Chapter 2.

9 0 0
                                    

Alas singko ng umaga ng magising ako. Sanay talaga ako gumising ng ganito kaaga para mag jogging. Naligo nako at nagbihis na lang ng isang sleeve less shirt, carrot pants at addidas na rubber shoes.

  Bumaba nako at tiningnan ang fridge. Shems! Wala nga palang stock dito nakalimutan ko.Mamaya na ako mag groceries.

  After almost two hours ng pag Jogging ko ay nakasalubong ko yung detective na laging mainit ang ulo sakin.

  Ilang beses na nya kong tinangkang huhulihin pero di nya magawa dahil kay Gian. His powerful, the only successor of their company. Pero ayaw nya kase masyado daw "boring".

  "Long time no see Carma?" he grin. Huminto ako ng magsalita sya. Kabastusan pag hindi ko sya pinansin, baka umusok pa ilong nya.

  "Oh hi there dective? Did you miss me?" ngumisi ako sa kanya.

  "Yes I miss you so much! To the point na gusto kitang bantayan mula ngayon hangang makaalis ka ulit ng bansa." Kinilabutan ako sa sinabi nya. Nakakadiri, namiss nya daw ako?

  "Dream on. I'm staying here for good. You'll see me everyday from now on, at wala ka ng magagawa don. Araw-araw kong sisirain ang araw mo." Pang-aasar ko lalo sa kanya.

  Bigla na lang tumalim ang tingin nya sa akin. Hahaha. This fun! Pero meron pang mas importante akong bagay na dapat asikasuhin.

"Ha! Siguraduhin mo na wala kang gagawin na kalokohan dahil ako mismo ang mag---".  I interrupt him.

  "Go on sir. Like I care? Gotta go. I have some important things to do kesa makinig sa mga rants mo. Byee!" Tumalikod nako at hindi na lumingon pa.

Umuwi muna ko sa bahay para magpahinga at makaligo. After ko mag grocery tsaka ko na hahanapin si Nazneen.

**

  Papasok na ko ng supermarket ng may maramdaman akong nakatingin sa akin. Inikot ko ang paningin ko para malaman kung sino ito.

Hindi na ako nagulat ng makitang ang detective pala ito. So his serious about the "I keep an eye on you" nya? Hahaha. Nababaliw na talaga sya.

  Binili ko lang ang mga kailangan ko at umuwi na.

  Papasok nako ng bahay, ngunit nagulat ako sa bukas ang pintuan. Nilock ko to kanina bago ko umalis ah? fvck may intruder!

  Nilapag ko ang mga pinamili ko sa gilid ng pintuan at kinuha ang baril ko na nakatago dun sa may damuhan. May mini compartment kase ako don in case of emergency.

Glock-G29 ang baby ko. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa likod ng bahay, sa kusina ako dadaan.

  Binuksan ko ng kaunti ang pinto upang sumilip. Walang ingay akong pumasok, dahan dahan akong pumunta sa likod nya. Hindi nya ko napansin dahil nakatalikod sya. Itinutok ko ang baby ko sa batok nya.

  "What are you doing here? And who the hell are you?" I said coldly.

"What the?!" biglang siyang lumingon sa akin. "Isha are you out of your mind?! Why are you pointing your fvcking gun on me?!" gulat at takot ang nakita na sigaw ni Nazneen sa akin.

"Oh hi there sis? Natakot ba kita? Sorry." nginisian ko sya. Pumunta ko sa front door para kunin yung binili ko. Nakahinga ko ng maluwag dahil hindi ko na sya kailangan hanapin.

  "What?! Sorry!? Tinutukan mo ko ng baril mo at sorry lang ang sasabihin mo?!" hindi makapaniwalang sabi niya.

"Anong gusto mong sabihin ko? Pano mo nalaman na nandito ako? Sinabi ba ni mommy?" Tanong ko sa kanya.

"Arrgh! Nevermind. Hindi sinabi ni mommy, instinct ko lang. Ang sinabi nya lang sakin na kahapon ang dating mo."

