Yine titriyor ellerim,yine akıtıyor gözlerim,
Yetişin alev almış yüreğim,
Yokmuş bir damla su dökenim.
Sevdim sevilemedim.
Her seferinde acıdı kalbim ama önemsemedim,
Hiç olmadığım birine benzedim.
Bilmiyorum bende kendime ne,ettim
Aldı başını gitti kalbim durduramadım,
Aklım almadı ki ne yapayım.
Aşk diyorlarmış bu belaya neyleyim,
Çok sevdim ama sevilemedim...
Kurak çöl,bir damla suya hasret,
Kıtlıktaki insan bir lokma ekmeğe,
Gökyüzü güneşe,
Ben sana hasrettim.
Ben elimden geleni yaptım,
Sen bende ne kalp ne de düşünecek akıl bıraktın.
Ölümlü bedenimde her şey normal gözüküyor,
Gel de sen bir ruhuma sor o ne hissediyor...
Kalp sadece ölümlü dünyada yaşatsın diye mi yaratılmış!
Bırakın yapmasın o zaman görevini,zira çok da sızı yaparmış
İlacı ne bu illetin söyleyin bana ağlamaktan helak oldu yüreğim,
Bir damla yaş dökemedi gözlerim,ağlayan hep yüreğim hep yüreğim.
A.KORKMAZER
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇTEN GELEN
PoetryDuygular... Herkesin istisnasız başının bazen tatlı bazen acı belaları duygular... Bazen bir kenarda sessizce kendi halinde ,bazense hıçkırarak ağlamak ,bazen minik bir tebessüm ile çıkan gamzeler, bazen yankılanan kahkahalarla mutlu olmak... Hepim...
