How To Get Over Him (Short Story)

i k a t l o n g k a b a n a t a

And So It Begins

Rain. Rain everyday, everywhere. I guess it's to be expected. Sadya namang rainy season nga ngayon. Kaso, lalo akong nadedepress. Sa school namin, 'pag pumapasok ako, parating may couples na nagsheshare ng payong. O kaya naman guys na pinapahiram ng jacket yung girlfriends nila. O kaya mga magkasintahang naliligo sa ulan. Ang peste lang. Lalandi nila. (Joke.)

Naiinggit lang siguro ako. Gentleman naman kasi dati si Nate eh. Parati siyang nag-aalala sa 'kin kapag tag-ulan. Parati niya akong pinagdadala ng payong at pinahihiram ng jacket. Ayaw na ayaw niyang umuwi ako ng basang sisiw. Minsan, kahit nasa other side ng campus 'yung building niya, magmamadali siya para lang masundo ako. Anyare ngayon? Naging gago na.

"Clay, bakit ka nakatayo lan diyan? Wala ka bang payong?" tanong ng concerned classmate ko. O, edi ikaw na nga ang handa. Ikaw na ang nagprepare ng payong.

"Ah, okay lang. May sundo naman ako eh." casually akong nagpalusot.

"Ay, oo nga pala!" sabi niya na parang kinikilig. "Parinig ko may boyfie ka daw na super caring. Swerte mo girl!" 

"Hehe.." I faked a smile kahit na gusto ko na siyang sapakin. "Oo nga eh. Sige ah, I'll go na."

Sumugod na ako sa ulan just to get away from her. Konti na lang kasi at feeling ko, masusupalpal 'ko na siya sa sobrang inis. Pero, bad news, nabasa ako ng ulan. Tumakbo na lang ako papuntang canteen para makahanap ng bubong. Asar talaga 'yung si Mackie. 

Puno na 'yung canteen at wala na akong iba pang masilungan kaya tumakbo ako papunta sa nearest establishment outside at 'yun ay yung cafe namin ni Nate. Well, technically, it's not ours anymore since we broke up. Nakakabitter kaya tumawid ako at napunta sa bookstore.

Para akong basang sisiw na nakatayo sa may front entrance. Hay. Malas talaga ng araw na 'to. Ramdam na ramdam 'ko ang pagiging single. And, of course, I feel bitter. Damn you, Nate.

"Hi, miss. Can I help you?" a bookstore employee asked. She was so pretty- the kind of pretty that can't be faked. Simple lang kasi pero sobrang ma-appeal. Tapos ang gentle pa ng voice.

"Uhm, yeah. Sorry nabasa ko yung floor. Ang lakas na kasi ng ulan sa labas. 'Di ko na kinaya." I said. Nakakahiyang mukha akong basang sisiw samantalang si ate ay super pretty. Huhu

"Okay lang yan." She said with a smile. "Hi, I'm Nana nga pala. Come with me, may extra clothes ako sa storage room."

"Ah, sige po. Thank you. I'm Clay." I said. I didn't refuse kasi basang-basa na talaga ako at nilalamig ako sa aircon ng shop. "Kayo lang po mag-isa dito?"

She said no, may ka-trabaho daw siya na nagbreak lang ng saglit para kumain. Tapos binuksan niya ang medyo malaking storage room at pinapasok ako.  Tapos tinuro niya sa 'kin 'yung bag na naglalaman ng damit niya at umalis sa room ng saglit para bigyan ako ng kauntin privacy. Hay, she's so nice and pretty. I bet may boyfriend na 'to. Anyways, while I was changing, my phone buzzed and I saw an e-mail from Dylan.

From: DrRandomBlog@hotmail.com

Sent: Monday, July 17, 2014 3:08 PM