Stalked

3 juni

Het is maandagmorgen kwart over zeven, oftewel het is mijn minst favoriete moment van de week. Vandaag heb ik ook nog een Engels proefwerk, leren is er niet van gekomen. Ik denk dat ik ziek ben. "Mama!" "Ja." "Ik voel me niet lekker. Ik heb hoofdpijn en keelpijn." "Arme jij, blijf lekker liggen! Ik meld je wel af." Ik hou van eenigskind zijn! Op een of andere manier krijg je dan altijd meer voorelkaar.

Vandaag is de dag dat het grote werk gaat beginnen. Ik moet me verdekt opstellen en niet te vaak gezien worden. Het masker doe ik op, dan herkent ze me niet. Ik begin bij haar huis, vanaf daar ga ik mee. Ik hoop dat ze wat leuke activiteiten op het programma heeft staan!

Oké, niet over nagedacht. Sophia, Merle en Elin moeten nu een dag zonder mij, ik kreeg net al allemaal boze appjes. Ik denk dat ik vandaag weer Pretty Little Liars ga kijken. Dat is toch ook heel leerzaam? Ik bedoel het is Engels, Engels is dus kennelijk leerzaam anders was het geen schoolvak. Ik ben bang dat ik me vandaag echt kapot ga vervelen. Misschien moet ik ook wat aan school gaan doen, hoef ik donderdag niet ziek te zijn.

De vraag is nu: moet ik haar een appje sturen? Één appje voor de angst, één appje voor de geloofwaardigheid. Het is bijna kwart voor acht, ik moet zo naar haar huis. Eerst moet die moeder weg zijn, anders wordt zij achterdochtig. Volgens mij gaat haar moeder tussen acht uur en vijf over acht weg, dan sla ik toe.

Nee, daar gaat mijn moeder. Nu moet ik voor mezelf zorgen. Ze heeft aangeboden om thuis te blijven, dat heb ik verboden. Ik ga wel gewoon in mijn bed liggen, wachten tot deze dag voorbij is. Dan krijg ik een appje binnen, het zal vast van Sophia, Elin of Merle zijn.

Goedemorgen schone slaapster, lekker geslapen? Ik hoop dat je wat leuke activiteiten op het programma hebt staan, beleef ik ook plezier aan.
K

Weer die K, wat een vage gast is dat. Hadden de meiden mijn nummer niet iets geselecteerder uit kunnen delen? Ik reageer maar gewoon niet, dan is het het snelste voorbij. Ik vind het wel vaag, wat bedoeld die met: 'ik hoop dat je leuke activiteiten op het programma hebt staan, beleef ik ook plezier aan.' Dit is echt heel raar. Nou ja, ik ga gewoon een paar afleveringen kijken. Dan is de dag ook sneller voorbij.
Ik ben een paar afleveringen verder wanneer ik honger krijg. Ik loop naar beneden voor ontbijt, toch voelt het raar. Alsof er iemand is die wil weten wat ik op mijn brood doe, wil weten welke pyjama ik aan heb. Nou ja, het zit vast in mijn hoofd.

Het is tien uur, ik sta hier nog steeds. Ze is haar huis niet uitgekomen. Ik weet dat ze om half elf begint, maar dan moet ze toch nu weg? Ineens zie ik een lichtverandering, ze loopt naar beneden! Ik moet nu nog verdekter gaan staan, voor het geval dat ze iets doorheeft. Ze loopt naar beneden, maar wat heeft ze aan?! Het is een pyjama, ze ziek. Zij heeft mijn grote dag verpest, zij gaat hiervoor boeten.

Oké, nu wordt het oprecht eng. Ik keek net even naar buiten en ik zag één vage gast staan. Hij had donkere kleding en volgens mij een masker. Ik heb direct Sophia, Elin en Merle gebeld, die komen er als het goed is aan. Ik ben gewoon bang in mijn eigen huis jongens, dat is toch niet goed? Er wordt aangebeld, ik doe de deur open. Daar staan gelukkig de meiden. "Oké, wat is er nou allemaal aan de hand?" Tja, dat weet ik ook niet precies... "Nou kijk, gister en vandaag heb ik een vaag appje gekregen van ene K. Net zat en stond ik een beetje in de keuken mijn broodjes te maken en te eten toen ik ineens een zwart  gedaante zag staan. Hij had donkere kleren en droeg een masker. Ik ben nu enorm bang en ik denk dat het één van jullie willekeurige gasten is." Ik zag direct aan Merle's gezicht dat ze schrok en ook Sophia en Elin konden hun angst moeilijk verbergen. Merle is de eerste die weer wat zegt: "Wij slapen de komende week bij jou, jij gaat nergens heen, zeker niet zonder ons en op school gaan we met zijn vieren het laatste het lokaal uit. Verder is het belangrijk dat je dit aan niemand anders vertelt." Ik zie dat Sophia en Elin het eens zijn met Merle's plan en ook ik vind het een fijn idee. Net wanneer we elkaar een knuffel geven  horen we een pling.

Wat gezellig dat jouw vriendinnen er zijn! Maar wees niet bang, met hun doe ik precies hetzelfde als met jou. Als je dat maar weet.
K

"Meiden, jullie moeten weg! Anders doet die gek jullie ook wat aan. Jullie moeten jezelf niet in gevaar brengen voor mij." "Lieve schat, tuurlijk blijven we bij jou! Jij bent onze beste vriendin, we laten je niet zo maar stikken! En die gast kan dreigen wat hij wil, maar met zijn vieren zijn we onsterfelijk. We gaan nu ook met zijn vieren langs ieders huis voor spullen voor twee weken. We zeggen tegen onze ouders dat het een opdracht van school is om te kijken hoelang je met bepaalde mensen kan zijn. Deal?" "Deal!" Hoe komt het toch dat Merle altijd goede ideeën heeft?!
We zitten op de fiets richting Elin. Ik vond het dood eng om naar buiten te gaan. Die gast stond er nog steeds maar gelukkig was het druk in de straat. Ik durf niet meer achterom te kijken, bang dat ik dat masker weer zie. Daarom fiets ik ook met Sophia vooraan, als die gast achter ons is zie ik hem waarschijnlijk niet.
We komen aan bij Elin en we leggen uit dat we een opdracht hebben hoelang je bij mensen buiten je familie kan zijn. We sprinten naar boven om haar spullen te pakken wanneer ik weer een appje krijg.

Fijn dat ik nu weet waar je vriendin woont. Nog even en je bent nergens meer veilig. Denk goed na wat je doet, ik volg je op de voet. Als je slim bent kom je nu alleen naar buiten, dan zien we wel wat er gebeurt.
K

Wat ze nu probeert, ik heb geen idee. Ze weet dat ik haar vriendinnen er nu ook volledig in meeneem? Het zijn volgens mij de vriendinnen die haar tegen houden om te doen wat ze moet doen. Als ze zo naar buiten komt zijn we klaar, maar staan haar vriendinnen dat toe? Dit spel is lastiger dan ik dacht, maar ik heb de tactiek die zij mist. Nog even en het is klaar.

We lezen met zijn vieren het appje. "Ik ga naar buiten en jullie gaan niet mee, ik wil niet dat jullie je opofferen voor mij." Ze schriken alle drie. "Nee Noralie, jij gaat nergens heen zonder ons. Dit is onze keus, onze vriendschap. App hem één keer terug met de vraag wat er gebeurt als je de politie erbij haalt. Je hebt zijn nummer!" Dat was een oplossing van Elin waar ik nog niet aan had gedacht, ik begin meteen met typen.