"Okay." walang ganang sagot ko sa kanya.

Pumunta ko sa kusina at hindi na sya pinansin. Nagugutom na ko, wala pa kong kaen simula kagabe. Sumunod naman sya.

  Nag simula na kong magluto. Hindi na ulet nagsalita si Nazneen hangang sa na tapos ako. Katahimikan pa rin ang namayani sa amin.

Pinagsilbihan ko sya, namiss ko to. Noon sabay kami nila mommy kumakain. Syempre ako ang taga luto at naghahain. Ang payat niya, mukang problemado talaga siya.

Natapos kaming kumain, ngunit hindi pa rin sya nagsasalita. Lumilipad ang isip nya kung saan.

"So? How's your life Nazneen? Its been a long time? I miss you sis." I said in a serious tone.

  Nagulat sya sa huling salitang sinabi ko, ngunit mabilis rin naman siyang nakabawi.

"My life? Hmm. Pano ko ba sasabihin? Its so complicated ate. Parang roller coaster, Ups downs and turns. I miss you too." Seryoso ding sagot nya.

  Kahit di niya sabihin alam kong nahihirapan na sya. Kahit hindi siya magsalita ay nararamdaman ko. Nasasaktan ako, sa murang edad niya ay namulat na siya sa mundo. Sumasabay na lang siya sa agos ng buhay. I love my sister, kahit hindi ko sabihin alam kong nararamdaman nya ito.

  "Pinauwi ako ni mommy. Anong kalokohan nanaman ang pinasok mo Nazneen?" I asked her.

  "I don't know how to explain it! Please wag kang magagalit sa akin ate." Naluluhang sabi nya.

  Mukang malaking gulo talaga ang napasukan nya. Weak side niya ang pinapakita nya.

  "Si mommy, sabi nya hindi ka daw nagpapakita sa kanya? Bakit? Bakit ang payat mo? Anong gulo nanaman ba yang pinasok mo?!" Frustration is written in my face.

"Look ate ayoko lang madamay si mommy sa problema ko. Ayokong masaktan sya!"

"Anong gulo nanaman ba kasi yang pinasok mo?!" Sigaw ko na sa kanya.

Umiyak na sya. "Ate inalok ako ng malaking pera ni Mr. Crouch!" Yumuko na sya.

"Mr.Crouch? Peter Crouch?" Tumango sya bilang sagot.

"Hulaan ko hindi mo inalam kung anong ipapatrabaho sayo?" Tumango ulit sya.

"FVCKKK!! Kilala mo ba ang taong yon?! Alam mo ba kung gaano siya kasama?!" Umiyak na lang siya. Sinabunutan ko ang sarili ko sa sobrang frustration!

"So anong pinapagawa niya sayo ha?! Magsalita ka!" sinamaan ko siya ng tingin. "Tumigil ka sa pag iyak mo dahil hindi ka matutulungan nyan!"

"May mga sasakyan siyang pinapanakaw ate." humikbi pa rin sya.

"Mga? Ilan Nazneen?"

"Twenty five lahat ate."

"What the?! Are you fvcking serious?!"

"Yes! Please ate help me. Hindi ko kaya to ng kaming tatlo lang ng mga kaibigan ko!" Lumuhod sya sa harap ko at umiyak.
"I'm sorry ate! I'm sorry! kaya hindi ako nagpapakita kay Mommy dahil dito. Miss na miss ko na sya!" Hindi ko siya kinibo.

  "Tutulungan kita. In one condition!" Umupo na ulit sya sa upuan. Tumigil na rin sya sa pag iyak.

  "What is it?"

"This would be the last Naz. Ayokong mapahamak ka dahil sa mga tao na yun. Promise me sis!"

"I promise sis! I promise!" Naluluhang sagot niya.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya. Hays mukang welcome back nanaman sayo to? Carma...

---

  Author's note ; So? Short update yung isa kaya bumawi dito. Mwehahaz. PLEASE VOTE AND COMMENT. Thankyow so mats! :*

The thievesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon