new neighbours

İlk Tanıştığımız Gün

18 Mayıs 2019

Normal bir sabahtı. En azından ben öyle zannediyordum. Serviste tam uyuyacaktım ki instagramdan bildirim geldi ve gayet normal bir şekilde çıldırdım;
- Çağlaaaa, Çağla, Çağla , Çağla, Çağlaaaaaaa!
Çağla beni öldürecek gibi baksa da ekranı gösterdiğimde o da çıldırmıştı;
- Şimdi, baya, bildiğin, Gaten ve Noah, buraya, İstanbul'a mı geliyor?
Yol boyunca ekrana bakıp gerçek olduğundan emin olmak için birbirimizi çimdikledik. Uzun bir zamandır Noah'ya aşıktım ve şimdi onunla tanışma şansım vardı. Neden geldikleri hakkında pek bir fikrim yoktu ama mutluydum. Okulda yine çok normal bir gündü. Çağla ile sınıfın ortasında bağırıp koşuşturuyorduk ki Nisan geldi ve neredeyse kalp krizi geçirmeme neden olan haberi verdi, Noah Schnapp ve Gaten Matarazzo İstanbul' a taşınıyordu.
- Ya Nisan şaka yapma bayılacağım gerçekten.
-(İpek) Öf Bade söyleme öyle şeyler inşallah geberirsin.
- Ha ha.
Çok geçmeden birkaç kişiyle konuşup gerçekliğini sorgulamıştım. Buraya taşınıyorlardı ama neresi olduğunu bilen yoktu. Öğrenecektim. Eve gittiğimde Ada kapıda bekliyordu. Aynı sınıftaydık ve yan evde oturuyordu ama nedense hep eve benden 10 dakika önce geliyordu.
-(Ada) Bade duydun mu? Noah buraya taşınıyormuş, acaba hangi tarafa?
-Biliyorum ama bilmiyorum hiç kimseye söylemediler galiba.
-(Ada) Neyse benim gitmem gerek, bugün Lea'nın bir röpörtajı yayınlanacaktı. Hemen izlemem gerekiyor. Yarın görüşürüz.
-Görüşürüz.
Gece heyecandan uyuyamadım. Yaklaşık 3 saat boyunca Stranger Things izlemiştim. Saat yaklaşık 4.20 iken Ada aradı. Fısıldayarak kapının önünde beni beklediğini söyledi
-(Ada) Uyuyamamıştım. Dışardan sesler geliyordu. Camdan baktım ve buraya taşınıyorlar!
-Evet İstanbul'a taşındıklarının biliyorum.
-(Ada) Buraya, apartmana, bir üst kattaki boş daireye galiba!
-Tamam.
Uykulu olduğumdan pek bir şey anlamamıştım. Yatağa yattığımda aklıma geldi. Koşup kapıyı açtım. Ada bekliyordu. Ev terliklerimle üst kata koştum. Apartmanda ses yoktu. Aşağıya inip bakmaya karar verdik. Gece yarısı taşınmaları mantıklıydı aslında. Gündüz olsaydı herkes üstlerine yığılırdı. Dışarı çıktığımızda hiçbir şey tam belli olmuyordu. Ada apartmanın içinde bekliyordu. Yolun karşısına koştum, karşımda duruyordu. Resmen Noah önümde bakıyordu. Konuşamayacak durumda olsam da "Merhaba, ben alt kat komuşunuz Bade." diyebildim. O da merhaba diyince birden açıldım. Yine de rahatsız olmasın diye onu tanıdığımı belli etmedim. "Başka bir ülkeden gelmiş olmalısın. Türkiye'ye hoşgeldin!" Noah, Gaten'a bakıp tekrar bana döndü "Teşekkürler, çok uzun süre kalmayacağız ama İstanbul'u şimdiden çok sevdim." dedi. Demek ki çok uzun süre kalmayacaklardı. Olsun. Görmek bile yeter. Bir gün tanışmamızı çocuklarımıza anlatıp ne kadar saçma baktığım hakkında güleceğiz nasıl olsa. Saatin beş'e geldiğini umursamadan konuşmaya devam ettim. "Hangi okula gideceksin? Ya da, okula gidecek misin?" . Cevap veremeden gitmesi gerektiğini söyledi ve ben de eve döndüm. Çağla'yı aramaya çalıştım ama büyük ihtimalle uyuduğu için açmadı. Ben de uyudum.

19 Mayıs 2019
Sabah kalktığımda her şey bir rüya gibi geliyordu, rüyadan uyandığıma emindim. Annem mutfaktan bağırıyordu ve servise yetişmek için 5 dakikam vardı. Kalkıp giyindim. Telefonumu evde unutmuşum. Öyle bir çıktım ki çantamı zor aldım. Serviste Çağla yoktu. Bugün yarışa yetişebilmek için erken çıkmıştı galiba. Daha sonra gelecekti. Bütün yol uyudum. Okula gittiğimizde her şey eskisi gibiydi. Sadece bir şey farklıydı. Beyza, Nisan,Balım, İpek ve Ada müdürün kapısında bekliyordu. Yanlarına gittim. Beyza okula yeni birilerinin geldiğini söyledi. Nisan, yeni gelenlerin garip davrandığını, dersler için okula gelmeyip sadece ödev ve çalışmaları alacaklarını söyledi. Tam bakmaya çalışacaktım ki kapı açıldı. Noah içerden çıktı ve gülümsedi...