Before

5. Bölüm | Prenses

Açıklama: Arkadaşlar önceki bölümlerin kötülüğünü, kusurlarını vb şeylerini lütfen görmezden gelin. Hikaye yazmak hakkıda hiçbir fikrim yoktu. Bu  hala benim yazdığım ilk hikaye fakat şimdi biraz daha deneyimli gibi hissediyorum kendimi. Kafamda sadece final bölümü hakkında farklı bir şey oluştu, onun dışında ileri ki bölümlerde ne yapacağımı iç bilmiyorum gerçekten. Ama yine de okumaya devam edin lütfen, elimden geldiğince yazmaya çalışacağım.

"Hazır mısın prenses?"  Karşımdaki asılı kağıda dalıp gitmişken aniden gelen ses korkup yerimden zıplamama sebep olmuştu. Sesin sahibini biliyordum bu yüzden arkama dönme gereksinimi duymadım.

"Eğer benimle konuşmazsan, eve vardığımızda seni bec-" Sözünü bitirmesine izin vermeden Megan söylendi.

"Onunla böyle konuşma!"

İşte şimdi arkamı dönme gereksinimi duyuyordum. Zayn, Megan'ın onu terslemesi hiç umrunda değilmiş gibi yarım ağız sırıttı. Kafasını hafifçe sağa sola sallayarak öne eğdi. Bu durumdan keyif aldığı çok belliydi.

"Beş dakika Izzy, sadece beş dakika."  deyip bizden çok uzak olmasada uzaklaştı. Megan ile konuşmam için bana süre vermişti. O kimdi de beni kısıtlama hakkına sahipti?

"Onunla kalmak zorunda değilsin bunu biliyorsun değil mi?"  Megan bunu söylerken ona değilde,  görüş alanımdaki bizden çok uzakta olmayan dövmeli,  yakışıklı,  korkutucu  çocuğun mükemmelliğine bakıyordum. Megan beni dürtünce mükemmellikten maruz kaldım.

Tanrım ne saçmalıyordum ben? Beni etkisi altına almasına seve seve göz yumuyor gibi bir halim vardı. Fare kedinin avına yakalanıyordu.

"Nasıl?" diye sordum kendimi ela gözlerin etkisinden çıkarınca. "Müdürün dediklerini duymadın mı? Eğer ounla kalmamak için karşı gelirsem.. Bu riski göze alamıyorum. Onunla kalabilirim. İyi olacağım." deyip yanından uzaklaştım. Eğer Megan'ın yanından uzaklaşmasaydım ikimizinde başını derde sokacak birşeyler yapacağından emindim.

Ne bok yapıyordum ben? Zayn'e veya müdüre karşı gelmem gerekiyordu. Onunla aynı evde kalmak, bir balığın kedinin yanında kalması kadar saçma ve tehlikeliydi ama nedense bir yanım itiraz etmemem gerektiğini, eğer karşı gelirsem bursumu kaybedebileceğim ihtimalini söylüyordu. 

Erkekle tek eşleştirilen kişi tek ben değildim fakat, Megan kadar şanslı olup gay bir erkeğe denk gelende ben değildim ya da diğer kızlar gibi normal bir erkeğe.

Zayn'in yanına vardım. Benimle ilgilenmedi, yanında olduğumun farkında olduğundan bile şüpheliyim. 

"Şey, aç mısın?" Neydi bu şimdi? Zayn çift karaktere sahip olan birimiydi? Kötü çocuk beş dakika sonra iyi çocuğa dönüşüyor. Buna alışmam zaman alacak.

"Evet." Diye dürüstçe cevapladım. 

Onunla zaten aynı ortamda bulunacaktım, bundan kaçmaya çalışmam sadece kenndimi yormama neden olurdu. Onunla evde yalnız olmaktansa halka açık bir alanda, insanların yanında yemek yemek daha cazip bir fikirmiş gibi geliyordu. Ama bir yanım o kadar insanın içinde bir sorun çıkarabileceğini de söylüyordu.

"Geliyor musun?" diye koridorun sonundan seslendiğinde kendimi düşüncelerden alı koydum.

~

Yemeklerimiz geldiğinde hiç birimizden ses çıkmamıştı. Sadece yemek yiyorduk ve Zayn sarhoş olacak derecede içiyordu. Nasıl bir mideye sahipti?

"Neden bu kada suskunuz Prenses?" Ah dur tahmin edeyim, arabadan indiğimizde önceden kapıya vardığında bana kapıyı açıp kibar davranış sergileyeceğini sanmıştım ama yanına vardığımda kendin için açmış olup yüzüme kapatacağını sanmazdım.