Angel point of view
nakauwi naman kami ng safe . at ako ang nag drive . pag pasok na pag pasok namin sa bahay ay naupo silang lahat at talagang lumatay sa mga mukha nila ang pagod.bigla namang nag ring ang phone ko kaya naupo ako sa bar side ng bahay .
"oh?" sagot ko sa kabilang linya . hindi ko hilig na tignan ang pangalan ng caller dahil kung sasagutin ko agad ay malalaman ko din naman yun base sa boses ng kumakausap saaken.
"they are one of us" derederetchong sabi ni butler lab . kumunot ang noo ko at napatingin ako kay dandreb na syang kinakausap ni princess.
"what do you mean?" tanong ko . dahil nag tataka talaga ako . hindi ko pa nakikita si dandreb tuwing kami ay nag uusap usap ng mga nasasakupan ko .
"remember marchesca?" sabi ni butler lab . huminga ako ng malalim dahil hindi ko nga yun kilala . magtatanong pa ba ako sa kanya kung kilala ko yun ?~
engot =_=
"alam kong hindi" sabi nya ng natatawa pa
d=_=b baliw ang kingina =_=
"c'mon loveeeee talk to me in a nice way ~ papasok na ako jaan bukas dont worry~" sabi ni butler lab =_=
heto nanaman tayo sa kakulitan nya -,-
makulit sya dahil may gusto daw sya saakin . =_= hindi ko lang talaga masapak dahil ang mama nya ang nag alaga saakin nung time DAW na umalis sila mom and dad nung bata ako na hindi ko naman maalala =_= hans ang tunay na pangalan ni bulter lab . lab lang ang tawag namin sa kanya dahil mahilig syang tumambay sa labrary ni dad dati dahil matalino ang isang to at hilig nyang mag basa =_=
"na b-bwisit na ako" sabi ko dahilan para tumingin saakin sila ate.
" haha sorry na pinapatawa ka lang eh " sabi nya ng natawa pa
" hindi ako natawa lab" seryosong sabi ko . rinig kong huminga sya ng malalim bago sya nag salita.
"eto seryoso . naalala mo ba nung nasa building ang mom mo ?" tanong nya .
bigla kong naalala yung araw na nasunog ang building nila mom . wala akong magawa nun dahil bata pa ako . anong muang ko sa ganon?!
"si marchesca ang tumulong sa mom mo para makaligtas ngunit sa kasamaang palad si marchesca ang namatay"
sabi ni lab . hindi ko alam pero parang may biglang tumusok sa puso ko nung sabihin ni lab yun. tinignan ko si dandreb na nakikipag tawanan kila ate at napatingin din sya saakin at nag salubong ang mga paningin namin . hindi ko alam pero bigla ko syang nginitian .
isang totoong ngiti na antagal ko ng hindi ginagawa =_=
nakita kong kumunot ang noo nya pero ngumiti din naman agad sya.
"ill call you later" sabi ko at binaba ko na agad yung tawag . tinignan ko si dandreb na sya naman ngayong nakikipag tawanan kila ate .
pareho pala kaming namatayan ? ganto din kaya kasakit yung naramdaman nya nung nawalan sya ng mahal sa buhay ? bigla akong naawa sa kanya. nakakangiti padin sya kahit ganyan na ang nangyari sa pamilya nya ,
ako kaya ? kelan ulit ako makakangiti ng ganyan?
"wanna join us ?" tanong ni kyla .
"no thanks" tipid na sabi ko at sumenyas kay ate at sa kanilang lahat na aakyat na muna ako .
"dandreb . " sabi ko . tumingin naman sya kaya tinuro ko si ate . nag nod lang sya kaya dumeretcho na ako sa pag akyat ko .
napakaiksi ng araw na to kasama sila pero talaga namang napagod ako =_= parang andami dami kong ginawa kahit onti lang naman . si butler han ay dadating daw dito bukas dahil papasok na rin sya sa pinapasukan ko . inutos ni dad yun . buti nga at binata pa to at hindi kong itatangging gwapo to . kung ordinaryong babae lang ako baka naging mahal ko to . eh kaso hindi ako ganon HAHAH.
