5 juni

47 5 1
                                    

Gister heb ik de hele avond overgegeven, alle spanning moest eruit. Vandaag blijf ik thuis, ik kan niet naar buiten. Ook heb ik besloten dat ik naar mijn mentor ga en ik dit verhaal ga uitleggen, het kan zo niet langer. Ik heb haar een mail gestuurd of het vandaag kan, ik het hoogste, niet te bereiken lokaal kan. Ik hoop dat K me daar niet kan horen. Toch voelt het verkeerd om niks aan mijn mentor te vertellen, als er iets gebeurt weet tenminste één iemand wat er wellicht gebeurd kan zijn. O ik heb een mailtje terug.

Hey Nora,
Ik zie dat je vandaag ziek bent, lukt een gesprekje dan wel? Mocht dit lukken dan is het prima, maar waarom in 201? Nou ja, ik hoor graag van je! In ieder geval: beterschap!
Groet,
Mevrouw van Groes

Beste mevrouw van Groes,
Ik ben inderdaad ziek vandaag, de reden waardoor ik ziek ben is echter waarom ik graag met u wil spreken. Ik leg u het 201 verhaal wel uit tijdens het gesprek. Welke tijd komt voor u goed uit?
Met vriendelijke groet,
Nora van Otteren

Hoi Nora,
Zullen we het achtste uur doen? Dan is jouw klas namelijk al uit.
Groet,
mevrouw van Groes

Beste mevrouw van Groes,
Het achtste uur is perfect!
Met vriendelijke groet,
Nora van Otteren

Ik heb haar te bang gemaakt, ik ben te snel gegaan. Ze heeft me ongeduldig gemaakt en dat heeft mij beïnvloed. Ik moet rustiger aan gaan doen, anders is het te laat. Ik zorg dat ik zaterdag weer in de club ben, dan stel ik haar daar gerust. Het is namelijk vast één of andere flauwe grap van iemand, iemand uit haar klas. Wel moet ik er aan denken dat ik dit niet zo maae vertel, eerst moet ze haar hart luchten. Ik ben haar steunende arm, iemand bij wie ze alles kwijt kan. Misschien kunnen we een drankje doen, in die week erna. Ze moet haar huis weer uit!

Beterschap!
K

Ik wordt wakker, ik zie direct het bericht. Ik snap het niet, waarom wenst hij me beterschap? Nee, het is vijf over één, ik moet nu Sophia, Merle en Elin bellen en ze vertellen over het gesprek met mevrouw de Groes. Ik ga denk ik op de wc zitten, daar ben ik niet te horen. Ik bel Sophia.

"Hey Noor, hoe voel je je? Je hebt niet veel gemist, wees niet bang. We hebben alle uitdeeldingen voor je mee genomen. Maar goed, waarom bel je?"
"Hey Soof, ik voel me verschrikkelijk, maar daar gaat het nu niet om. Ik heb vanmiddag een gesprek met mevrouw de Groes, ik ga haar alles vertellen. Als er dan met één van ons iets aan de hand is kan zij de politie inschakelen."
"Wauw, wat goed van je! Dit is echt een goede beslissing! Hoelaat ga je? Dan fietsen we mee."
"Ik heb het gesprek om half vier. Ik hoop maar dat ik een goede keuze heb gemaakt, K mag er niet achterkomen. Ik bel nu dan ook op de wc en het gesprek gaat plaats vinden in 201. Daar kan K ons niet horen, toch?"
"Nee, dat komt goed! Wij zijn zo al uit dus we komen er zo aan. Nu moeten we naar de les. Love you!"
"Love you!"

Ik kan net zo goed weer naar huis, ik kijk wel naar de GPS van haar mobiel. Thuis ga ik het plan wat beter uitwerken, met alle punten waar ik op moet letten erbij. Ik denk dat ik een nieuwe telefoon moet kopen, om via te praten als mezelf. Dan kan ik direct vragen of ze naar de club gaat zaterdag. Nu ga ik in ieder geval naar huis, anders verdamp ik.

