nagbabadya at napaiyak na nga ng husto.

Momo pulled her to hug. Nagulat pa si Dahyun sa ginawa nito.

"You don't have to say sorry."- Momo

"No! Kasalanan ko." Mas lalo pa syang umiyak.

"Shhhh."- Momo

"Shhh ka dyan?!"- Dahyun

Momo chuckled because of Dahyun's reaction.

"You're so cute bibi."- Momo

//////////

DON'T FORGET TO VOTE. COMMENT. AND SHARE.
THANK YOU!!!!