Saat 23.59.Kameranın şarjı 2 diş ve kayıt başlıyor, etraf karanlık ve ufak bir ışık orta yaşta bir adama doğru yönelmiş. Hafif bir öksürük dolduruyor bu karanlık ve sessiz odayı.
"Ben John Ester , 32 yaşında evli bir optikçiyim. Neden evli olduğumu söylediğimi bilmiyorum sadece söylemek istedim ve bu beni rahatlatmış değil. Bu videoyu neden yapıyorum bilmiyorum ama benin için önemli olduğu söyleniyor. Evli olduğumu söylemiştim fakat senelerdir evli olmama rağmen kendi çocuğum yok desem yalan olur. Küçük bir Türk çocuğunu evlatlık edindim. Algın çok tatlı bir kız çocuğu onu seviyorum. İsminin anlamı gerçekten çok güzel. Serap, Yüksek yer gibi anlamlara geliyordu. O bana çocukluk yıllarımdaki halimi anımsatıyor.O sevgiye muhtaç bir çocuk;her çocukta olduğu gibi."
Duraksadı korkmuş ve tedirgin olan adam. Sanki bir şey düşünür gibi oldu. Kelimelerini tam seçemiyordu. Bu videoyu neden yaptığını bilmiyordu çünkü ona sadece yapılması söyleniyordu. Duraksamasının ardından devam etti.
Söyleyeceği fazla şeyi yoktu çünkü buraya nasıl geldiğini bilmiyordu. Sadece adını bilmediği adamlar tarafından kendisine iyi bakıldığı idi.
"Eşim, öğretmendir. Onu çok seven öğrencileri var. Fen öğretmeni. Halbuki öğrencilerin sevmediği derslerden...Öğrencilere kendini nasıl sevdirmiş ise bana da aynısını yapmıştı. "
Gülümsedi eşinden bahsederken. Bir ses yükseldi. "Artık bize olan şeyi söyle!" John ne olduğunu anlamamıştı. Korku dolu gözlerle sesin geldiği yere baktı. " Ben..ben bilmiyorum. Siz neyden bahsediyorsunuz. Gerçekten sadece aklımda olanları söylüyorum. Bana ne anlattırmaya çalışıyorsunuz...ne bilmem gerekiyor ha bana bunu söyleyin!" Aniden arkasında bir silüet belirdi. Fakat kısa sürmüştü. Ardından kamera kapandı