Het is twee uur, Soof, Merle en Elin zijn bijna thuis. Gelukkig maar, ik heb het masker al een tijdje niet meer gezien. Ik ben bang dat die ergens verscholen staat, achter een muurtje. En dan, wanneer ik naar buiten kom, slaat hij toe. Alleen naar buiten kan ik dus echt niet. Ik ga denk ik lezen, daar word ik altijd wel rustig van. Ik pak Stalked, misschien niet het handigste om te lezen, maar ik kan in ieder geval lezen. Er wordt vier keer kort aangebeld, ik verstijf. Zou het K zijn? Zou hij genoeg hebben van het buiten wachten? Hij komt me halen, nu thuis. Ineens weet ik het, het zijn Sophia, Merle en Elin. Vier belletjes is ons teken dat wij het zijn, zo kunnen we altijd open doen. Opgelucht haal ik adem en sprint ik naar beneden. Daar staan inderdaad Sophia, Merle en Elin. Ik doe de deur open en omhels ze. "Nora!" "Ja Elin." "Drie keer raden wie naar jou vroeg!" "Geen idee." "Het was Sven!" Ik krijg een halve hartverzakking. Sven, diegene die ik al o zo lang leuk vind. Sven, de meest leuke jongen die ik ken. "Nee, dat meen je niet! Wat vroeg hij?" "Hoe het met je ging en wat je precies had. We hebben gezegd dat je griep met koorts en dat je je behoorlijk belabberd voelt. Hij wenst je heel veel beterschap!" Ik moet mijn gil inhouden, dit is het beste nieuws van vandaag! "Thee tijd?" "Thee tijd!" We kletsen tijdens thee tijd altijd over van alles.

Haar mobiel beweegt, ze gaat ergens heen. Ik denk naar school, aan haar route te zien. Wat moet ze daar nu? Ze is toch ziek? Ik ga er maar niet achter aan, waarschijnlijk gaat ze haar etui halen. Bovendien mag ik niet te vaak door andere mensen bij haar worden gezien. Dan gaat het helemaal fout. Ik ga naar mijn kelder, een video boodschap van mijn meisjes opnemen. Meisjes waarvan ik ook genoeg begin te krijgen, de ouders betalen maar niet. Misschien moet ik mijn messen gaan slijpen, ik geef de ouders nog drie dagen. Drie dagen, anders is het te laat. Met hun organen kan ik ook geld verdienen, met hun organen of met hun.

"Hey Nora, vertel, wat is er  aan de hand." "Ik wordt gestalkt en bedreigd. -mevrouw van Groes schrikt.- Dat is nu al zo'n vier dagen aan de gang. Het is een gast die mij dreigende appjes stuurt en me overal met een eng masker achtervolgt. Ik denk dat het een jongen is die in de club was af gelopen zaterdag. Sophia, Merle en Elin blijven constant bij me zo dat er minder snel iets kan gebeuren. Echter bedreigt hij hun nu ook." Ik begin weer te huilen, ik realiseer me nu pas wat er aan de hand is. Het is doodeng. "Je moet de politie inschakelen, dat is het veiligst. Verder moet je zo min mogelijk op straat zijn en zorgen dat je altijd iemand bij je hebt." "Als ik de politie inschakel versnelt hij het proces, het proces van ons allemaal zeg maar. Hij volgt me via mijn telefoon." Dat kan niet anders. Hoe weet hij anders zo precies waar ik ben? "Oké, vertel het aan niemand anders. Ik zorg dat ik elke pauze beschrikbaar ben, kom maar met jouw vriendinnen in mijn kamer, dat lijkt me veiliger. Verder kan je altijd bij me terecht." "Dat zal ik doen mevrouw, dankuwel!" "Sterkte Nora, dit is verschrikkelijk." Ik loop naar buiten en fiets met de meiden naar huis. Ik duik meteen mijn bed in en slaap binnen vijf minuten.

Morgen stuur ik een appje vanuit Levy, vertrouwen is belangrijk. Ze moet zaterdag mee, anders lukt het nooit. Haar vriendinnen moeten ook mee, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Nog twee nachtjes slapen, het is bijna zo spannend als Sinterklaas. Vanuit mijn K positie stuur ik even niks meer, ze moet terug de straat op, anders is ze er zaterdag niet. Dit plan moet lukken, het is één van mijn nog weinig zetten over, schaakmat is het doel.

StalkedWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu