Sevgi neydi cidden? Sevdiğine dokunmaya, öpmeye kıyamamaktı. Uzaktan severdin. Utanarak bakardın. Aşık olurdun. Peki şimdi?
Neden şimdi samimiyeti değil de gösterişi seviyor insan? Neden gerçekten o kalbinde hissettiğini yaşamak varken samimiyetsiz hareketlerle seviyormuş gibi davranıyor? Neden "seni seviyorum" derken yalan söylüyor? Neden güzelim lafı yalanlarla kirletiyor ? Şimdi herkesin ağzında samimiyetsiz 'Seni seviyorum' cümlesi.
Kim dürüst oldu peki? Kim gerçekten sevdi? Kim sevdiğine dokunmaya bile kıyamadı?
Yalan dolan olmadan da sevebilir insan. O kalp boşuna yaratılmadı ki. Allah onun içine sevgiyi doldurmuşken neden kalbini kirlettin?
Bırak, onu görünce heyecanlan. Bırak sırf tarzı, arabası, parası, havası için değil kalbi için heyecanlan. Yerinde durma mesela. Git içinden geldiğince sarıl, kokla. Gözlerine bir ihtiyaç için değil de sevgiyle bak. Bırak, gözlerinin içi gülsün. Bırak, hayal kur. Mesleği, kariyeri için değil hayat arkadaşın yoldaşın olacağı için. Zor zamanında yanında olacak, güldüğünde, şımardığında, çocuk gibi davranacağın zamanı hayal et. Sabah uyandığında onun kokusuyla uyanmayı hayal et.
Ama şimdi herkes gibisin. Sevginin değerini düşürdün. Sevgiyi alıp bir ihtiyaca vurdurdun. Onu yapmazsan sevmez olursun. Elini tutmazsan, öpmezsen, yakınlaşmazsan sevmedi olursun. Sevgi karşılıksız değil midir? Ama sen sevgiyi kullanıp karşılık bekledin. Güzel sevemiyorsun güzel insan. Sevgi karşılıksızdır. Sevginin değerini yanlış yerde arama. Kalbini hissettiğin insan da ara.
