Aşık olmak , hoşlanmak , sevmek , sevilmek güzel bir şey. En son ne zaman sevdim sevildim hatırlamıyorum bile. Çok acılar çektim , pişmanlıklar duydum , hatalar yaptım.
Yani çok fazla şey yaşadım ve gereğinden fazla büyüdüm. Bu kadar hızlı büyümek istememiştim ki daha doğrusu ben hiç büyümek istememiştim.
( Keşke hep çocuk kalsaydım. )
Küçükken en büyük acım yere düştüğümde kanayan dizlerimdi. Şimdilerde ise Çok başka bir acı çekiyorum. Sanırım artık kanayan dizlerim değil kalbimdi. İnsan ne kadar çok şey yaşarsa o kadar olgunlaşır , o kadar büyür. Ben o kadar büyümüşüm ki etrafımda ki insanların hatta benden bile büyük olan insanların çocukluk yaptıklarını , çocukça davrandıklarını fark ettim. Bunu anlamamak , bu kadar büyümemek için neler vermezdim bilemezsiniz !
Çünkü insan olgun olunca karşısındaki insanın da öyle olmasını istiyor. Karşısındaki kişi çocukluk yapınca tahammül edemiyor. Küçükken kurduğum hayallerim ne kadar da masumdu. En büyük hayalim de göklerde uçmaktı. Şimdi ise tek hayalim normal bir hayata sahip olmak. Ne kadar acı değil mi ? En büyük hayalim normal bir hayata sahip olmak. İşte sözün bittiği yer burası. Sözcüklerin yetersiz kelimelerin ise kifayetsiz kaldığı yer burası...
Öyle büyük hayallerim yok artık benim , HAYIRLISI olsun demeyi öğrendiğim gün hepsinden vazgeçtim !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Ses
القصة القصيرةYaşadığım duyguları , hayattan alıntılarımı , üzüntülerimi topladım. Benimle beraber yazmış olduğum , kendinizden de bir parça bulacağınız , hayatın gerçek yüzüne yolculuk yapmaya hazır mısınız ? Kitabı okurken bir nebzede olsa kendinizden bir şey b...
