ROYALIES OF THE UNDERWORLD

Chapter 2: PHILIPPINES

MIYUKI'S POV

I received a message from mom a couple of minutes after I left dad's office saying we'll leave at 10 so I grab my black luggage and packed my things

Charger......check

Books......check

Earphones......check

Kunai's......check

Daggers......check

My Revolver......check

And the mask......check

I don't need to bring clothes anymore, I'm sure I have lots of them in my closet at the mansion

Naligo na rin ako at inayos ang sarili ko

I am wearing a simple white shirt, a black leather jacket and a black killer boots

(Kayo na ang bahalang mag imagine kung anong suot ko)

ALL DONE!!!

*tok* *tok* *tok*

"Are you done hime-chan?" tanong ni mom na kakapasok lang

Bat pa siya kumatok kung pumapasok lang naman siya ng walang permiso diba? tss. =_=

May kasama siyang maid na kinuha na ang luggage ko at nauna ng bumaba

"Your only bringing one luggage hime-chan?" di makapaniwalang tanong ni mom

Para namang may kailangan pa akong dalhin bukod sa mga dinala ko diba?

"I only brought the important ones" pokerface na sabi ko dito at nauna ng maglakad palabas

Nung makababa na ako ay nakita ko na ang mga bwesita ko na feel na feel at home sa sala

Si Yuki ay nag hu-hum habang sarap na sarap sa hinaing meryenda ng katulong sakanila

Si Nish ay nakahiga sa couch na busy sa pagce-celphone habang parang tangang nakangiti

Si Aria naman ay pa-cool na umiinom ng juice niya habang nag la-laptop

While Yui is silently sitting on the single couch while busy reading some book

"Tss let's go" napatingin silang lahat sakin at tumayo

Nauna nakong maglakad sakanila papunta sa limo na nakaabang samin sa labas at nilampasan sila, susunod rin naman sila eh =_=

Nakita kong sabay na lumabas ang parents ko at ang mga bwesit sa bahay at pumasok na rin sa limo kasama ko

Sina mom & dad ay sa kabilang limo sumakay, and then we're off to the airport

~AIRPORT~

"Baby mag-iingat ka dun ha, promise dadalaw kami dun pag may time kami, huwag kang basta-bastang papatay ng mga inosente lalo na pag bata ha?" sabi ni mom na umiiyak habang nakahawak sa mga kamay ko. Inalo naman siya agd ni dad habang tumatango at parang nagpipigil din ng luha

Ang OA naman nila para namang hindi na ako babalik dito sa Japan. I don't plan on staying at Philippines in a long period of time

At tsaka WTF!? kelan pa ko pumatay ng mga inosenteng tao at mga bata!!?? F*CK MY MOM'S CRAZY!!

"Your exaggerating mom" I said to her coldly

"Hime-chan, take good care of yourself and the school" tumango lang ako sa bilin ni dad at bumaling kay mom na hindi parin ako binibitawan at umiiyak parin

I really can't believe she's my mom =_=

"Mom let go, they are waiting" binitawan naman ako ni mom at biglang niyakap ng mahigpit, naramdaman kong maging si dad ay yumakap din samin