DEAD INSIDE

Μέγαιρα.

Ξερεις, σκεφτομαι συχνα την πρωτη φορα που σε ειδα.

Πετραλωνα,θυμασαι;

Ησουν υπεροχη, σαν αγγελος.

Ισως εφταιγε το φως του φεγγαριου που ετεινε προς εσενα.Μεχρι και η Σεληνη σε ειχε ερωτευτει μωρο μου.

Τα ματια σου ωκεανοι απεραντοι και καθε φορα που ημουν αντικρι τους, με πνιγαν ξανα και ξανα.

Το αγγιγμα σου θεικο. Ανατριχιαζα ολοκληρος.

Ηξερες οτι ειχες συγκεκριμενη επιδραση πανω μου.

Το εκμεταλευτηκες.

Ξεχυθηκα μεσα σου σαν χειμαρος.Ορμη, οργη.

Το ηθελες το ξερω,για μενα ηταν αληθινο, για σενα συνηθειο.

Μεγαιρα.

Σου αρεσε να παιζεις με τη ψυχη μου, το διασκεδαζες.

Μια μερα βρικες αλλο παιχνιδακι, με βαρεθηκες.

Μια φυγη τοσο προβλεψημη, μα εγω δεν ηξερα καν οτι πλησιαζει.

Σε θυμαμαι ακομα μωρο μου.

Αντιο.

/Κυριάκος/

Σοου αυτα φορ τουντει.

Να χαμογελατε, μην αφηνετε τις μεγαιρες να σας καταστρεφουν τις ζωες...