Και σαν κινησα προς τον δρόμο της φυγής μου.
Και σαν κινησα προς τον δρόμο του σκότους και της μοναξιάς.
Ένα μαχαίρι έμπηξε το στήθος μου διαλύοντας κάθε κομμάτι σάρκας που υπήρχε πάνω μου.
Μα γλυκιά μου φόνισσα εξήγησε μου, σε ικετευω.
Γιατί;
Γιατί σκότωσες τον άνθρωπο που σε αγάπησε πιο πολύ από όλους τους θνητούς, εσύ, θεά του έρωτα;
Γιατί κατέστρεψες την καρδιά μου, που με τόση ευλάβεια σου είχα παραδώσει;
Μήπως έφταιξα σε κάτι;
Μήπως κάτι σε εξόργησε;
Μήπως ήμουν πολύ κατεστραμμένος για εσένα;
Ή μήπως ήσουν πολύ τέλεια για εμένα;
Αντίο γλυκιά μου φόνισσα.
Αντίο γλυκέ μου έρωτα.
Αντίο γλυκιέ μου κόσμε.
/Κυριάκος./
Για εκεινους που η λυπηση τους πλυμμυριζει μετα απο εναν τετοιο φονο.
ESTÁS LEYENDO
DEAD INSIDE
PoesíaΑφου ειμαι χομ αλοουν ολ δε ταιμ εδω θα ανεβαζω διαφορα κειμενα, στιχακια κλπ οταν νιωθω γαμησε τα...ετοιμαστειτε να σας τα πριζω καθε μερα μπειμπιιιιζ