CHAPTER:4

42 1 0
                                    

"That's great news!!!", my dad exclaimed.

"By the way, appa what are they doing here???", I asked.

"They would be your protectors on your school as their parents also agreed.", he said.

My jaw dropped at his statement. How could they protect me if they were the ones who hurt me?!?!

"But appa, they're still students they shouldn't be working. Plus, I'm okay. I don't need them."

"Why won't you need them and how come you're okay when you have bullies in school???"

"Okay I agree I need bodyguards but, jebal not them!!!", I pleaded.

"And why don't you want them to guard you???", he asked meaningfully.

Everyone that hearing this was waiting for my answer. Would I tell them the truth or make another lie??? I know lying is bad but I think this is for the best, for now. I'll tell them the truth once everything is alright.

"They are my childhood friends.", I said.

Everyone seemed shocked. Well, actually they really became my childhood friends but then changed when we got on high school.

"Jinjja?!?!", my father aked confused.

"Ne. And I don't want them to work for me, arraseo???"

"Aish, arraseo.", my father replied.

"I guess we already should go, we'll be late."

"Oh yes. Take the van, all of you."

"Anio!!! Let them ride the car while I just walk. Kailangan ko po ng exercise."(Welcome sa mga nosebleed na kakaenglish ko.)

"Arraseo. Take care sweety!"

"Ne appa."

Umalis agad ako sa bahay para di ko na makasabay sa kahit anong paraan yung mga lalaking yun. Siguradong lagot ako nito pagdating sa school. Bubugbugin nanaman nila ako dahil sa mga sinabi ko. Ayaw nilang sabihin kong sila yung bully ko, pero mas ayaw naman nila akong maging kaibigan. Tinanggal ko muna lahat ng nasa isip ko dahil nasa tapat na'ko ng school. Dumiretso na'ko sa upuan ko at baka mgkaroon pa ng kaguluhan kapag nanatili pa ko sa labas. Mamaya di pa ko nakakapasok may pasa na agad ako.

=TIME SKIP:Lunch Break=

Nasa library ako ngayon, baka kasi kapag dumiretso ako sa cafeteria may mangyaring masama sakin. Kung tinatanong niyo kung wala ba akong kaibigan sa school na'to, walang wala. Sino ba gustong madamay sa nararanasan ko ngayon??? Siyempre wala. Nagbabasa ako ngayon ng story dito sa library, pero sa labas ko binili.

 Yung story tungkol dun sa babaeng maganda, mabait, matalino, at idagdag mo pa lahat ng magagandang katangian pero may isang kulang. Wala siyang kakilala sa buong buhay niya maliban sa mga nakasama niya sa isang bahay ampunan na tinirahan niya. Nagtatrabaho yung babae bilang isang doktor. Kahit bagong salta lang siya sa pinagtatrabahuhan niya, siya na agad ang pinakamagaling nilang doktor. Until one time, may nagkagusto sa kanya. Habang tumatagal siya sa ospital na yun, dumadami ang kailala at mga nagkakagusto sa kanya. Tapos hanggang sa sumikat siya at dahil sa sobrang galing niya, umangat ng umangat ang posisyon niya hanggang sa siya na ang may-ari ng ospital. Hanggang sa unti-unting nagkaroon ng problema sa ospital niya. 

Dahil dito sa story may nag-iisa akong motto sa life. Oo, magtatagumpay kang mag-isa sa mga pangarap mo kahit wala kang inaasahang iba pero kailangan mo ng katuwang para mapanatili ito at hindi ka na bumalik kung saan ka nagsimula.

=TIME SKIP:Uwian=

Habang pauwi, may nararamdamn akong sumusunod sakin. Naisip ko na baka yung bullies ko yun kaya lang naisip ko ron na hindi naman kami nagkita maghapon sa school. Tumuloy lang ako sa paglalakad ko hanggang sa bigla nalang may humila sa'kin sa isang madilim na iskinita. Wait, alam ko tong iskinitang to. Dito yung teritoryo nila Jungkook!!! Tinignang ko yung humila sa akin at nakilala ko siya kaagad agad. Tinawag ko yung pangalan niya para itanong kung bakit niya ako hinila dito. Sabi ko...

"Yoongi"


Cliffhanger!!! Sorry guys matagal nanaman akong di mag uupdate dahil aalis nanaman ako. Pupunta kaming Panggasinan. Actually excited ako pero ayaw kong sumama kasi gusto ko pang mag update para sa inyo kaso ayaw ni mama. Di niya parin alam na nag susulat na'ko sa Wattpad. Guys, mamimiss ko kayo. 4 days nanaman akong wala. Actually, unsure pa yun kasi 4 days kami dun tapos baka pag-uwi matulog muna ako. Hanggang diyan na lang muna ako. Bye guys, SARANGHAE!!!

Nerd To Chic, WHAT?!?!: BTS FFWhere stories live. Discover now