Bir zamanlar HERŞEYİM dediğim bir adam vardı. Uzaktan sevmenin ne olduğunu öğrendiğim , çaresiz kalışlarımı yaşadığım o adam vardı. Evet aramızda mesafeler vardı inkar etmiyorum.
Ama bu mesafeler dokunmaya engeldi , sevmeye değil.
Bir insan HERŞEYİM diyebilir miydi birine ? Hayatını onun üzerine kurabilir miydi ? Onu çıkarsızca sevebilir miydi bu kadar ? Sırf o mutlu olsun diye terk eder miydi ? Ateşlere yürüdüğünü bile bile ondan ayrılır mıydı ?
Aylarca ondan haber almadan bekledikten sonra bu kadar kolay mıydı ALLAH'A EMANET OL demek ve gitmek ? Ağzından çıkan bu üç kelime kadar basit miydi sevgisi ? Ben onu böyle mi tanıdım ? Ya da o böyleydi de ben mi görmezden geldim ? Keşke demiyorum.
İyiki sevmişim onu ve o iyiki olmuş hayatımda. Evet , çok kolay pes edip gitti. Ama seviyorum onu işte , seviyorum.
İnsan aşık olunca gözüne toz pembe bir perde inermiş. Yoksa .... benimde mi indi ? Aslında aşık olmak ve sevmek çok farklı kavramlar.
Aşk gelip geçicidir fakat sevmek çok farklıdır , kalıcıdır. Kolay kolay bırakamazsın onu. Vazgeçemezsin ondan. En ufak bir sorunda hemen pes edip gitmezsin mesela. O benden bu kadar kolay vazgeçerken ben neden vazgeçemiyordum ? Yoksa onunki AŞK benimki SEVGİ miydi ?
Hosçakal HERŞEYİM dediğim adam , hoşçakal.
Kalbini çalıp gittiğin bu kız seni çok sevdi , çok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Ses
Короткий рассказYaşadığım duyguları , hayattan alıntılarımı , üzüntülerimi topladım. Benimle beraber yazmış olduğum , kendinizden de bir parça bulacağınız , hayatın gerçek yüzüne yolculuk yapmaya hazır mısınız ? Kitabı okurken bir nebzede olsa kendinizden bir şey b...
